«Εκτιμάται ότι υπάρχουν 6,25 εκατομμύρια εκπαιδευτικοί στην ΕΕ και χρειάζονται όλη τη βοήθεια (...) ώστε η μέθοδος διδασκαλίας τους να είναι η κατάλληλη για το ταχέως μεταβαλλόμενο σχολικό περιβάλλον» (διάβαζε η διδασκαλία να προσαρμόζεται στο σχολείο της αμάθειας, των δεξιοτήτων, κτλ.). Τα παραπάνω ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη ο επίτροπος της ΕΕ για θέματα Παιδείας, Γιαν Φίγκελ, με αφορμή τη νέα διεθνή μελέτη «TALIS» του ΟΟΣΑ, για τη διδασκαλία και τη μάθηση. Η μελέτη έγινε με την υποστήριξη της Κομισιόν και το βασικό της συμπέρασμα είναι ότι οι κυβερνήσεις και οι εκπαιδευτικές αρχές πρέπει «να παράσχουν πιο αποτελεσματικά κίνητρα για τους εκπαιδευτικούς».

«Πολλές χώρες δεν συνδέουν την αξιολόγηση της απόδοσης των εκπαιδευτικών με την επιβράβευση και την αναγνώρισή τους. Ακόμη και στις περιπτώσεις που υπάρχει η σύνδεση αυτή, είναι χαλαρή», σημειώνεται σχετικά στην έκθεση ...φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τη σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθό των εκπαιδευτικών!

Με δεδομένο όμως ότι η αξιολόγηση ελέγχει ουσιαστικά την προσαρμογή των εκπαιδευτικών στη διδασκαλία και στο σχολείο της αμάθειας, η ανωτέρω υποτιθέμενη «κινητροδότηση» ή ...τιμωρία σημαίνει ότι σφίγγει όλο και περισσότερο ο κλοιός γύρω από τους εκπαιδευτικούς που θέλουν και προσπαθούν να είναι δάσκαλοι κι όχι παρουσιαστές προγραμμάτων αμάθειας...