Πολλή κουβέντα είχε γίνει το προηγούμενο διάστημα για το πώς στις πλατείες της Μακεδονίας και αλλού, εμπορικά επιμελητήρια, εργοδοτικές οργανώσεις και εκκλησίες σιγόνταραν «μακεδονομάχους» και λοιπούς εθνικιστές, πολέμιους της συμφωνίας των Πρεσπών με την ΠΓΔΜ, χωρίς φυσικά από την πρώτη στιγμή να λένε κουβέντα για το βασικό - ΝΑΤΟικό - περιεχόμενό της και σηκώνοντας τον βολικό «αχό» της ονοματολογίας. Η εικόνα στη ΔΕΘ βέβαια απείχε αρκετά. Για παράδειγμα, έμποροι και βιομήχανοι της Βόρειας Ελλάδας «έσταξαν μέλι» για την κυβέρνηση, τονίζοντας ιδιαίτερα τις κερδοφόρες «προοπτικές» που γεννάνε οι ευρωατλαντικοί σχεδιασμοί τους οποίους υπηρετεί στα Βαλκάνια, ενώ και ο πρωθυπουργός «ανταπέδωσε» για μια ακόμα φορά τις «φιλοφρονήσεις», ξεχωρίζοντάς τους σε σχέση και με τους υπόλοιπους βιομήχανους. Μάλιστα, ανάμεσα σε αυτούς που στα εγκαίνια της ΔΕΘ εξήραν «τη σημασία των ΗΠΑ για την Ελλάδα», σημειώνοντας ότι «ωραία θα ήταν και η ενότητα των Ελλήνων εάν υπήρχε», μεταφέροντας και σχετικό μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη, ήταν έως και ο μητροπολίτης Ανθιμος, που λίγους μήνες πριν έριχνε το «ανάθεμα» στην κυβέρνηση για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, ενώ την περασμένη Τετάρτη συνάντησε και τον νέο πρόξενο των ΗΠΑ.

Ξανά και ξανά επιβεβαιώνεται ότι εθνικισμός και κοσμοπολιτισμός είναι «αδέρφια δίδυμα», που κάθε άλλο παρά τα χωρίζει καμιά «προαιώνια» έχθρα. Αντίθετα, η κοινή τους βάση είναι σε κάθε περίπτωση τα συμφέροντα της αστικής τάξης, η οποία αξιοποιεί κατά το δοκούν σε κάθε φάση πότε τη μία και πότε την άλλη πλευρά για να προωθούνται τα συμφέροντά της.