Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Πλησιάζω τα 70 και συμμετέχω στις διαδικασίες από το 10ο Συνέδριο του Κόμματος. Πολλά άλλαξαν.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο τιμημένο ΚΚΕ που τόσα χρόνια είχα την τιμή να είμαι μέλος του.

Ευχαριστώ που με έκανε Ανθρωπο. Που μου έμαθε να λέω δικό μας και όχι δικό μου. Να ξεχωρίζω τους «φίλους» απ' τους εχθρούς.

Ευχαριστώ το ΚΚΕ που με έμαθε να σκέπτομαι, να διαβάζω, να μιλάω. Να έχει «αγκάθια» ο καναπές μου και να είμαι όρθιος στους δρόμους του αγώνα.

Να μην υποχωρώ, να μην απογοητεύομαι, να αγωνίζομαι. Μου έδωσε χέρι να σηκωθώ.

Νιώθω ότι είμαι από τους διαβασμένους μέσα στο Κόμμα. Με αυτές τις γνώσεις μου, λοιπόν, συμμετείχα ενεργά σε όλα τα Συνέδρια του Κόμματος και όχι μόνο.

Εκανα χιλιάδες ερωτήσεις και τοποθετήσεις πιστεύοντας ότι βοηθάω το Κόμμα να πάει ένα βήμα μπροστά. Σε όλα τα Συνέδρια διαβάζω τις Θέσεις λέξη τη λέξη, κεφάλαιο το κεφάλαιο. Διατυπώνω τις απόψεις μου εσωκομματικά. Πρώτη φορά το κάνω δημόσια.

Ξεκινάμε λοιπόν.

Στη συντριπτική πλειοψηφία οι Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο με εκφράζουν.

Δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού το ΚΚΕ παλεύει με επιστημονικά επεξεργασμένες απόψεις. Εχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία και θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη από τη συμμετοχή του σε όλα τα διεθνή σεμινάρια των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Και όχι μόνο. Κάνει ανάλογες εκδηλώσεις στην έδρα του.

Στις Θέσεις το λέει ξεκάθαρα πόσα - δυστυχώς - ΚΚ έχουν «ξεφύγει» από το μαρξισμό - λενινισμό, αφήνοντας ανοιχτές πόρτες στον οπορτουνισμό και την υποχώρηση. Δύσκολο αγώνα έχει μπροστά του το Κόμμα. Εχει βέβαια άξια στελέχη που σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Είπα στελέχη (βλέπε Θέση 75 «το θέμα των στελεχών»).

Δε συμφωνώ απόλυτα σ' όλο το κείμενο, αλλά θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο στην ΚΕ που έβαλε δημόσια για διάλογο ένα τέτοιο θέμα. Δεν έχει μόνο ευθύνη η ΚΕ αλλά και το ΠΓ. Κατά τη γνώμη μου ποια θα έπρεπε να είναι τα χαρακτηριστικά του στελέχους - καθοδηγητή, που δυστυχώς δεν είναι.

Το στέλεχος - καθοδηγητής πρέπει ταυτόχρονα να καθοδηγείται. Να είναι ήρεμος, ευγενικός, να ακούει, να μαθαίνει, να μην είναι «ξερόλας». Να μη νιώθει απαξίωση ο κάθε σύντροφος που κάνει μια ερώτηση ή φέρνει μια πληροφορία απέξω. Το στέλεχος - καθοδηγητής πρέπει να ενώνει την ΚΟΒ, όχι να τη χωρίζει στα δύο.

Στους «καλούς» και τους «κακούς» συντρόφους. Υπάρχουν περιπτώσεις που σύντροφοι καταξιωμένοι, απόλυτα κομματικοί και με πλούσια δράση όταν κάνουν κριτική ή τοποθέτηση, όπως αυτοί κρίνουν, να χαρακτηρίζονται ότι είναι «ενάντια στη στρατηγική του Κόμματος».

Δεν έχουμε όλοι το χάρισμα του λόγου. Να βοηθάει το στέλεχος - καθοδηγητής τον κάθε σύντροφο να πει κάτι χωρίς να φοβάται ότι θα κριθεί αρνητικά. Η μη στείρα αντιπαράθεση μέσα και έξω από το Κόμμα είναι ό,τι καλύτερο.

Ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης είχε πει «να φοβάσαι αυτόν που δε μιλάει». Εγώ δε βάζω θέματα ηλικίας, απειρίας, μονομέρειας, μπερδέματος, της απόστασης, τα βάζουν οι Θέσεις.

Σύντροφοι, αυτά τα γράφω δημόσια όχι για να σταθώ απέναντι στο Κόμμα (βλέπε Λένιν «για τους κανόνες της κομματικής ζωής κ.λπ σ. 179 1), αλλά διότι έτσι πιστεύω ότι θα με ακούσουν περισσότερα «καθαρά» αυτιά.

Αγωνίζομαι και θα αγωνίζομαι και κατανοώ την αναγκαιότητα ενός πολύ ισχυρού ΚΚΕ, ισχυρού στον αγώνα για την αναγκαία ανασύνταξη του κινήματος, στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη φτώχεια, στον αγώνα για την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση για την κοινωνική ανατροπή και την εργατική εξουσία.

Λοιπόν, όλοι μαζί να κάνουμε το Κόμμα μας, το τιμημένο ΚΚΕ, ισχυρό. Πολύ ισχυρό.

Θα παρακαλούσα να τοποθετηθούν και άλλοι σύντροφοι στα θέματα που έθεσα.

Καλή επιτυχία στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος και μακάρι το 2017 να είναι ένα καινούργιο 1917.