Σύντροφοι, με ικανοποίηση παρατηρώ ότι οι Θέσεις της ΚΕ ενόψει του 20ού Συνεδρίου, τα λένε πολύ καλά και για τα θετικά και για τα αρνητικά που υπάρχουν στην όλη δουλειά του Κόμματος.
Δείχνουν ότι το επίπεδο σ' ό,τι αφορά τα καθοδηγητικά όργανα ανεβαίνει ποιοτικά συνεχώς κι αυτό είναι αισιόδοξο.
Αυτό το βλέπουμε να αντανακλάται και στα νέα στελέχη, όπως και στη μεγαλύτερη σαφήνεια και πληρότητα σε αναλύσεις, εκτιμήσεις και συμπεράσματα.
Η προσπάθεια που έγινε το προηγούμενο διάστημα από τον «Ριζοσπάστη» να γίνει πιο ευκολονόητη η γραφή και η επιχειρηματολογία του, πιστεύω ότι βοήθησε πολύ και περισσότερο τους αναγνώστες εκείνους που τον έχουν βασικό καθοδηγητή, ενημερωτή και σύνδεσμο με το Κόμμα, φίλους, οπαδούς, συμπορευόμενους...
Σύντροφοι, ο περισσότερος κόσμος ακόμα πιστεύει ότι ο συνθήκες διαβίωσής του πριν την κρίση ήταν καλύτερες, γιατί το υπάρχον οικονομικό σύστημα είχε τα περιθώρια να προσφέρει σε όλους ευκαιρίες και πλούτη με αρκετή ευκολία.
Και σε μεγάλο βαθμό έχει πεισθεί ότι την «καλοπέραση» εκείνη πληρώνει ο λαός σήμερα, ίσως και αύριο και μεθαύριο, έως ότου κάποιοι πατριώτες - σωτήρες αναλάβουν με τσαμπουκά τα ηνία της χώρας και καταφέρουν να επαναφέρουν την κατάσταση στα προ της κρίσης επίπεδα.
Κι αυτούς ψάχνει να βρει και αυταπατόμενος αν εναποθέσει εκ νέου τις ελπίδες του, όπως έκανε χτες και προχτές με Τσίπρες, Παπανδρέου, Σαμαράδες κ.ά.
Το «Δεν έχει ο κόσμος λεφτά» που ακούμε καθημερινά γύρω μας, όσο πραγματικό κι αν είναι, έγινε στα χέρια της αστικής προπαγάνδας μιας πρώτης τάξεως δικαιολογία και ένα βολικό σύνθημα διαμαρτυρίας που στρέφει τα βέλη του σε κάποιους διεφθαρμένους που τα φάγανε, τα κλέψανε, τα έβγαλαν έξω και που πρέπει να τιμωρηθούν, αθωώνοντας τον καπιταλισμό και αφήνοντάς τον ανενόχλητο να συνεχίζει τη δράση του.
Οχι, δεν θα πω ότι μας ψεκάζουν, προσφιλές επιχείρημα κάποιων δήθεν ψαγμένων, διαθέτουν όμως άλλους τρόπους και μέσα, πιο ελκυστικούς και πιο αποδοτικούς όπως π.χ. τα ΜΜΕ, τη γοητεία του περιθωρίου και της αναρχίας και κυρίως το διαδίκτυο και τη δύναμή του να σε κρατάει ώρες δεμένο σε μια καρέκλα, να σε φορτώνει με τόνους πληροφορίες της στιγμής, άχρηστες κι αχρείαστες, να σερβίρει ψέματα, διαστρεβλώσεις και μισές αλήθειες και να περνάει με αριστοτεχνικό τρόπο την απειλή και το φόβο, μια κεκαλυμμένη τρομοκρατία, ως μέσον για να σε κρατάει εντός των ορίων που κρίνει το σύστημα ότι δεν απειλείται η κυριαρχία του.
Αυτές οι νοοτροπίες και ο φόβος πρέπει να σπάσουν, σύντροφοι, και αυτό θα γίνει όταν ο κόσμος της εργασίας, εργάτες, αγρότες, επιστήμονες, αυτοαπασχολούμενοι, καταλάβουν ότι ο καπιταλισμός δεν υπάρχει για να τους δίνει δουλειά, επειδή τους λυπάται ή τους αγαπάει, αλλά γιατί τους έχει ανάγκη, γιατί αλλιώς δεν ζει.
Είναι ανάγκη, επίσης, να καταλάβει ο μικροεπαγγελματίας ότι η κοινωνικοποίηση που λέει το Κόμμα δεν είναι απειλή για το μαγαζάκι του, το γραφείο ή το αυτοκίνητό του, την πραγματική απειλή τη βλέπει στη σημερινή ζούγκλα που ο πιο ισχυρός κατασπαράζει τον πιο αδύναμο κι αυτό πρέπει να πάψει να το θεωρεί μοιραίο και να το αντιπαλέψει.
Μεγάλο βήμα η κοινωνική συμμαχία, πάει αργά αλλά προχωράει, στον πιο γρήγορο βηματισμό της θα συντελέσει ασφαλώς και η προώθηση των προτάσεων της ΚΕ, που αναφέρονται στο κεφ. 82 των θέσεων.
Καλή επιτυχία στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ