Τετάρτη 16 Ιούνη 2021 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Τι να κάνουμε και τι να μην κάνουμε

Τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο τις διάβασα. Επίσης, παράλληλα, διάβασα και τα προσφάτως δημοσιευμένα άρθρα του «Ριζοσπάστη» που αναφέρονται στο 13ο Συνέδριο του Κόμματος και, με το ονοματεπώνυμό τους, σε ηγετικά στελέχη του Κόμματος, και στα «κατορθώματά» τους, τότε.

Με δεδομένη την κατάσταση της υγείας μου αλλά και την ηλικία μου, μην περιμένει κανένας από ένα κομματικό μέλος που εμπίπτει στην περίπτωσή μου να πει ειδικότερα και με λεπτομέρειες στο Κόμμα και στους συντρόφους... «εκείνο» ή το... «άλλο» που πρέπει να κάνουμε ή να μην κάνουμε, σχετικά με τα όσα αναφέρουν και επεξεργάζονται οι Θέσεις.

Εκείνο που μπορώ να πω, και αυτό ακριβώς κάνω, είναι ότι πρέπει να υπερψηφίσουμε και να υπερασπιστούμε τις συγκεκριμένες Θέσεις, έστω και αν σε γενικότερα ή επιμέρους θέματα διαφωνούμε ή διαφοροποιούμαστε.

Και επίσης θέλω να υποδείξω πως πρέπει να υπερασπιζόμαστε θαρρετά τις απόψεις μας, οι οποίες όμως είναι καταστάλαγμα δικής μας μελέτης και πείρας από τη δράση μας, και όχι αναμάσημα άλλων... και τούτο στα πλαίσια της άοκνης προσπάθειάς μας να συνθέσουμε και όχι να διαλύσουμε και να διαλυθούμε.

Επιπλέον δε, λέω τα εξής, απευθυνόμενος σε όλα τα καθοδηγητικά Οργανα του Κόμματος, κάθε βαθμίδας, και στους συντρόφους που είναι χρεωμένοι σ' αυτά, μέχρι και στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου και στον ίδιο τον εκάστοτε σύντροφο Γενικό Γραμματέα. Οι σύντροφοι αυτοί - στελέχη του Κόμματος - αλλά και τα ίδια τα καθοδηγητικά Οργανα, σαν Οργανα, πρέπει να στήνουν «ευήκοον ους» στην περίπτωση που ένας σύντροφος, απλό κομματικό μέλος, κάνοντας τη δική του, σοβαρή, ντόμπρα και μπολσεβίκικη, βαθιά και όχι ρηχή και επιδερμική διαβάθμιση, θέλει να αναφέρει κάτι στο Κόμμα, και αυτό θέλει να το αναφέρει σε κάποιον που έχει ανώτερη ή ανώτατη θέση στην ηγεσία του, και που καμιά φορά, στα πλαίσια αυτής της «κίνησης», παρακάμπτει πολλούς και διάφορους ενδιάμεσους συντρόφους. Δεν θέλω να επεκταθώ επί του θέματος, αλλά ξέρω πάρα πολύ καλά ΚΑΙ τι λέω ΚΑΙ τι γράφω, έχοντας ιδίαν γνώση... Ο νοών νοείτω.

Αυτά τα λέω αναφερόμενος στο Συνέδριο του Κόμματος, από τη θέση του κομματικού μέλους σαράντα οκτώ (48) ολόκληρα χρόνια, και επιπλέον με μια άλλη πολύχρονη πολιτική δράση, εξωκομματική όμως, που οι λόγοι της ανάγονται σε αποφάσεις της τότε ηγεσίας του Κόμματος και όχι στον γράφοντα. Γνωστά πράγματα νομίζω.

Και, επίσης, αυτά τα λέω από τη θέση εκείνου του κομματικού μέλους που με γραπτή τοποθέτησή του, που δημοσιεύθηκε στις 14 Νοέμβρη 1990 και καταλάμβανε τη μισή από τη με αριθμό 35 σελίδα του τότε «Ριζοσπάστη», απέκρουε και απέρριπτε την πρωτοεμφανιζόμενη εκείνη την εποχή «σούπα» με την ονομασία... «νέα κομματική ενότητα», ή αλλιώς «ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα», που την υποστήριζαν οι φωστήρες των οπορτουνιστών και αναθεωρητών που είχαν θρονιαστεί στο Κόμμα, και η οποία «σούπα» εκπορευόταν απευθείας από το ΚΚΣΕ και τον τότε Γενικό Γραμματέα του, όπως έγινε γνωστό αργότερα. Και η συγκεκριμένη αυτή απόκρουση και απόρριψη, πρέπει να σημειωθεί, έγινε από ένα απλό κομματικό μέλος, τέσσερις (4) σχεδόν μήνες πριν από το 13ο Συνέδριο, όταν η τότε ηγεσία του Κόμματος, πάντως η ηγεσία του, το... «συζητούσε» το θέμα ΚΑΙ με τους «άλλους» του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου ΚΑΙ με τον «εαυτό» της, λες και έκανε... ενδοσκόπηση. Κακά τα ψέματα. Αλλο βέβαια τι ραγδαία έγινε αργότερα, βαδίζοντας προς το 13ο Συνέδριο, και αφού πρώτα ξεσηκώθηκε μερίδα των κομματικών μελών που αποδείχτηκε πως ήταν η πλειοψηφία, η πολύ μεγάλη και ανεπανάληπτη πλειοψηφία.

Και έτσι το Κόμμα σώθηκε, και δεν διαλύθηκε. Και αν τώρα ήταν επιτρεπτό από τους κανόνες του προσυνεδριακού διαλόγου, θα μπορούσαν να αναφερθούν και ονόματα και επώνυμα και... «διευθύνσεις» των τότε ηγετών του Κόμματος.

Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να προβληθώ και για να περιαυτολογήσω. Μακριά από εμένα τέτοια τάση, ροπή και επιδίωξη. Τα παραπάνω τα αναφέρω θέλοντας να υποδείξω στην ηγεσία του Κόμματος, και αυτή αν θέλει ας το καταλάβει και ας το λάβει υπόψη της, ότι δηλαδή τα μέλη του Κόμματος (άσχετα αν πρέπει - και πρέπει - να καταρτιστούν και να καταρτίζονται περαιτέρω, και θεωρητικά και ιδεολογικά) στέκονται πολύ καλά, έχουν καλή θεωρητική και ιδεολογική κατάρτιση, ανώτερη τουλάχιστον από τον μέσο όρο εκείνης που υπάρχει σήμερα στο παγκόσμιο και Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, και εξ αυτού του λόγου νομίζω, αν επιτρέπεται ή αν επιτρέπετε, ότι είναι καιρός πλέον το Κόμμα να βγει μπροστά και με θάρρος, αν θέλει να ασχοληθεί με το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα (ΔΚΚ), όπως αναφέρουν οι Θέσεις, να πει «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη»... σε όλους αυτούς που το απαρτίζουν - το ΔΚΚ - και ακόμα να τους δώσει να καταλάβουν ότι πέρασε εκείνος ο καιρός που κουνούσαν με αυτοπεποίθηση όλα τα δάχτυλα και των χεριών τους και των ποδιών τους στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, αλλά και στον χιλιοβασανισμένο και προδομένο ελληνικό λαό, όλοι αυτοί οι μετά τον θάνατο του Λένιν... φωστήρες και πολυξεράκηδες της Κομμουνιστικής Διεθνούς, η Κομινφόρμ, οι Τιτοϊκοί, το... «20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ», τα «αδελφά Κόμματα», οι σοσιαλκομφουκιστές της Κίνας, οι ευρωκομμουνιστές της Ιταλίας και της Γαλλίας, οι ανεκδιήγητοι της Ισπανίας, οι «Ενβέρ Χότζα» της Αλβανίας και όλοι οι άλλοι... «τέτοιοι». Να βγει μπροστά το ΚΚΕ, αρχής γενομένης από το 21ο Συνέδριό του και να καθοδηγήσει, υποδεικνύοντας για το τι πρέπει να κάνουμε αλλά και για το τι πρέπει να αποφύγουμε να κάνουμε. Και αυτό πρέπει να το κάνει απευθυνόμενο, βέβαια, προς την εργατική τάξη της Ελλάδας και προς αυτό που συγκροτεί εκείνο που λέγεται «ελληνικός λαός», αλλά επίσης, και επιπλέον, απευθυνόμενο προς εκείνο που συγκροτεί το λεγόμενο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα (ΔΚΚ).

Τέλος, θέλω να πω δυο λόγια σχετικά με τα πεπραγμένα του Κόμματος και την καταγραφή τους.

Αναφέρομαι στην Ιστορία του.

Καιρός είναι, νομίζω, μετά από εκατό και πλέον ήδη χρόνια, να γραφτεί η ΙΣΤΟΡΙΑ του Κόμματος. Να πάψουν πια να γράφονται και να ξαναγράφονται αλληλοσυγκρουόμενα ΔΟΚΙΜΙΑ - βοηθήματα - Ιστορίας του ΚΚΕ, κι αυτά γεμάτα με αποσιωπητικά, σε ό,τι αφορά τα ντοκουμέντα της βιβλιογραφίας τους. Η Ιστορία του ΚΚΕ είναι γραμμένη με αίμα που χύθηκε ΠΑΝΤΟΥ και όχι με αποσιωπητικά, αν δεν κάνω λάθος.

Ευχαριστώ


Δήμος (Τένης) Ορ. Διαμαντόπουλος
Κοκκινιά


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ