Τετάρτη 16 Ιούνη 2021 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
Αποφάσεις - μπαρούτι για τους λαούς με την κυβέρνηση σημαιοφόρο

Ανατριχίλα προκαλούν όσα αποφασίστηκαν τη Δευτέρα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, για κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα στην όξυνση των ανταγωνισμών για τον έλεγχο ζωνών, αγορών και διαύλων. Ολα με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, που αναζητώντας ακόμα πιο ενεργό ρόλο στην υλοποίηση των σχεδίων της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, με στόχο την «αναβάθμιση» της αστικής τάξης, βυθίζει τον λαό σε μια δίνη επικίνδυνων εξελίξεων.

Η ουσία της Συνόδου αποτυπώνεται στα όσα ειπώθηκαν για τις σχέσεις με Ρωσία και Κίνα και όσα εμπεριέχονται στην ατζέντα «ΝΑΤΟ 2030», που καταλήχθηκε ομόφωνα ως μπούσουλας του ΝΑΤΟ για τις κόντρες της νέας δεκαετίας, όπου, όπως τονίστηκε στη Σύνοδο, «η άνοδος της Κίνας μετατοπίζει ριζικά την ισορροπία ισχύος».

Διόλου τυχαία στη λεγόμενη Διακήρυξη της Συνόδου σημειώνεται πως «όσο η Ρωσία δεν δείχνει ότι σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και δεν σέβεται τις διεθνείς υποχρεώσεις και ευθύνες της, δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στην κανονικότητα», ενώ ως προς την Κίνα το ΝΑΤΟ εκφράζει «ανησυχία» για τις δηλωμένες φιλοδοξίες του Πεκίνου και την ανάπτυξη του πυρηνικού οπλοστασίου της, τα οποία χαρακτηρίζει «συστημικές προκλήσεις» για τη διεθνή τάξη.

Στο πλαίσιο αυτό, τα νέα επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ συνοψίζονται στη στρατηγική «ΝΑΤΟ 2030», όπου μπαίνουν 6 προτεραιότητες:

-- «Βαθύτερη πολιτική διαβούλευση και συντονισμός», όπου οι ηγέτες συμφώνησαν «να εμβαθύνουν και να διευρύνουν τις πολιτικές διαβουλεύσεις στο ΝΑΤΟ», «να διαβουλεύονται συχνότερα για όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν την ασφάλεια των συμμάχων», αλλά και «για οικονομικά θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια, όπως έλεγχοι εξαγωγών και μεταφορές τεχνολογίας», με φόντο τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

-- «Ενισχυμένη αποτροπή και άμυνα» των κρατών - μελών, με τους ηγέτες να «επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους για διατήρηση κατάλληλου συνδυασμού πυρηνικών, συμβατικών και πυραυλικών αμυντικών δυνατοτήτων», προκαλώντας ρίγη.

-- «Βελτιωμένη ανθεκτικότητα»: Οι ηγέτες συμφώνησαν «να αναπτύξουν στόχους ανθεκτικότητας για να καθοδηγήσουν εθνικά προσαρμοσμένους στόχους αντοχής και σχέδια εφαρμογής», με το ΝΑΤΟ να «αξιολογεί» τα εθνικά σχέδια. Στην πράξη, το ΝΑΤΟ αποκτά τον πρώτο λόγο σε ζητήματα όπως ανάπτυξη υποδομών (π.χ. οδικά ή τηλεπικοινωνιακά δίκτυα) και ποιος θα τα ελέγχει, ξορκίζοντας τον κίνδυνο να πέσουν στα χέρια π.χ. κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων.

-- «Διατήρηση της τεχνολογικής μας αιχμής». Βάζουν, άλλωστε, ανοιχτά θέμα ότι «οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν μπορούν πλέον να θεωρούν δεδομένο το τεχνολογικό τους πλεονέκτημα. Η Κίνα, για παράδειγμα, σκοπεύει να γίνει η κορυφαία δύναμη στον κόσμο στην τεχνητή νοημοσύνη την επόμενη δεκαετία»...

-- «Υποστήριξη της διεθνούς τάξης βάσει κανόνων», που βασικά αποτρέπει Κίνα, Ρωσία και άλλα κέντρα να πάρουν κεφάλι, προωθώντας ΝΑΤΟικές δυνάμεις έως την ...αυλή τους, σε συνεργασία με άλλα κράτη παντού στον πλανήτη, στη λογική του «Παγκόσμιου ΝΑΤΟ». Αλλωστε, οι ηγέτες συμφώνησαν «να ενισχύσουν τις σχέσεις του ΝΑΤΟ με ομοειδείς εταίρους και διεθνείς οργανισμούς και να δημιουργήσουν νέες δεσμεύσεις, όπως στην Αφρική, στην Ασία και τη Λατινική Αμερική».

-- «Ενίσχυση της κατάρτισης και ανάπτυξη ικανοτήτων». Αποφασίστηκε «να εντείνουν τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ για την οικοδόμηση της ικανότητας των εταίρων μας σε τομείς όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η σταθεροποίηση, η αντιμετώπιση υβριδικών επιθέσεων, η διαχείριση κρίσεων, η διατήρηση της ειρήνης και η αμυντική μεταρρύθμιση, μεταξύ άλλων».

-- «Καταπολέμηση και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή». Κι αυτό γιατί «οι συνέπειες για την ασφάλεια της αλλαγής του κλίματος γίνονται αισθητές στη γειτονιά του ΝΑΤΟ, είτε στο Σαχέλ στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, είτε στην Αρκτική, καθώς και εντός της συμμαχικής επικράτειας του ΝΑΤΟ».

-- Ανανέωση της «Στρατηγικής Αντίληψης» («Strategic Concept», το δόγμα του ΝΑΤΟ). Οι ηγέτες κάλεσαν τον γγ της λυκοσυμμαχίας «να ηγηθεί της διαδικασίας για την ανάπτυξη της επόμενης Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ», αφού, όπως λένε, «ο κόσμος έχει αλλάξει ριζικά την τελευταία δεκαετία. Το περιβάλλον ασφαλείας μας είναι πιο περίπλοκο και απρόβλεπτο από ποτέ, με μια πολύ περισσότερο διεκδικητική Ρωσία, πιο βάναυση μορφή τρομοκρατίας, συνεχιζόμενη αστάθεια στη γειτονιά μας, αυξανόμενες απειλές στον κυβερνοχώρο και υβριδικές, νέες τεχνολογίες, πανδημίες και κλιματική αλλαγή. Βασικά, η άνοδος της Κίνας μετατοπίζει ριζικά την ισορροπία ισχύος», μη κρύβοντας λόγια.

-- Τέλος, «η Επένδυση στο ΝΑΤΟ», σε μια προαναγγελία νέας κούρσας εξοπλισμών, με τους συμμάχους να δεσμεύονται «να διασφαλίσουν ότι η Συμμαχία έχει τους κατάλληλους πόρους, τόσο μέσω των εθνικών αμυντικών δαπανών όσο και της κοινής χρηματοδότησης του ΝΑΤΟ, για να υλοποιήσει τις αποφάσεις του "ΝΑΤΟ 2030"», καθώς για όσα βάζει προς υλοποίηση «θα χρειαστούν αυξημένοι πόροι και στους τρεις προϋπολογισμούς του ΝΑΤΟ: Στρατιωτικό, πολιτικό και υποδομών».

«Χρυσό μετάλλιο» στους εξοπλισμούς, «διαβατήριο» για την αναβάθμιση στα ΝΑΤΟικά σχέδια

Στα παραπάνω η ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί ρόλο σημαιοφόρου όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις.

Ενδεικτικά, η χώρα θα βρεθεί το 2021 στην πρώτη θέση της κατάταξης του ΝΑΤΟ στις στρατιωτικές δαπάνες σε αναλογία προς το ΑΕΠ, με 3,82%, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ίδιας της λυκοσυμμαχίας, όπως παρουσιάστηκαν στο περιθώριο της Συνόδου.

Τα τελευταία 7 χρόνια, από το 2014 και μετά, η Ελλάδα καταλάμβανε τη 2η θέση σε αυτές τις δαπάνες, πίσω μόνο από τις ΗΠΑ, των οποίων πλέον αναμένεται να προηγηθεί, καθώς σύμφωνα με πίνακες στοιχείων που δόθηκαν στη δημοσιότητα, θα ...περιοριστούν στο 3,52% του ΑΕΠ τους. Αναμένεται να ακολουθήσουν Κροατία (2,29%) και χαμηλότερα (αλλά πάνω από τη ΝΑΤΟική νόρμα που μπήκε το 2014, κάθε χρόνο να δαπανάται από τα κράτη - μέλη τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους) Βρετανία, Εσθονία, Λετονία, Πολωνία, Λιθουανία, Ρουμανία και Γαλλία. Η Τουρκία θα βρίσκεται στο 1,57% του ΑΕΠ της.

Σε ποσά η Ελλάδα αναμένεται να δαπανήσει φέτος περίπου 6,6 δισ. ευρώ, από περίπου 4,4 πέρυσι. Με αυτήν την αύξηση η χώρα θα εκπληρώσει το 2021, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, και το 2ο κριτήριο: Τουλάχιστον 20% των στρατιωτικών δαπανών να πηγαίνουν για «μείζονες εξοπλισμούς». Η Ελλάδα θα καταβάλει φέτος για τέτοιους σκοπούς το 38,5% των στρατιωτικών της δαπανών, ευρισκόμενη στην τρίτη υψηλότερη θέση σε αυτήν την κατηγορία δαπανών, μετά την Κροατία και το Λουξεμβούργο. Σε μια σύγκριση, το 2014, το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα ήταν μόνο 8%. Η αύξηση αντικατοπτρίζει τις αποφάσεις που πάρθηκαν για αγορά μαχητικών και φρεγατών, όπως και άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Αλλωστε, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης τόνισε στις Βρυξέλλες ότι «η Ελλάδα είναι μία χώρα που αποτελεί πυλώνα σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Είναι μία χώρα που μέχρι και τις δύσκολες εποχές της οικονομικής κρίσης σταθερά δαπανούσε άνω του 2% του ΑΕΠ της σε αμυντικές δαπάνες. Είναι μία χώρα που καθώς εξέρχεται ισχυρότερη από την κρίση που την ταλάνισε την τελευταία δεκαετία, έρχεται να επενδύσει αυξημένους πόρους στις στρατιωτικές της δυνατότητες, έτσι ώστε να είναι ακόμα πιο αξιόπιστη στις υποχρεώσεις της απέναντι στη Συμμαχία»...

Σημείωσε εξάλλου ότι «η συνεισφορά στη σταθερότητα σημαίνει ανάληψη δράσης (...) Δεν πρέπει να περιμένουμε το αύριο, να παίζουμε πολιτικά παιχνίδια επιδιώκοντας προσωπικά συμφέροντα. Αντίθετα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα και να δράσουμε τώρα»...

Στο πλαίσιο αυτό, της «ανάληψης δράσης» για τα ΝΑΤΟικά σχέδια και τη διασφάλιση της ΝΑΤΟικής συνοχής στην περιοχή, εντάσσεται και η προσπάθεια να «κλείσουν» και οι «εκκρεμότητες» στα Ελληνοτουρκικά, όπως έδειξε και η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο, τη Δευτέρα, στο περιθώριο της Συνόδου.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ