Για άλλη μια φορά, σε διάστημα λίγων βδομάδων, οι εργαζόμενοι της Αθήνας έδωσαν τη δική τους αγωνιστική απάντηση συμμετέχοντας μαζικά στη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης, προειδοποιώντας έτσι την κυβέρνηση και την εργοδοσία ότι η μάχη για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους μόλις έχει αρχίσει. Το σύνθημα «Αυτά τα μέτρα αυτή η πολιτική με αγώνες ταξικούς θα ανατραπεί» δόνησε το κέντρο της Αθήνας, φανερώνοντας τις αγωνιστικές διαθέσεις των διαδηλωτών για συνέχιση και κλιμάκωση της ταξικής πάλης. Ομως, οι εργαζόμενοι δεν ήταν μόνοι τους. Δίπλα τους σε αυτό τον αγώνα βρέθηκαν συνταξιούχοι, επαγγελματοβιοτέχνες, φοιτητές. Ανθρωποι του μόχθου και της δουλιάς ένωσαν την οργή τους με την οργή των εργατών για να καταδικάσουν κάθε είδος «κοινωνικού διαλόγου», για να δώσουν την υπόσχεση ότι ο αγώνας αυτός θα συνεχιστεί. Πολλοί από αυτούς, έχοντας τα παιδιά τους αγκαλιά, έδειξαν ότι μαζί με τις δικές τους ανησυχίες και αγωνίες κουβαλούν και τις ανησυχίες των επόμενων γενεών. Χαρακτηριστική ήταν η πικέτα που κρατούσε μια μάνα, που έγραφε: «Δουλεύουμε για εμάς και τα παιδιά μας, όχι για αυτούς και τα παιδιά τους».

Πολύ πριν τις 11 το πρωί, ώρα κατά την οποία είχε προγραμματιστεί η συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως, δεκάδες χιλιάδες εργάτες από όλες τις μεριές της Αθήνας κατέφθαναν στις προσυγκεντρώσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) στην Κάνιγγος, στην Ομόνοια, στην πλατεία Αμερικής και το Μουσείο, κοντράροντας, με την παρουσία τους, τους κυβερνητικούς προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους ώστε αυτή η απεργία να αποτύχει. Αλλά και ξαφνιάζοντας, επίσης, για άλλη μια φορά τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που είδαν ότι οι εργαζόμενοι δεν τσίμπησαν το δόλωμα του «κοινωνικού διαλόγου», ενώ με το σύνθημα «ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μην αποτολμήστε καμιά συναλλαγή» ξεκαθάρισαν πως δεν πρόκειται να επιτρέψουν κανένα παιχνίδι σε βάρος τους. Ηταν τόσο φανερή η σαστιμάρα τους, που ορισμένοι εκπρόσωποί τους στις ομιλίες τους απευθύνονταν στους διαδηλωτές σε δεύτερο πρόσωπο, δείχνοντας έτσι πώς αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με την τεράστια πρωτοπόρα δύναμη που λέγεται εργατική τάξη.

Εκατοντάδες πανό και πικέτες έδιναν το στίγμα της κεντρικής συγκέντρωσης. Σε ένα από τα μεγάλα πανό του ΠΑΜΕ αναγραφόταν «Ούτε βήμα πίσω, Τραβάμε μπροστά, ΟΧΙ στον κοινωνικό διάλογο της απάτης», δίνοντας το σύνθημα για κλιμάκωση του αγώνα και την υπόσχεση ότι το ταξικό εργατικό κίνημα δε θα συμβιβαστεί, δε θα υποχωρήσει, ενώ ένα άλλο πανό, αυτό των Ομοσπονδιών Συνταξιούχων ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, έγραφε «Κυβέρνηση Σημίτη, νεκροθάφτης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Δώστε πίσω τα κλεμμένα». Ενας απόμαχος της δουλιάς άλλα όχι του αγώνα έγραφε με προφανώς ιλαροτραγική διάθεση στην πικέτα που κρατούσε: «Ο διάλογος του Σημίτη είναι βαρύς και ανθυγιεινός για την Κοινωνική Ασφάλιση». Επίσης, ακόμα ένα από τα ποιοτικά στοιχεία της προχτεσινής δυναμικής απεργιακής κινητοποίησης ήταν η ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή εργατών από τον ιδιωτικό τομέα, που βρίσκοντας συμπαράσταση από τις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος κατάφεραν να σπάσουν την εργοδοτική τρομοκρατία και να κατέβουν στην απεργία. Ηταν πολλά τα εργοστάσια που έκλεισαν προχτές, από εργάτες που ακούμπησαν στις πλάτες άλλων εργατών, ήταν πολλά τα μαγαζιά που δεν ανέβασαν τα ρολά τους. Χαρακτηριστικό ήταν το δυναμικό μπλοκ των κλωστοϋφαντουργών, που ύστερα από πολύ καιρό είχε τόσο μεγάλη μαζική συμμετοχή. Αλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η ίδια η ΓΣΕΕ, η συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κυμάνθηκε κατά κύριο λόγο από 90% μέχρι και 100%!!!

Οταν οι διαδηλωτές ξεκίνησαν την πορεία για τη Βουλή, μετά τη συγκέντρωση, έμοιαζαν σαν ένα τεράστιο ποτάμι έτοιμο να καταπιεί τις όχθες που το περιορίζουν. Πατησίων-Σταδίου- Σύνταγμα-Φιλελλήνων-Βουλή, οι δρόμοι γέμισαν απ' άκρη σ' άκρη. Οπως και η μεγαλειώδης πορεία στις 26 του Απρίλη έτσι και η προχτεσινή έμοιαζε σαν να μην είχε αρχή και τέλος. Οταν η κορυφή της πορείας είχε φθάσει στη Βουλή οι τελευταίοι διαδηλωτές δεν είχαν καν ξεκινήσει από το Πεδίον του Αρεως. Από τα χιλιάδες στόματα ένα σύνθημα ακούστηκε πιο πολύ: «Ο διάλογος είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Αυτό το σύνθημα έκανε εμφανές ότι ο αγώνας απέκτησε καινούρια χαρακτηριστικά. Εδειξε ότι, πλέον, μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης και του λαού έχει συνειδητοποιήσει πως οι αγώνες ενάντια στον ταξικό αντίπαλο, και όχι η συνδιαλλαγή μαζί του, μπορεί να φέρει νέες κατακτήσεις, νέα δικαιώματα. Για άλλη μια φορά το πιο δυναμικό κομμάτι της πορείας ήταν το εξαιρετικά συγκροτημένο και μαζικό μπλοκ του ΠΑΜΕ, που έκανε διαρκώς αισθητή την παρουσία του με το συνεχή αγωνιστικό του παλμό. Μάλιστα, όταν έφθασε μπροστά στη Βουλή, με το σύνθημα «Οσους τρομονόμους και να φτιάξετε, του λαού την πάλη δε θα σπάσετε» απάντησε στις προσπάθειες της κυβέρνησης να καλλιεργήσει κλίμα τρομοκρατίας μέσω των ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που είχαν ασφυκτικά περικυκλώσει την πορεία.

Τα μπλοκ των διαδηλωτών καταφθάνοντας το ένα μετά το άλλο στη Βουλή έκαναν το Σύνταγμα να δονηθεί με τα μαχητικά συνθήματά τους: «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, με τα συνδικάτα αντίσταση και πάλη» και «Σημίτη - Γιαννίτση ακούστε μας καλά, αυτό το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά». Με αυτό τον τρόπο εξέφρασαν τη διάθεσή τους να ανατρέψουν κάθε κυβερνητική πολιτική κατάργησης της Κοινωνικής Ασφάλισης και των κατακτήσεών τους συνολικά. Αμέσως μετά το τέλος της πορείας οι διαδηλωτές αποχώρησαν δίνοντας την υπόσχεση ότι ο αγώνας δε σταματά, συνεχίζεται και εντείνεται καθημερινά σε κάθε χώρο δουλιάς, σε κάθε γειτονιά.