Μήνυμα πως η νέα γενιά μπορεί και πρέπει να γίνει γενιά «χαμένη» για τον καπιταλισμό, γενιά «κερδισμένη» με την πάλη για το γκρέμισμα του συστήματος της εκμετάλλευσης και την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, έστειλαν οι νέοι και οι νέες που πήραν χτες μέρος στην εκδήλωση της Οργάνωσης Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ για την ανεργία. Ανεργοι, προσωρινά «απασχολούμενοι», νέοι και νέες που σήμερα περιφέρονται ανάμεσα στη δουλειά χωρίς δικαιώματα και τις ουρές του ΟΑΕΔ, δυνάμωσαν το σύνθημα: «Το μέλλον μας δεν είναι η ανεργία και η κακοπληρωμένη δουλειά». Στην πλάτη της εξέδρας οι στίχοι του Μπρεχτ: «Οταν για να βρεις δεν υπάρχει καμιά δουλειά πρέπει ν αντισταθείς! (...) μέχρι να γίνεις ο ίδιος του εαυτού σου εργοδότης. Και τότε πάντα διαθέσιμη δουλειά για σένα θα 'χει».

Οταν οι προσυγκεντρώσεις των Οργανώσεων της ΚΝΕ άρχισαν να φτάνουν στο πάρκο του Μπαρουτάδικου στο Αιγάλεω, τα ταμπλό και το βιβλιοπωλείο είχαν ήδη στηθεί, το μπαρ ήταν έτοιμο και τα πρώτα σουβλάκια είχαν ήδη μπει στη φωτιά. Την εκδήλωση άνοιξε μουσικό συγκρότημα από μαθητές των Δυτικών Συνοικιών, με τον καλύτερο τρόπο. «Εμείς είμαστε οι εργάτες» ήταν το τραγούδι με το οποίο διάλεξαν να ξεκινήσουν. Μετά την ομιλία ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη» και γλέντι που κράτησε ώρες.

Από το βήμα της εκδήλωσης, ο Πέτρος Μαρκομιχάλης, Γραμματέας του Συμβουλίου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ, σημείωσε πως η ΚΝΕ δεν επέλεξε τυχαία το χώρο της εκδήλωσης: «Γνωρίζουμε πολύ καλά ποια είναι η κατάσταση εδώ, στις γειτονιές του Αιγάλεω αλλά και στις γύρω περιοχές. Για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή ότι φέτος το χειμώνα υπήρχε κόσμος που έκοβε ξύλα εδώ από το άλσος του Μπαρουτάδικου για να ζεσταθεί!», ανέφερε, και συνέχισε: «Εδώ ζει ένα μεγάλο μέρος από το 1,5 εκατ. των ανέργων, εδώ ζει ένα μεγάλο μέρος από τις 450.000 οικογένειες που δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο, ζουν δηλαδή σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Εδώ ζει ένα μεγάλο κομμάτι των νέων που αποτελεί το 60% των συνολικά ανέργων, όπως και χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι οι οποίοι περιπλανώνται μεταξύ ανεργίας και ημιαπασχόλησης, με δίμηνες ή τρίμηνες συμβάσεις, για 250 ευρώ. Είναι χιλιάδες οι σπουδαστές των ΤΕΙ που μένουν στη γύρω περιοχή, που η πλειοψηφία τους είναι από επαρχιακές πόλεις, οι οποίοι πραγματικά δίνουν μάχη να τελειώσουν μια ώρα αρχύτερα, ενώ ταυτόχρονα πολλοί από αυτούς δουλεύουν, αφού η οικονομική κατάσταση στις οικογένειές τους είναι πολύ δύσκολη».

Υπογράμμισε πως για την ανεργία δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι άνεργοι, σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, αλλά η βάση πάνω στην οποία είναι χτισμένη η σημερινή κοινωνία: «Γιατί ο άνεργος δεν είναι ούτε ανίκανος, ούτε άτυχος, όπως πολλοί τρέχουν να μας πείσουν, έτσι ώστε να τους λέμε και ευχαριστώ όταν παίρνουμε για μισθό 250 ευρώ. Γιατί ο κόσμος δεν χωρίζεται σε χαζούς και ξύπνιους, σε τυχερούς και άτυχους, σε ικανούς και ανίκανους. Ο κόσμος χωρίζεται σε αφεντικά και εργάτες. Σε αυτούς δηλαδή που κατέχουν τα εργοστάσια και τις μεγάλες επιχειρήσεις - και μαζί κατέχουν και όλο τον πλούτο που παράγεται εκεί μέσα - και σε αυτούς που δουλεύουν εκεί, οι οποίοι παράγουν όλον αυτόν τον πλούτο και στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό που οι ίδιοι παρήγαγαν.

Η ανεργία δεν υπάρχει επειδή καλύπτονται οι ανάγκες των ανθρώπων και έτσι περισσεύουν κάποια εκατομμύρια εργαζόμενοι, αλλά υπάρχει επειδή καλύπτονται οι ανάγκες της κερδοφορίας, του ανταγωνισμού, των συμφερόντων δηλαδή μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού, επειδή έτσι επιβιώνουν οι πλουτοκράτες».

Αυτό είναι, λοιπόν, το έδαφος πάνω στο οποίο γεννιέται και διογκώνεται το πρόβλημα: «Ανεργία υπάρχει επειδή είναι απαραίτητο στον καπιταλισμό να υπάρχει ένας τεράστιος στρατός από ανέργους, οι οποίοι αξιοποιούνται ως μοχλός πίεσης σε αυτούς που εργάζονται για να πέσουν κι άλλο τα μεροκάματα, να παρθούν πίσω τα όποια δικαιώματα έχουν απομείνει. Ανεργία υπάρχει γιατί οι μεγάλες επιχειρήσεις κλείνουν τις μικρές. Γι' αυτό κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα μικρομάγαζα, ενώ την ίδια ώρα πάνε να μας πείσουν ότι τα μαγαζιά, για παράδειγμα, στην Ιερά Οδό ή στη Θηβών, κλείνουν επειδή στο κέντρο της Αθήνας γίνονται πορείες. Ανεργία υπάρχει γιατί ο μόνος δρόμος που έχουν τα μονοπώλια για να επικρατήσουν στο μεταξύ τους ανταγωνισμό είναι η αύξηση της παραγωγικότητας μέσα από τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, και η εντατικοποίηση της εργασίας όσων εργάζονται. Με λίγα λόγια, δηλαδή, λιγότεροι να δουλεύουν περισσότερο...».

«Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Διαχείριση του προβλήματος της ανεργίας δεν υπάρχει», ξεκαθάρισε ο Π. Μαρκομιχάλης, αναφερόμενος στις διάφορες «συνταγές» με τις οποίες ΕΕ και κυβέρνηση ισχυρίζονται πως θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα: «Αυτό που υπάρχει είναι η διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος που μάλιστα γεννάει την ανεργία και για το οποίο όλα τα άλλα κόμματα κάνουν αγώνα δρόμου για το ποιος θα το διαχειριστεί καλύτερα, προς όφελος πάντα των εκμεταλλευτών!». Σχετικά με τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και υπερεκμετάλλευσης των νέων σχολίασε: «Αλήθεια, ποιος πιστεύετε ότι βγαίνει κερδισμένος από αυτό το καθεστώς σύγχρονης δουλείας; Ο νέος εργαζόμενος που δουλεύει χωρίς ωράριο και παίρνει, αν και όταν παίρνει, 250 ευρώ ή το αφεντικό που έχει ουσιαστικά τζάμπα εργατικά χέρια;», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στη ρότα της διαχείρισης κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ: «Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και γι' αυτό το πρόβλημα λύση στην αριστερή κυβέρνηση που θέλει να κάνει. Εχει μάλιστα "λύσεις" για το λαό οι οποίες είναι αρεστές και στον ΣΕΒ, και στους εργοδότες, και στην ΕΕ», τόνισε, και επισήμανε: «Οσο και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι στον καπιταλισμό υπάρχει λύση για την ανεργία ή ότι στον καπιταλισμό μπορούμε να ζήσουμε αγαπημένοι αφεντικά και εργάτες δεν θα τα καταφέρουν, η ίδια η ζωή θα τους διαψεύδει και ο λαός θα χαντακώνεται. Βέβαια, μπορεί να μην ακούτε τη λέξη αφεντικά αλλά καλοί και υγιείς επιχειρηματίες, όπως λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, τέλος πάντων όπως και να τους λένε, η ουσία δεν αλλάζει - για τους ίδιους λέμε!».

Οσον αφορά στις πρωτοβουλίες των κομμουνιστών για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους, σημείωσε: «Το ΚΚΕ την ίδια ώρα που σε καλεί να παλέψεις για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, που είναι η ρίζα των προβλημάτων που βιώνεις, την ίδια ώρα σε καλεί να οργανώσουμε την πάλη για τα μέτρα προστασίας των ανέργων, για τη μεταξύ μας αλληλεγγύη, για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα σήμερα, ώστε να παίρνουμε κουράγιο και δύναμη για το δυνάμωμα της πάλης μας». Παρουσίασε τα βασικά σημεία της Πρότασης Νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή, την οποία όμως τα άλλα κόμματα καταψήφισαν με το επιχείρημα πως «είναι ανέφικτη», πως «δεν χωράει στις αντοχές της οικονομίας», και πρόσθεσε πως σήμερα απαιτείται οργάνωση της πάλης, μέσα από τα σωματεία, τις επιτροπές ανέργων, τις λαϊκές επιτροπές στη γειτονιά, τις επιτροπές αγώνα του ΜΑΣ στις σχολές:

«Οταν παλεύουμε οργανωμένα υπάρχουν αποτελέσματα», τόνισε, και συνόψισε τα πρόσφατα παραδείγματα κινητοποίησης ταξικών σωματείων ενάντια σε κατασχέσεις, διακοπές παροχής νερού και ρεύματος, για τη θεώρηση των βιβλιαρίων των ανέργων, για να συνεχίσει: «Φτάνουν όμως μόνο αυτά; Εμείς λέμε όχι. Η πάλη μας πρέπει να κατευθύνεται στην ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννάει την ανεργία και όχι μόνο. Στην ανατροπή του συστήματος όπου μια χούφτα παράσιτα που δε χρειάζονται στην παραγωγή ζουν στον πλούτο και τη χλιδή, ενώ τόσες χιλιάδες νέοι και ικανοί άνθρωποι μένουν εκτός παραγωγής». Αυτός είναι ο αγώνας στον οποίο η ΚΝΕ καλεί τη νεολαία: «Παλεύουμε για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, παλεύουμε για το σοσιαλισμό, που περισσότερο από ποτέ άλλοτε είναι και επίκαιρος και αναγκαίος, το σύστημα δηλαδή όπου οι εργάτες και οι εργάτριες, ο λαός θα είναι οι ίδιοι στην εξουσία, το σύστημα που θα εξαλείψει από προσώπου Γης την ανεργία, και θα εξασφαλίζει σε όλους σταθερή δουλειά».

Τέλος, ο Π. Μαρκομιχάλης αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που θα οργανώσει η ΚΝΕ με αφορμή το 39ο Φεστιβάλ της: «Από τις 19 έως τις 21 του Σεπτέμβρη ανοίγει τις πύλες του στο Πάρκο "Τρίτσης" στο Ιλιον το 39ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή" με το σύνθημα: "Αλλαξε τον κόσμο το 'χει ανάγκη".

Συνειδητά, για ακόμα μια φορά επιλέγουμε τις εργατογειτονιές της Δυτικής Αθήνας για να κάνουμε το Φεστιβάλ μας, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι την κατάσταση που επικρατεί στους νέους και τις νέες της περιοχής και στις οικογένειές τους.

Γι' αυτό, φέτος, σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου, θα υπάρχουν δραστηριότητες αλληλεγγύης για κόσμο που έχει ανάγκη, μάλιστα η μια μέρα θα είναι αφιερωμένη και θα επικεντρώνει σε αυτό.

Θέλουμε στο χώρο του παιδότοπου να μαζέψουμε ρούχα και τρόφιμα για παιδάκια που έχουν ανάγκη, αντίστοιχα στο χώρο θα λειτουργεί στέκι νέων ανέργων και εργαζόμενων που εκεί θα μαζεύουμε επίσης ρούχα και τρόφιμα.

Στο χώρο του Φεστιβάλ θα υπάρχει κινητή μονάδα αιμοδοσίας, όπως επίσης θα γίνονται εγγραφές για δωρεάν ενισχυτικά μαθήματα που θα γίνονται τη νέα σχολική χρονιά με πρωτοβουλία του ΜΑΣ.

Καλούμε, λοιπόν, τους φορείς της περιοχής, το λαό της περιοχής να ενισχύσει αυτήν την προσπάθεια».