Ορισμένοι σ/φοι συνδέουν την «ήττα» μας στις εκλογές με την «ανατροπή» του προγράμματός μας στο ζήτημα των συνεργασιών, τη θέση της Ελλάδας, τη μετατροπή της στρατηγικής μας σε τακτική. Είναι έτσι:

• Οι συνεργασίες

Στο ζήτημα των συνεργασιών στέκονται κυρίως στη θέση ότι:

«Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση ΑΑ δυνάμεων, με βάση το κοινοβούλιο (...)».

Στο Πρόγραμμα, όμως, συμπεριλαμβανόταν και η θέση:

«Το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση, με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας. (...) Σε κάθε περίπτωση ο αποφασιστικός παράγοντας θα είναι η ενότητα της εργατικής τάξης, η κατάκτηση του ηγετικού καθοδηγητικού ρόλου της (...)».

Επίσης, μαζί με το Πρόγραμμα ψηφίστηκε και πολιτική απόφαση με την οποία: «Το ΚΚΕ κρίνει τα σημερινά πολιτικά (...)» και καταλήγει:

«Η πολιτική συνεργασία με τα κόμματα αυτά δεν είναι δυνατή, καθώς κινούνται μέσα στη λογική διαχείρισης του συστήματος».

• Η θέση της Ελλάδας

Επίσης, από σ/φους συνδέεται η εκλογική μας «ήττα» με την «εγκατάλειψη» της θέσης ότι: «Η Ελλάδα βρίσκεται σε ενδιάμεση και εξαρτημένη θέση στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα», με τη θέση: «Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ».

Το Πρόγραμμά μας όμως συμπληρωνόταν και με τη θέση: «Στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η Ελλάδα προσαρμόζεται περισσότερο οργανικά στο σύστημα του ιμπεριαλισμού, μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και με τη συμμετοχή της σε διεθνείς διακρατικές συμφωνίες».

Εν ολίγοις (από το 15ο) διαβλέψαμε την «προσαρμογή» της Ελλάδας σε ενδιάμεση (με εξαρτήσεις) θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Η εμμονή στην άποψη αυτή (κατά τη γνώμη μου) οδηγεί στην άποψη ότι η επανάσταση δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, δεν μπορεί να γίνει σε μια χώρα, ...κακώς έγινε στη Ρωσία!

Συνεπώς, για να πετύχει η επανάσταση θα πρέπει να ...περιμένουμε η Ελλάδα να γίνει πρώτα ιμπεριαλιστική!!! Είναι όμως έτσι; Βεβαίως και όχι.

Η Ρωσία του '17 (σύμφωνα και με τον Λένιν) ήταν στρατιωτικο-φεουδαρχικός ιμπεριαλισμός ...και η επανάσταση και έγινε ...και πέτυχε. Και όχι μόνο πέτυχε (σε μία χώρα), αλλά κάτω από τη σκέπη της «νέας» χώρας και της νέας κοινωνίας, η λαότητα των Τσούτσκα (13.500 ψυχές) από τη νεολιθική εποχή (αντί να εξαφανιστεί) ...γίνεται σοσιαλιστική. Το 1930 (εποχή Στάλιν) η Τσουκότκα γίνεται αυτόνομη, ισότιμη με τους άλλους λαούς της Σοβιετικής Ενωσης.

• Και τα ερωτήματα

Συνεπώς, για να πάρουμε θέση στο αν η εκλογική μας «ήττα» οφείλεται στο ότι η ΚΕ ανέτρεψε ή όχι το πρόγραμμά μας, θα πρέπει να απαντήσουμε στα ερωτήματα:

Πιστεύουμε ότι οι εκλογές του 2012 μπορούσαν να συμβάλουν στην έναρξη επαναστατικής διαδικασίας;

Μπορούσε να προκύψει κυβέρνηση ΑΑ δυνάμεων;

Η εργατική τάξη είχε κατακτήσει ηγετικό καθοδηγητικό ρόλο;

Υπάρχουν στην Ελλάδα κόμματα που αποδέχονται τη σύγκρουση με τα πολυεθνικά μονοπώλια;

Η επανάσταση στη Σοβιετική Ενωση «απέτυχε» γιατί η Ρωσία δεν ήταν καπιταλιστική;

Αν απαντάμε ναι, τότε ...ΝΑΙ! (και σίγουρα), θα αυξάναμε τα ποσοστά μας (στις εκλογές) ...και θα γινόμασταν κόμμα σοσιαλδημοκρατικό!

Αν απαντάμε όχι, τότε πρέπει να συμφωνήσουμε με τις Θέσεις της ΚΕ ότι: «Ανεξάρτητα από τους αντικειμενικούς παράγοντες που καθόρισαν την εκλογική μείωση, σημειώθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο και αδυναμίες, ελλείψεις υποκειμενικού χαρακτήρα».

Και ακόμα περισσότερο να συμφωνήσουμε με τη θέση ότι:

«Η άρνηση συμμετοχής του Κόμματος σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το εργατικό και λαϊκό κίνημα».

• Εκλογική ήττα - τα λάθη μας

Ποιες ήταν οι αδυναμίες και οι ελλείψεις υποκειμενικού χαρακτήρα που διαπιστώνει (σωστά) με τις Θέσεις της η ΚΕ; Κι αν δεν υπήρχαν, θα μπορούσε να αποφευχθεί η εκλογική μας μείωση;

Πρώτα πρώτα πρέπει να διαπιστώσουμε ότι με την πολιτική (και τακτική) μας το Κόμμα μας κατόρθωσε, από το 1993, να ανεβάσει τα εκλογικά μας ποσοστά (με σκαμπανεβάσματα), των βουλευτικών εκλογών στο 8,50%, και των ευρωεκλογών στο 9,50%.

Επίσης, να πάρουμε υπόψη ότι πριν κηρυχτούν οι εκλογές του Μαΐου, τα γκάλοπ μας έδιναν μέχρι και 14,00%.

Τη θέση αυτή την κατακτήσαμε με τη σωστή πολιτική (και τακτική) μας από το '91 μέχρι τις παραμονές των εκλογών.

Κατά τη γνώμη μου δύο ήταν τα κυρίαρχα λάθη μας που σημειώθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο που αντέστρεψαν το κλίμα και καθόρισαν τη μείωσή μας.

• Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Κεντρικό πολιτικό μας σύνθημα στις εκλογές του 2012 ήταν «μη σκορπάς την ψήφο σου δεξιά - αριστερά».

Κατά τη γνώμη μου, ο όρος «αριστερά» αναφερόταν από το λαό (κυρίως) για το ΚΚΕ. Γι' αυτό και το σύστημα προσπαθούσε να βάλει στο ίδιο «τσουβάλι» το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι ΠΑΣΟΚ. Για τον ίδιο λόγο και ο Κουβέλης διάλεξε και τον όρο «Δημοκρατική Αριστερά», για να ξεχωρίζει από την «Αριστερά»!

Νομίζω ότι (από λάθος εκτίμηση) τον όρο αυτό - ΑΡΙΣΤΕΡΑ - τον χαρίσαμε στους σοσιαλδημοκράτες, δηλαδή στους ΜΗ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ! Αυτό φάνηκε και από τα γκάλοπ, με τη μείωση των ποσοστών μας στο 10-11%.

Κατά τη γνώμη μου, το κεντρικό σύνθημα των εκλογών θα έπρεπε να είναι: «Σ' αυτές τις εκλογές (...) ο κάθε Αριστερός ψηφίζει ΚΚΕ». Ας αποδώσουμε λοιπόν τον όρο Αριστερά εκεί που του αξίζει (στο ΚΚΕ) και τη σοσιαλδημοκρατία στους άλλους.

• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Η άρνηση συμμετοχής του Κόμματός μας σε αστική κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης είναι πράγματι σωστή θέση και αποτελεί και σημαντική παρακαταθήκη για το εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Ομως, ήταν άκαιρη και στο χρόνο και τον τρόπο που ειπώθηκε και αυτό φάνηκε από την περαιτέρω μείωση των ποσοστών μας. Ηταν άκαιρη, γιατί τίποτα δεν προοιωνιζόταν ότι είναι δυνατόν να βγαίνουν τα κουκιά για μια κυβέρνηση της «αριστεράς», που να έχει ανάγκη τη συμμετοχή και του ΚΚΕ και με τον τρόπο που ειπώθηκε, ερμηνεύτηκε ότι το ...ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει.

Κατά τη γνώμη μου, η πρότασή μας θα έπρεπε να αποκλείει τη συμμετοχή μας σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης με θετική έκφραση. Δηλαδή η πρότασή μας θα 'πρεπε (περίπου) να είναι:

Η μοναδική λύση σήμερα είναι στην έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση (...). Μόνο κυβέρνηση λαϊκής εξουσίας μπορεί να σταματήσει τη λαίλαπα που έρχεται. Το ΚΚΕ δεν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης (...).

• Υποκειμενικός παράγοντας

Συμφωνώ απόλυτα με τις Θέσεις της ΚΕ για την προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα (κόμμα, εργατική τάξη, συμμαχίες).

Θεωρώ όμως ότι κύριος παράγοντας που τον εμποδίζει είναι η κατασυκοφάντηση του υπαρκτού σοσιαλισμού και κατ' επέκταση του σοσιαλισμού.

Θα πρότεινα, λοιπόν, μέσα στα καθήκοντά μας, να είναι και επαναπροβολή των επιτευγμάτων του Σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και στα μέλη μας και στην προπαγάνδα μας.

Καλή μας επιτυχία ...και μπροστά (εξάλλου) μαθημένα τα βουνά στα χιόνια.