«Ο κ. Σαμαράς πρέπει να έχει σύντομα την τύχη του κ. Παπανδρέου και του κ. Παπαδήμου (...) οι μεσοβέζικες στάσεις απόρριψης πτυχών του μνημονίου, αφήνοντας ανέγγιχτο το σκληρό πυρήνα του, δεν μεταβάλλουν επί της ουσίας τις επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας την επικαιρότητα.

Στις εκτιμήσεις αυτές όμως φωτογραφίζεται εν μέρει και ο ίδιος και το αδιέξοδο της πρότασής του στο λαό για αλλαγή φρουράς στον κυβερνητικό θώκο, πρόταση «γαρνιρισμένη» με την αυταπάτη ότι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νέος ένοικος του Μαξίμου, θα ασκήσει φιλολαϊκή διαχείριση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, όμως το περιεχόμενο της πολιτικής παραμένει βαθιά ταξικό, εναντίον του λαού, υπέρ της πλουτοκρατίας. Ανάλογο προσανατολισμό πολιτικής αντικειμενικά θα ασκήσει και ο ίδιος, στο βαθμό που αναγνωρίζει σαν μοχλό της ανάπτυξης που οραματίζεται την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ. Αυτός είναι ο καθοριστικός κρίσιμος παράγοντας που διαμορφώνει τελικά την εφαρμοζόμενη πολιτική. Πράγματι οι μεσοβέζικες - δημαγωγικές - στάσεις απόρριψης των μνημονίων, αλλά όχι των δανειακών συμβάσεων, όχι του χρέους που σώρευσε η πλουτοκρατία και καλείται να αποπληρώσει ο λαός, όχι της ευρωένωσης που η στρατηγική της είναι μνημόνιο διαρκείας για όλες τις χώρες - μέλη της, και φυσικά όχι της ιδιοκτησίας των μεγαλοεπιχειρηματιών, της οποίας τα συμφέροντα αυτή η στρατηγική υπηρετεί, δε μεταβάλλουν ούτε στο ελάχιστο τις συνέπειες που θα υφίσταται ο λαός. Τέτοια είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ.