«Θα ήθελα να ενισχύσω τη θέση που αναπτύχθηκε και από τον εισηγητή και από τον κ. Νοταρά, ότι διατρέχουμε μια περίοδο που θα οξυνθούν οι παράγοντες εκείνοι που οδηγούν στην έκταση του φαινομένου της τοξικομανίας. Πρόκειται για την εξέλιξη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, όπως λέμε εμείς», είπε στην αρχή της παρέμβασής της στην εκδήλωση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Επισήμανε ότι «οι παράγοντες που ενισχύουν την εξάρτηση, ιδιαίτερα σε νέους ανθρώπους, οι οποίοι είναι και ο στόχος των προγραμμάτων διεξόδου απ' την κρίση, θα ενταθούν. Και μάλιστα σε μια νέα γενιά, η οποία έχει μεγάλη απόσταση - και χρονική και φυσιολογικά - από μεγάλες ιστορικές αγωνιστικές στιγμές της ιστορίας του τόπου μας και της ιστορίας στην Ευρώπη και διεθνώς. Μην το ξεχνάμε αυτό. Οι προηγούμενες γενιές είχαν και κάποια στηρίγματα, κάποιες αγωνιστικές παραδόσεις. Ιστορικά οι σημερινές γενιές έχουν απόσταση από μεγάλες τέτοιες εποχές μεγάλων αλλαγών κτλ.

Αρα, οι παράγοντες θα οξυνθούν και πρέπει να το πάρουμε υπόψη και εμείς σαν κόμμα και ιδιαίτερα η ΚΝΕ, πέρα απ' τους μαζικούς φορείς που συμμετέχουν και οι κομμουνιστές και οι ΚΝίτες. Πρέπει να το πάρουμε υπόψη γιατί δεν μπορούμε να πηγαίνουμε με το βηματισμό που πηγαίναμε ως τώρα, καλός, αλλά ανεπαρκής, πια, για το ζήτημα της πάλης κατά των ναρκωτικών. Αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας πρέπει να είναι πολυμέτωπος, διεκδίκησης συγκεκριμένων πρακτικών και άμεσων μέτρων, για παράδειγμα χρηματοδότηση στα στεγνά προγράμματα, λέμε εμείς, στις θεραπευτικές κοινότητες.

Μέτρα για την επανένταξη που σημαίνει πρόγραμμα θέσεων εργασίας. Βεβαίως, υπάρχει θέμα στην επανένταξη στην οικογένεια, στην παρέα, στη φιλία και εδώ πρέπει όλοι να βοηθήσουμε. Είναι η ανθρώπινη η σωστή επανένταξη που πρέπει να υπάρχει. Επανένταξη, όμως, στην κοινωνία σημαίνει θέσεις εργασίας, σημαίνει σταθερή δουλειά, σημαίνει και έναν καλό μισθό. Γιατί με 550 ευρώ το μήνα που οι νέοι άνθρωποι παίρνουν στη δουλειά - και μάλιστα ευκαιριακή δουλειά - η ανασφάλεια που θα έχουν είναι ακόμα μεγαλύτερη, θα δράσει αρνητικά. Θα τινάξει στον αέρα τα διαπιστωμένα θετικά στεγνά προγράμματα».

«Θέλω να σταθώ σε ένα ζήτημα που είναι γενικότερο, αλλά που, κατά την γνώμη μας, αφορά και την πάλη κατά των ναρκωτικών. Πολλά χρόνια και εμείς και εσείς», είπε απευθυνόμενη στους εκπροσώπους των μαζικών φορέων που παραβρίσκονταν στην εκδήλωση, «είχαμε συνηθίσει αυτό που λέμε να αναπτύσσουμε τη μαζική μας δράση - και την πολιτική, αλλά κυρίως τη μαζική - προβάλλοντας μια σειρά στόχους πάλης και αιτήματα, προσπαθώντας: Να αποσπάσουμε χρηματοδότηση, να μην υπάρχουν ποινές σε παιδιά που είναι στη διαδικασία της απεξάρτησης, να βοηθηθούν τα κέντρα πρόληψης, μια σειρά συγκεκριμένα αιτήματα. Αιτήματα, τα οποία διατηρούν σήμερα την αξία τους και την έχουν ακόμα μεγαλύτερη.

Η ζωή έχει αποδείξει - και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης - ότι ένας αγώνας για να μπορέσει να φτάσει πιο πλατιά, να συγκινήσει, να δραστηριοποιήσει περισσότερους ανθρώπους και να αποκτήσει τη μεγαλύτερη σχετική και απόλυτη δυνατή αποτελεσματικότητα, πρέπει να έχει τη φιλοσοφία του. Για παράδειγμα, δεν μπορεί σήμερα να έχεις ένα ισχυρό κίνημα κατά των ναρκωτικών, όταν δεν απαντήσεις και στο ποιος θα πληρώσει την κρίση. Αν δε θέσεις αυτό το ζήτημα, δε θα υπάρχουν ποτέ προγράμματα, θα πρέπει να γίνουν περικοπές και θα πρέπει να τις δεχθείς. Πρέπει να έχεις μια φιλοσοφία, για παράδειγμα υπέρ των προγραμμάτων απεξάρτησης, χωρίς υποκατάστατα.

Χρειάζεται, πια, να προβάλλεται και ένα φορτίο. Θέλετε να το πείτε ιδεολογικό, πολιτικό, πνευματικό, δεν το ταυτίζω με ένα κόμμα, να το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς, βέβαια σαν κόμμα έχουμε την δική μας άποψη, αλλά πρέπει αυτός ο ρόλος να έχει και ένα τέτοιο ιδεολογικό, πολιτικό, πνευματικό, πολιτιστικό φορτίο, ακριβώς διότι έτσι ξεκαθαρίζεις καλύτερα τα πράγματα και ανεβάζεις και την αποτελεσματικότητα στην πίεση», τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα και παρακάτω συνέχισε:

«Λέμε ότι ο αγώνας κατά των ναρκωτικών πρέπει να διαμορφώσει τη σύγχρονη φιλοσοφία. Κάνουμε μια προσπάθεια με τις δικές μας θέσεις και βεβαίως δεν απαιτούμε, μέσα στο μαζικό χώρο, από κανέναν, να υιοθετήσει εξολοκλήρου τις δικές μας θέσεις. Ωστόσο, χρειάζεται μέτωπο και συγκεκριμένων αιτημάτων και διεκδίκησης, αλλά και αντιμετώπισης μοντέρνων, ψευτομοντέρνων, έως και παραδοσιακών αντιδραστικών απόψεων για τα θέματα των ναρκωτικών, της εγκληματικότητας και της νεολαίας, που είναι πάρα πολύ επικίνδυνες. Μπορούν να παρεμποδίσουν αυτό που λέμε μια πραγματικά ανθρωπιστική στάση απέναντι στα διαπιστωμένα θύματα και μια πολιτική στάση απέναντι στις αιτίες.

Τέλος, θέλω να πω ότι - το λέω τώρα εγώ για λογαριασμό της ΚΝΕ - με ικανοποίηση είδαμε στο Κόμμα ότι, πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι διαδικασίες του 10ου Συνεδρίου της ΚΝΕ ήταν πραγματικά εμπλουτισμένες με το θέμα των ναρκωτικών. Πρέπει να ξέρετε ότι το ΚΚΕ, η ΚΕ του ΚΚΕ, θεωρεί ότι η ΚΝΕ πρέπει να πάρει πολύ περισσότερες ευθύνες στην πλάτη της. Κακά τα ψέματα, χρειάζεται μια εξειδικευμένη παρέμβαση από νέους προς νέους σε αυτό το ζήτημα, αλλά όχι μόνο. Ο κίνδυνος της εξάπλωσης των ναρκωτικών είναι παντού, η ανοχή στα ναρκωτικά είναι παντού. Υπάρχει και μια οργανωμένη προσπάθεια να γίνει διάχυτη, διακομματική, δήθεν νεολαιίστικη.

Απ' αυτή την άποψη δε χρειάζεται φοβία απέναντι στο θέμα, ούτε κατήχηση (...) η ΚΝΕ, όμως, μπορώ να πω ότι τώρα πρέπει να μπει, πιο αποφασιστικά, στις σημερινές συνθήκες σε έναν αγώνα που είναι πολιτικός, πολιτιστικός και πάρα πολύ ανθρώπινος. Κάθε παραμέρηση σε αυτόν τον τομέα σημαίνει μείωση των δυνατοτήτων αυτού που εμείς θέλουμε, δηλαδή ένα αναγεννημένο λαϊκό κίνημα, που αποκρούει την επίθεση και διεκδικεί μεγάλες και βαθιές αλλαγές στην πορεία», κατέληξε.