ΤΙ ΕΓΙΝΕ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; Ξαφνικά όλοι έγιναν ...αντίπαλοι των βιομηχάνων και του πρόεδρου του ΣΕΒ;

Δεν πρόλαβε να ... στεγνώσει το μελάνι από τα μέτρα που πήραν (απελευθέρωση απολύσεων, μείωση αποζημιώσεων κ.λπ.) και ξαφνικά τα έβαλαν όλοι με τους επιχειρηματίες;

Υφίσταται κάποια μεγάλη ...κόντρα μεταξύ «πολιτικών» και «επιχειρηματιών» και δεν το είχαμε αντιληφθεί;

Γιατί, αν είναι έτσι, δεν εξηγούνται ούτε οι νέες φοροαπαλλαγές που ετοιμάζουν, ούτε το Ασφαλιστικό που προωθούν, ούτε οι πολιτικές που άσκησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία 30 χρόνια!

Πώς γίνεται αυτά τα δύο ...«αντίπαλα στρατόπεδα» να βοηθούν το ένα το άλλο και οι δύο μαζί να έχουν κηρύξει πόλεμο στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων;

Επειδή, λοιπόν, εμείς δεν πιστεύουμε στα ...ανεξήγητα φαινόμενα, είναι προφανές ότι μας δουλεύουν ψιλό γαζί.

Και συνεργάζονται άψογα εναντίον μας και στη συνέχεια φτιάχνουν «στημένους» καυγάδες, μήπως και μπερδευτούμε.

Ομως, δυστυχώς γι' αυτούς, οι καταστάσεις είναι τόσο έντονες και η επίθεση που κάνουν τόσο μεγάλη, ώστε ...είναι αδύνατον να μπερδευτεί κανείς.

Αντιθέτως, μόνο να ξεσηκωθεί μπορεί και να αγωνιστεί εναντίον τους χωρίς να τους ξεχωρίζει. Ακριβώς γιατί είναι «διαπλεκόμενοι», όσο δεν παίρνει άλλο.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, μυρίστηκε τον αέρα και διαπίστωσε πως μετά από τις πρόσφατες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης υπάρχει «έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον» για την Ελλάδα...

Να τον πληροφορήσουμε ότι πιθανότατα να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερο, αν ...επαναφέρει το θεσμό της δουλείας και τα μαστίγια στους χώρους εργασίας.

Αλλά, όχι, ο πρωθυπουργός μας - και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς - είναι κατά του «εργασιακού μεσαίωνα».

Οι ενοικιαζόμενοι εργάτες, οι μισθοί των 500 ευρώ (άντε κάτι λιγότερο) και η ασυδοσία των εργοδοτών αρκούν για την ώρα...