Το ΚΚΕ παλεύει για καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας

«Το ΚΚΕ φέρνει στη Βουλή, για άλλη μια φορά, το σοβαρό ζήτημα της κατάστασης του δημοσίου συστήματος υγείας, διαπιστώνοντας αντικειμενικά τη ραγδαία επιδείνωση που υπάρχει και με τις σοβαρότατες επιπτώσεις τόσο στους ασθενείς, ιδιαίτερα των λαϊκών στρωμάτων, όσο και στους εργαζόμενους.

Η κατάσταση, ιδιαίτερα των δημόσιων νοσοκομείων και των κέντρων υγείας διαμορφώνει συνθήκες εκρηκτικές και επικίνδυνες για την υγεία του λαού. Επομένως, η συγκεκριμένη παρέμβαση του ΚΚΕ ουσιαστικά ισοδυναμεί με έλεγχο και καταγγελία των ασθενών και των εργαζομένων για την απαράδεκτη κατάσταση που βιώνουν και η οποία διαμορφώθηκε από την αντιλαϊκή πολιτική των εναλλασσόμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατία.

Είναι η πολιτική που έχουν συνδιαμορφώσει στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και που συστηματικά και με συνέπεια προωθείται στην Ελλάδα, με βασικό της χαρακτηριστικό την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Το δικαίωμα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των νέων, των γυναικών και των οικογενειών τους για σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, για δωρεάν πρόληψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θυσιάζονται στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της στήριξης των κερδών των μονοπωλίων.

Από παλιότερη εξόρμηση του ΚΚΕ σε νοσοκομείο της Αθήνας

Οι συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης αξιοποιούνται για να επιταχυνθούν όλα τα μέτρα που έχουν σχεδιάσει αρκετά χρόνια πριν και ένα μέρος τους έχει ήδη εφαρμοστεί. Πρακτικά αυτά εκφράζονται με το γεγονός ότι ολόκληρες περιοχές στη χώρα είναι ακάλυπτες ή με υποτυπώδεις και ανεπαρκέστατες υπηρεσίες υγείας, με Κέντρα Υγείας με ελάχιστο σε αριθμό και ειδικότητες προσωπικό, με δημόσια νοσοκομεία που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις λαϊκές ανάγκες από την έλλειψη προσωπικού και ιατρομηχανολογικού εξοπλισμού.

Αυτό που βιώνουν ασθενείς και εργαζόμενοι είναι συνεχής αφαίρεση δικαιωμάτων, επιδείνωση των συνθηκών δουλειάς, εξαναγκασμός σε πληρωμές για να αγοράσουν τις αναγκαίες υπηρεσίες από τον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα. Υπονομεύεται η ίδια η υγεία ασθενών και εργαζομένων, πολλές φορές ανεπανόρθωτα. Ερχονται αντιμέτωποι με περικοπές παροχών σε εξετάσεις, φάρμακα, θεραπείες από τα ασφαλιστικά ταμεία, με πολύμηνες λίστες αναμονής για εξετάσεις προληπτικού ελέγχου, για χειρουργεία και θεραπείες ακόμα και σε παθήσεις που ο χρόνος είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Η κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων, των κέντρων υγείας και συνολικά του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι αποτέλεσμα συνειδητής και σχεδιασμένης πολιτικής, που στοχεύει στον περιορισμό έως μηδενισμό της κρατικής χρηματοδότησης και της λειτουργίας των μονάδων Υγείας σαν επιχειρήσεις με έσοδα και κέρδη από την πώληση των υπηρεσιών. Για τους ασφαλισμένους, προωθείται ενιαία και ελάχιστη παροχή υπηρεσιών κατά τα πρότυπα της ελάχιστης προνοιακής σύνταξης και πληρωμή σε ανταποδοτική βάση για το μεγαλύτερο μέρος των υγειονομικών αναγκών.

Οι αναδιαρθρώσεις που προωθούνται με το σχέδιο "Καλλικράτης" στην Υγεία, τόσο στα νοσοκομεία, όσο και στο Πρωτοβάθμιο επίπεδο, θα αποτυπώσουν τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις υγειονομικές περιφέρειες και ανάμεσα στα νοσοκομεία της ίδιας περιφέρειας, ανάλογα με την κοινωνική σύνθεση της περιοχής με κύριο κριτήριο την οικονομική δυνατότητα του πληθυσμού. Αποτελεί ένα στρατηγικής σημασίας βήμα για την πλήρη προσαρμογή του συστήματος Υγείας στην επιχειρηματική δράση. Εντάσσεται στην πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην πολιτική υπέρ του κεφαλαίου για ακόμη μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για ένταση της εκμετάλλευσης και μεγαλύτερη κερδοφορία.

Το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη Νέα Δημοκρατία, ήδη από τη δεκαετία του 1990 έπαιρναν μέτρα που ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο, υπέρ της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής δράσης στην υγεία. Και τα σημερινά μέτρα της κυβέρνησης, αξιοποιούν την οικονομική κρίση, για να χτυπήσουν ακόμα περισσότερο τα λαϊκά δικαιώματα, με μέτρα που έχουν χαρακτήρα μόνιμο και μακροπρόθεσμο.

Ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία αποδεικνύουν όχι μόνο τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας για το προηγούμενο διάστημα, αλλά και για σήμερα. Δείχνουν γιατί ενώ οι εργαζόμενοι πληρώνουν φόρους, εισφορές και συμμετοχές δεν έχουν τις αναγκαίες υπηρεσίες Υγείας και βιώνουν συνεχώς περικοπές από τα ασφαλιστικά ταμεία:

Να γιατί με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο εμπορευματοποιείται ο δημόσιος τομέας, αλλά αναπτύσσεται και ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας με πιο γοργούς ρυθμούς, σε μαιευτήρια, ψυχιατρεία, ογκολογικά θεραπευτήρια, διαγνωστικά κέντρα και κέντρα φυσικής αποκατάστασης, σε όλη σχεδόν τη χώρα. Να γιατί το διάστημα 1997 - 2007 ο συνολικός τζίρος του ιδιωτικού τομέα από 580 εκ. ευρώ, υπερδιπλασιάστηκε στα 1,8 δισ. ευρώ και το 2009 αναμένεται να φτάσει στα 2,3 δισ. ευρώ.

Η έλλειψη προσωπικού είναι βασικός παράγοντας της άθλιας κατάστασης που αντιμετωπίζουν ασθενείς στις εφημερίες, με τις λίστες αναμονής, με την έλλειψη βασικών ειδικοτήτων ιδιαίτερα στην επαρχία, αλλά και νοσηλευτικού προσωπικού σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας. Με διπλοβάρδιες με πολλές εφημερίες των γιατρών που ορισμένες φορές είναι απλήρωτες και τις περισσότερες φορές με απαράδεκτη καθυστέρηση στην πληρωμή τους.

Οι τουλάχιστον 25.000 ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό και αντίστοιχα 4.500 γιατρών είναι έργο του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Οπως δικό τους έργο είναι το καθεστώς των επικουρικών συμβασιούχων γιατρών και νοσηλευτών, των συμβάσεων έργου, της μερικής απασχόλησης. Με τα νέα μέτρα η κατάσταση θα γίνει χειρότερη με τραγικές συνέπειες για τους ασθενείς των λαϊκών στρωμάτων.

Είναι πρόκληση και για τους εργαζόμενους και για τους ασθενείς η κυβέρνηση να χρηματοδοτεί από τον κρατικό προϋπολογισμό για προσλήψεις υγειονομικών με το 0,1% από αυτά που έδωσε στους τραπεζίτες και μάλιστα επικαλούμενη ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Η αλήθεια είναι ότι δε διαθέτει χρήματα για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά έχει άφθονο χρήμα για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θα αρκούσε το 1/45 από τον μποναμά προς τους τραπεζίτες για να προσληφθούν οι τουλάχιστον 25.000 νοσηλευτές και 4.500 γιατροί που λείπουν και να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες για τις εφημερίες των νοσοκομείων.

Η κυβέρνηση επικαλείται τα ελλείμματα, την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και τα χρέη των νοσοκομείων, όταν από κοινού με τη Νέα Δημοκρατία δημιούργησε αυτήν την κατάσταση μέσω της δραστικής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης, των ανείσπρακτων εργοδοτικών εισφορών που παράνομα παρακρατούν, όπως και τις πληρωμένες εισφορές των εργαζομένων και τη μετακύλιση των δαπανών στους εργαζόμενους. Αυτό συνετέλεσε, ώστε για τα λαϊκά στρώματα να μην είναι δωρεάν και να αγοράζουν λιγότερες και ακριβότερες υπηρεσίες Υγείας. Με διεύρυνση του αριθμού των ασθενών που καταταλαιπωρείται για υποτυπώδεις υπηρεσίες, γιατί δεν έχει να πληρώσει. Ενδεικτικά:

ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία σε ό,τι έχει σχέση με την πρωτοβάθμια φροντίδα και περίθαλψη, όλα αυτά τα χρόνια προωθούν την ιδιωτικοποίησή της, μέσω της υποβάθμισης του δημόσιου και ταυτόχρονα των συμβάσεων με τον επιχειρηματικό τομέα. Τώρα επιδιώκουν με τη δημιουργία «δικτύων παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας», την ανάθεσή της με τους ίδιους όρους πληρωμής στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα, στον εμπορευματοποιημένο δημόσιο, στους δήμους και στις ΜΚΟ, μετατρέποντας τα ασφαλιστικά ταμεία σε οργανωμένους φορείς προώθησης πελατών. Η σχέση ασθενή "πελάτη" - επιχειρηματία θα πάρει βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη μορφή με αυτό το σχέδιο της κυβέρνησης, με την κρατική ευθύνη να περιορίζεται σε ελάχιστο επίπεδο υπηρεσιών.

Είναι φανερό ότι όλα αυτά τα προβλήματα που σχετίζονται με το βασικό δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων στην υγεία και στη ζωή είναι αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, του σκοπού της παραγωγής, που υποτάσσει τα πάντα στην υπηρεσία του κέρδους και της εκμετάλλευσης. Γι' αυτό, ενώ οι δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας θα μπορούσαν να λύσουν όλα τα προβλήματα και να ικανοποιήσουν τις λαϊκές ανάγκες, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις καπιταλιστικές κοινωνίες. Υπάρχει σύγκριση, η οποία και σηματοδοτεί πού βρίσκεται η λύση, πού πρέπει να κατευθύνονται η ταξική πάλη, ο καθημερινός αγώνας. Αυτά που αντικειμενικά δεν μπορεί να λύσει σήμερα ο καπιταλισμός, στο σοσιαλισμό είχαν λυθεί στο μέγιστο βαθμό εδώ και πάνω από 60 χρόνια, που στην πράξη η υγεία ήταν κατοχυρωμένο λαϊκό, κοινωνικό και δωρεάν δικαίωμα. Καμιά παραλλαγή στη διαχείριση του σημερινού συστήματος, σοσιαλδημοκρατική, νεοφιλελεύθερη ή αυταπάτες του τύπου "ο άνθρωπος πάνω από τις αγορές" όχι μόνο δε δίνει λύση, αλλά οξύνει τα προβλήματα, αφαιρεί το δικαίωμα των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των νέων, των γυναικών σε σύγχρονες υπηρεσίες υγείας.

Ο τομέας Υγείας σαν μέρος του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας σαν κόστος, που εμποδίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Γι' αυτό περιορίζουν τις κρατικές - εργοδοτικές δαπάνες και τις κοινωνικές παροχές και ενισχύουν την ανταποδοτικότητα, δηλαδή την αύξηση των πληρωμών από τους εργαζόμενους για την αγορά ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών, ενώ ήδη επιπλέον πληρώνουν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, συμμετοχές στις δαπάνες και "φακελάκια".

Η απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει στα δημόσια νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης και των περικοπών, με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στους ασθενείς, όσο και στους εργαζόμενους υγειονομικούς. Αυτό σημαίνει δραστικό περιορισμό στη δυνατότητα κάλυψης των λαϊκών αναγκών στην Υγεία από τις δημόσιες μονάδες και αντίστοιχα όλων των δικαιωμάτων των υγειονομικών και της επιδείνωσης των συνθηκών δουλειάς.

Ο δημόσιος τομέας αποτελεί και πεδίο κερδοφορίας των επιχειρηματιών στο φάρμακο, στην ιατρική τεχνολογία και στα αναλώσιμα υγειονομικά υλικά. Τα αντίστοιχα μονοπώλια έχουν διεισδύσει στις δημόσιες υγειονομικές μονάδες, υπάρχει πλήρης εξάρτηση από αυτά και καθορίζουν τις τιμές, τους τρόπους προώθησης των προϊόντων και κατ' επέκταση το ύψος της δαπάνης. Στο κυνήγι του κέρδους και του ανταγωνισμού, αναπτύσσονται και τα φαινόμενα διαφθοράς, με τις μίζες, την κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, τα "επιστημονικά ταξίδια", κ.λπ.

Η δυνατότητα εκπαίδευσης των γιατρών, η αναγκαία παρακολούθηση των νέων εξελίξεων στην επιστήμη, εξαρτάται και καθορίζεται, με ευθύνη του κράτους και όλων των κυβερνήσεων, σχεδόν αποκλειστικά από τις φαρμακευτικές και τις εταιρείες βιοϊατρικής τεχνολογίας. Οσο υπάρχει επιχειρηματική δράση, όσες ρυθμίσεις και να γίνουν όχι μόνο δε θα λύνουν το πρόβλημα, αντίθετα θα το οξύνουν. Η κυβέρνηση όταν μιλάει για περιορισμό της σπατάλης στα φάρμακα, για περιορισμό των δαπανών, αναφέρεται στη μείωση των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών, τη μεταφορά τους στους εργαζόμενους και όχι για συνολική μείωση της δαπάνης και δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο λαό.

Κριτήριο των θέσεων του ΚΚΕ για την Υγεία αποτελεί το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι είναι οι αποκλειστικοί παραγωγοί όλου του τεράστιου πλούτου που υπάρχει και που μπορεί να καλύψει πλήρως, δωρεάν, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα μέσα και τις ανάγκες σε υπηρεσίες Υγείας για την πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση, όλου του πληθυσμού χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτό απαιτεί την ανάπτυξη ενός ενιαίου συστήματος Υγείας με κεντρικό σχεδιασμό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με κοινωνικοποίηση όσων επιχειρηματικών μονάδων της Υγείας πληρούν τις προϋποθέσεις.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, το ΚΚΕ στηρίζει τους αγώνες του ταξικού κινήματος, της συμμαχίας των εργατοϋπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων και φτωχών αγροτών και διεκδικεί:

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την επιδείνωση της κατάστασης στις παρεχόμενες υπηρεσίες Υγείας από το δημόσιο σύστημα και την πολιτική της».