Ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας ενόψει και των εκλογών, όπως η κατάρτιση των ψηφοδελτίων των άλλων κομμάτων και τι σηματοδοτεί για την εικόνα τους, το «ντιμπέιτ» και οι όροι διεξαγωγής του, η κατάσταση της οικονομίας αλλά και ζητήματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, κλήθηκε να σχολιάσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε χτες βράδυ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «ΑΛΤΕΡ» και στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου. Παραθέτουμε ολόκληρη τη συζήτηση:

-- Καλησπέρα, κ. Παπαρήγα. Θέλω να ξεκινήσω, ζητώντας το σχόλιό σας για τα ψηφοδέλτια των δύο μεγάλων κομμάτων, των κομμάτων εξουσίας, όπως συνηθίσαμε να τα λέμε. Μιλούν και οι δύο, με παραλλαγές, για καθαρά ψηφοδέλτια. Οτι άφησαν δηλαδή έξω απ' τα ψηφοδέλτιά τους την πλειοψηφία των στελεχών εκείνων, που κατηγορήθηκαν, είτε τώρα στη διακυβέρνηση της ΝΔ, είτε πριν, στη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με Σημίτη, για εμπλοκή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε σκανδαλώδεις υποθέσεις. Και θέλω να σας ρωτήσω, αν το θεωρείτε βήμα εξυγίανσης των δύο αυτών πολιτικών κομμάτων και της πολιτικής μας ζωής.

-- Δε μου πέφτει λόγος να μιλήσω για πρόσωπα...

-- Δε ζητώ αυτό...

-- Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η ΝΔ επεδίωξε να έχει ένα ψηφοδέλτιο καθαρό, με παγωμένους τους μισθούς και παγωμένα τα δικαιώματα. Και το ΠΑΣΟΚ επεδίωξε ένα ψηφοδέλτιο καθαρό και με εμπόριο ελπίδας.

-- Λέτε, δηλαδή, ότι δεν αλλάζει αυτό τίποτα στην ουσία της πολιτικής τους;

-- Οχι.

-- Αυτός ο εξωραϊσμός όμως της εικόνας τους είναι θετικός για την ηθική υπόσταση της πολιτικής;

-- Με συγχωρείτε πάρα πολύ! Οταν εξωραΐζεις την εικόνα σου και δεν εξωραΐζεις την καρδιά και το μυαλό σου, τι να την κάνουμε την εικόνα;

-- Τώρα, να έρθω στη διαφωνία σας με τους όρους διεξαγωγής της αναμέτρησης των πολιτικών αρχηγών. Μου έκανε εντύπωση ότι ζητήσατε - και μου έκανε εντύπωση γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι σε ορισμένα θέματα εφικτό σε κάποια άλλα δεν είναι εφικτό - να υπάρξουν κοινές ερωτήσεις για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Αυτό μπορώ να το καταλάβω για μερικά θέματα, όπως η οικονομία, τα εξωτερικά, κάποια μεγάλα κοινωνικά ζητήματα. Υπάρχουν όμως και κάποια ζητήματα πολιτικής, που οι δημοσιογράφοι πρέπει να κάνουν ξεχωριστά ερωτήματα.

-- Το προβλέψαμε κι αυτό.

-- Α, το προβλέψατε...

-- Είπαμε και για έναν κύκλο «ελεύθερων» ερωτήσεων - το ελεύθερων εντός εισαγωγικών, γιατί και οι προηγούμενες θα ήταν ελεύθερες. Π.χ. γιατί να μην έχουμε κοινή ερώτηση για τη Συμφωνία του Ελσίνκσι, για τους μισθούς, τα μεροκάματα, τις συντάξεις; Γιατί να μην έχουμε κοινή ερώτηση για το ποια είναι η θέση των κομμάτων για το πρόγραμμα Αλμούνια; Από 'κει και πέρα, μπορεί να υπάρξει και κύκλος ελεύθερων ερωτήσεων, όπου, εκεί πια, δε δεσμεύεται ο δημοσιογράφος από ένα συγκεκριμένο θέμα.

-- Αυτό, γιατί το ζητήσατε, κ. Παπαρήγα; Για να μπορεί να συγκρίνει πιο εύκολα ο τηλεθεατής;

-- Ε, βέβαια! Αλλιώς, τι θα συγκρίνει; Την ομορφιά του καθενός; Δε συγκρίνεται. Αλλοι είναι όμορφοι, άλλοι είμαστε άσχημοι. Δεν είναι εκεί το θέμα. Διότι, εμείς θέλουμε ένα «ντιμπέιτ», το οποίο κατά κάποιον τρόπο σέβεται το λαό, σέβεται τους ακροατές. Και δεν επαναλαμβάνει αυτά που και εσείς οι δημοσιογράφοι είχατε καυτηριάσει - και πολύ σωστά - και έχουμε κι εμείς ευθύνη για το πώς έγιναν τα προηγούμενα «ντιμπέιτ».

-- Τώρα, σε ένα τέτοιο «ντιμπέιτ» δε θα ήταν ωραιότερο να μπορείτε μεταξύ σας οι αρχηγοί να κουβεντιάσετε, να κάνετε ερωτήσεις ο ένας στον άλλον;

-- Βεβαίως, κ. Χατζηνικολάου. Και αυτό, το προτείναμε. Επειδή όμως έπρεπε να φτάσουμε σε ένα σημείο, που κατά κάποιον τρόπο να υπάρχει κάποια συμφωνία - γιατί μ' αυτά μπορεί να συζητάμε κάνα χρόνο - αυτό που εμείς καυτηριάζουμε, είναι ότι εξελίσσεται το «ντιμπέιτ» των έξι σε κάδρο για το ένα, δύο ή τρία «ντιμπέιτ» των δύο. Τώρα, δηλαδή, έχουμε ένα πρόσθετο πρόβλημα...

-- Εσείς, δηλαδή, διαφωνείτε με το «ντιμπέιτ» των δύο υποψηφίων πρωθυπουργών;

-- Σαφώς! Θέλουν ακριβώς να στριμώξουν το λαό ότι ψηφίζει ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, το πολύ ανάμεσα σε δύο κόμματα. Και μάλιστα να σας πω το εξής: Είναι βασικός στόχος...

-- Λέτε ότι είναι ένα τρικ, για να τονώσουν το δικομματισμό αυτό;

-- Ακριβώς. Και όχι μόνο. Αυτή τη στιγμή, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ενδιαφέρονται, από τη μια μεριά να εδραιωθεί το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο πραγματικά με δεδομένη τη φθορά της ΝΔ προβάλλεται σαν το κόμμα εκείνο που μπορεί να χειραγωγήσει τα λαϊκά στρώματα, με το εμπόριο των ελπίδων και με τη λογική του δήθεν μικρότερου κακού. Κι απ' την άλλη μεριά, να διασωθεί και η ΝΔ. Με την έννοια, να στηριχτεί και να βοηθηθεί, να μη χάσει πολύ μεγάλο μέρος, γιατί τους ενδιαφέρει η αναπαραγωγή του δικομματισμού. Σκέφτονται και την επόμενη εκλογική μάχη. Μας μετατρέπουν σε κάδρο. Και θέλω να πω ότι, πέρα απ' την πρωταρχική ευθύνη των δύο κομμάτων και των επιτελείων τους - δεν μπορώ να προσωποποιήσω την ευθύνη και δεν έχει σημασία η προσωποποίηση - έχουμε την ευθύνη και των άλλων κομμάτων, τα οποία μπροστά στο δίλημμα γυαλί ή τίποτα, προτιμούν το γυαλί. Εάν και τα άλλα τρία κόμματα έβγαιναν και με τις δικές τους θέσεις και ασκούσαν πίεση, όπως προσπαθήσαμε να ασκήσουμε εμείς, αλλά η δική μας πίεση δεν αρκεί από μόνη της, τότε μπορεί να είχαμε ένα καλύτερο «ντιμπέιτ». Οδεύουμε σε ένα «ντιμπέιτ» - κάδρο. Και πρέπει να σας πω ότι, αυτή τη φορά, είτε δεν έχουμε καμία ευθύνη, ή έχουμε την πολύ λιγότερη. Και κάτι άλλο: Εμείς ήδη ενημερώσαμε ότι, εφόσον γίνει το «ντιμπέιτ», θα πάρουμε μέρος για έναν και μοναδικό λόγο. Γιατί δε θέλουμε να προσθέσουμε ένα ακόμα πεδίο αποπροσανατολισμού του λαού μπροστά στην κάλπη. Επιτυχία θα ήταν να μη γίνει καθόλου το «ντιμπέιτ», ή, επιτυχία θα ήταν να γίνει με καλύτερους όρους, και για σας τους δημοσιογράφους, και για μας. Γιατί πιστεύω, ούτε εμείς, ούτε εσείς, βγαίνουμε κερδισμένοι απ' αυτό το «ντιμπέιτ». Χάνει δε ο λαός πολύ περισσότερο.

-- Θέλω να έρθω στην ουσία των πολιτικών προτάσεων που γίνονται αυτήν την περίοδο για την οικονομία. Οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων παρέθεσαν στη Θεσσαλονίκη τα προγράμματά τους, τις προτάσεις τους για την επόμενη μέρα. Το ΚΚΕ έχει μια τοποθέτηση απέναντι σε αυτά τα δύο κόμματα, λέγοντας ότι είμαστε πέντε κόμματα δύο πολιτικές. Οτι κατ' ουσίαν, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με παραλλαγές υποστηρίζουν την ίδια πολιτική. Επιμένετε σε αυτήν την άποψη; Εμφανίζουν να βρίσκονται σε τεράστια κόντρα μεταξύ τους. Ο ένας μιλά για παγωμένους μισθούς και συντάξεις, ο άλλος για την ελπίδα μιας πιο ήπιας προσαρμογής.

-- Τα δύο κόμματα έχουν κοινή στρατηγική, κοινή γραμμή πλεύσης. Κι αυτή τη στιγμή - για να μιλήσω λίγο πιο απλά - κοινή γραμμή πλεύσης είναι ο Αλμούνια, η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επομένως, οι δύο, αφού έχουν ίδια γραμμή πλεύσης και διεκδικεί ο ένας το προβάδισμα σε βάρος του άλλου, πρέπει αυτήν την κοινή γραμμή πλεύσης να την υλοποιήσουν, δίνοντας την εντύπωση των δύο διαφορετικών ρόλων στην ίδια γραμμή.

Και οι δύο αποβλέπουν σε δύο πράγματα: Το ένα είναι να τρομοκρατήσουν το λαό και να τον κρατήσουν με μειωμένες απαιτήσεις απέναντί τους - με πολύ μειωμένες απαιτήσεις - και το κυριότερο, να αποκομίσουν κέρδη από μεσαία στρώματα συντηρητικά - ιδιαίτερα αυτό το κάνει ο κ. Καραμανλής, ο οποίος θέλει να συσπειρώσει συντηρητικά, μεσαία στρώματα, πάνω στην εξής βάση: Εάν αρχίσουμε να κάνουμε ορισμένες παροχές - ψίχουλα, κινδυνεύει όλο το σύστημα, κινδυνεύετε κι εσείς. Το ΠΑΣΟΚ, από τη μια μεριά, διασφαλίζει την ψυχολογία και των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων και των επιχειρηματιών, κάνοντας εμπόριο και λαθρεμπόριο ελπίδων με 30 λεπτά την ημέρα. Κι οι δύο, λοιπόν, αποβλέπουν σε αυτό το πράγμα. Το ΠΑΣΟΚ, αυτή τη στιγμή, έχει ένα πλεονέκτημα - το οποίο δεν είναι πλεονέκτημα για το λαό - ότι επιχειρεί να κοροϊδέψει το λαό πάνω στη βάση της δοκιμασμένης αντιδραστικής πολιτικής της ΝΔ.

Αυτό, λοιπόν, το παιχνίδι παίζεται κι εμείς καλούμε το λαό να καταλάβει το εξής: Την άλλη μέρα από τις εκλογές, η στρατηγική της Λισαβόνας και το πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα υπάρχει. Είπε ο κ. Παπανδρέου ότι θα πάει να διαπραγματευτεί. Τον άκουσα σήμερα. Εμείς το πιστεύουμε, ότι θα διαπραγματευτεί. Θα διαπραγματευτεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων. Δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί, για παράδειγμα, να επιστρέψουμε στα πέντε χρόνια λιγότερα για τη συνταξιοδότηση των γυναικών. Δε θα κάνει διαπραγμάτευση υπέρ του λαού. Θα διαπραγματευτεί τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, τη διανομή των κερδών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη κλπ. Τέτοιες διαπραγματεύσεις θα κάνει. Και το πιστεύουμε ότι θα τις κάνει. Οι διαπραγματεύσεις δεν αφορούν στη βελτίωση της θέσης του λαού.

-- Σας άκουσα σήμερα, να επιτίθεστε στο ΠΑΣΟΚ και στον πρόεδρό του και για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και να εκφράζετε ανησυχία για το τι θα κάνει αν γίνει κυβέρνηση την επόμενη ημέρα. Ιδίως για το Κυπριακό. Και θέλω να ρωτήσω, γιατί έχετε αυτή την ανησυχία; Ο κ. Παπανδρέου, υπήρξε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη και νομίζω ότι τα πήγε σε γενικές γραμμές καλά. Δεν είδα να κάνει κάποια μεγάλη υποχώρηση.

-- Ναι, ναι, πολύ καλά, για τις ΗΠΑ και για τον ηγετικό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θαυμάσια. Ομως, δεν έχουμε μεγαλύτερη ή λιγότερη ανησυχία απ' τη δεδομένη αντίθεσή μας με την πολιτική της ΝΔ. Για να το ξεκαθαρίσω αυτό το πράγμα και για να είμαστε δίκαιοι απέναντι και στα δύο κόμματα.

-- Ανησυχείτε εξίσου και για τους δύο, λέτε...

-- Βρισκόμαστε σε μια στιγμή που προωθούνται οι αντιθέσεις που υπάρχουν μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τα διάφορα παιχνίδια, ανάμεσα στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, στην ΕΕ, στη Γερμανία κλπ. Βρισκόμαστε δηλαδή σε μια πάρα πολύ δύσκολη και λεπτή στιγμή, που, επομένως, καμιά κυβέρνηση, είτε της ΝΔ, είτε του ΠΑΣΟΚ, δεν έχει το πλεονέκτημα να λέει «ξέρετε, θα πάμε με το ευρωπαϊκό κεκτημένο», «θα πάμε να διαπραγματευτούμε», «θα γίνει διάλογος» κ.λπ. Ενδεχομένως, είναι η ώρα που ορισμένα πράγματα θα δρομολογηθούν στη λύση τους. Καμιά εμπιστοσύνη, λοιπόν, ούτε στη ΝΔ, ούτε στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα, πιο συγκεκριμένα, για το ΠΑΣΟΚ, που όλα δείχνουν ότι θα είναι κυβέρνηση, έτσι δεν είναι;

-- Ετσι φαίνεται. Απ' τα γκάλοπ, αυτό προκύπτει.

-- Για να ξεκινήσουμε απ' το Κυπριακό. Λέει ο κ. Παπανδρέου ότι το Κυπριακό πρέπει να λυθεί στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ. Δηλαδή, αποφάσεις που έχουν παρθεί εδώ και τριάντα χρόνια, προσαρμοσμένες στις νέες συνθήκες και προσαρμοσμένες, αν θέλετε, και στην επεξεργασμένη πρόταση που έχει η Κυπριακή Δημοκρατία. Και είπαμε το εξής: Γιατί πήρε θέση υπέρ του «σχεδίου Ανάν», το οποίο σίγουρα έρχονταν σε αντίθεση με το πνεύμα και το γράμμα των αποφάσεων του ΟΗΕ; Μην οπλιζόμαστε, λοιπόν, πίσω απ' το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Τίτλος είναι αυτός και από κάτω είναι το «σχέδιο Ανάν».

Να σας πω και κάτι άλλο. Το «σχέδιο Ανάν» προωθείται απ' το παράθυρο. Δε θα λέγεται «σχέδιο Ανάν», μπορεί να λέγεται αλλιώς. Η ουσία είναι αυτή. Οπωσδήποτε, κάτω απ' την πίεση του κυπριακού λαού, τη μεγάλη πίεση του κυπριακού λαού, θα έρθει ολίγον μετασχηματισμένο. Αλλά, επί της ουσίας, με αυτά που βλέπουμε μέχρι σήμερα, τα πράγματα είναι άσχημα. Και δε θα εξαρτηθεί και μη φορτώσουμε τις ευθύνες, στην Προεδρία της Κύπρου. 'Η, στον ψευτοπρόεδρο του ψευδοκράτους ή μόνο στην Τουρκία. Αυτοί, η Τουρκία και ο κ. Ταλάτ κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό που θα κρίνει την εξέλιξη του Κυπριακού, είναι η στρατηγική σημασία που αντιπροσωπεύει η Τουρκία έναντι των ΗΠΑ, τα παιχνίδια με τη Ρωσία, ο άξονας Γερμανίας - Ρωσίας κλπ.