Η ανάγκη η γη να μην είναι εμπόρευμα και να είναι ενιαία λαϊκή ιδιοκτησία, κοινωνικοποιημένη, ακριβώς αυτά τα φαινόμενα μπορεί να αντιμετωπίσει και να τελειώσει. Να μην υπάρχει κανένα κίνητρο για καταστροφή, να μην υπάρχει αγοραπωλησία και άρα όσα προκαλούν όσοι θέλουν να αγοράσουν και να πουλήσουν στη συνέχεια ακριβά. Το δικαίωμα της κατοικίας πρέπει να είναι συλλογικό, αλλά και ατομικό. Δηλαδή, όταν η κοινωνία είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης και έχει δικαίωμα συλλογικό πάνω σε αυτήν, μόνο τότε ο καθένας μπορεί να έχει και πρώτη και δεύτερη κατοικία, χωρίς κερδοσκοπία και μπίζνες, χωρίς τη φωτιά που ανάβουν ακριβώς αυτές οι μπίζνες. Ο διαχωρισμός σε εντός - εκτός σχεδίου δόμηση από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, δημιουργεί την κερδοσκοπία στη γη, την ομηρία χιλιάδων ιδιοκτητών λεγόμενων αυθαιρέτων, που είναι μικρές κατοικίες εργαζομένων και λαϊκών νοικοκυριών, το ρουσφετολογικό όργιο των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τάζουν πριν τις εκλογές εντάξεις στο σχέδιο και, βέβαια, τους κατέχοντες μεγάλες εκτάσεις που τις έχουν αγοράσει για ένα κομμάτι ψωμί μετά από πυρκαγιές για να κερδίσουν δισεκατομμύρια όταν μπουν στο σχέδιο. Αλλά ο Βίδος και η εφημερίδα του είναι στη γη, όπως είναι και σφιχταγκαλιασμένοι με τα μεγάλα συμφέροντα και την πολιτική που τα προωθεί.