Στο μοτίβο της «ομπρέλας» που βρίσκει ταυτόχρονα δίκιο και άδικο σε όλους, από τους λεγόμενους «αντιεξουσιαστές» μέχρι και τους πρυτάνεις, ο Θανάσης Καρτερός αρθρογραφεί στο οπισθόφυλλο της χτεσινής «Αυγής», για να μας μιλήσει για τις «ακρότητες» στα πανεπιστήμια.

Απευθυνόμενος, προφανώς, στο εσωτερικό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκει να ευχαριστήσει όλες τις τάσεις αυτού του συνονθυλεύματος, λέγοντας πως μπορεί κανείς να εξηγήσει την «κατάχρηση των καταλήψεων, τις βιαιότητες εναντίον καθηγητών και πρυτάνεων, το αβγό του Μάνθου», αλλά όχι να «συμπλέει με δράσεις και εκδηλώσεις που εμποδίζουν συστηματικά τη διαδικασία της μάθησης, υποβαθμίζουν το ακαδημαϊκό κλίμα».

Ο Θ. Καρτερός προσπαθεί να ανοίξει μια ομπρέλα για να ενώσει τα δυο πρόσωπα που πλασάρει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ανάλογα με τον αποδέκτη: Από τη μια, το πρόσωπο που θέλει να πλασάρει στη νεολαία, δηλαδή, του δήθεν κινηματία, που όπου δει αγώνα και ιδιαίτερα όπου δει επεισόδια τρέχει προς τις κάμερες. Και από την άλλη, το πρόσωπο προς το κεφάλαιο, που τάσσεται στο πλευρό των αναδιαρθρώσεων και της τήρησης των νόμων. Και να στρέψει το βλέμμα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο πώς θα κερδίσει εκείνους που είναι αηδιασμένοι τόσο από την κυβερνητική πολιτική όσο και από το «ξεσάλωμα» των λεγόμενων αντιεξουσιαστών, δηλαδή την πλειοψηφία του κόσμου και να τον εγκλωβίσει στη διπροσωπία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που και αυτή τη φορά τάσσεται και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα...