Η Ελλάδα όμως δεν ανήκει στις εξαιρέσεις, αλλά στον κανόνα των καπιταλιστικών κρατών, πολύ περισσότερο των μελών της ΕΕ που πορεύονται σε κοινή κατεύθυνση, με κοινή στρατηγική προς όφελος της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Σε όλες αυτές τις χώρες ανεξαιρέτως ίδια αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζεται, από κάθε απόχρωσης κυβερνήσεις, ίδιες αντιλαϊκές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις προωθούνται. Φυσικά, και σ' αυτές τις χώρες οι άμεσοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης και οι λογής οπορτουνιστές επιχειρούν να παραμυθιάζουν τους λαούς πως δεν είναι ο καπιταλισμός και η εκμετάλλευση που φταίει, αλλά το είδος της διαχείρισης και ότι τάχα τη διαφορά την κάνουν οι ικανές ή οι ανίκανες κυβερνήσεις. Δηλαδή για άλλη μια φορά στο ρόλο του ο ΣΥΝ, εκείνον του αποπροσανατολισμού του κινήματος, της διάσωσης και διαιώνισης του συστήματος.