Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης χρησιμοποίησαν την ίδια συνταγή με τον υπερατλαντικό τους σύμμαχο και εταίρο, σχετικά με τα μέσα και τον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Αν και μέχρι και την περασμένη Παρασκευή χειροκροτούσαν την υπερψήφιση του σχεδίου Πόλσον, ωστόσο, επέμεναν πως δεν πρόκειται να εφαρμόσουν παρόμοιο σχέδιο στην ΕΕ, επειδή (όπως υποστήριζαν) τα προβλήματα στην Ευρώπη είναι διαφορετικού χαρακτήρα από αυτά των ΗΠΑ, στο τέλος το γύρισαν - όπως ήταν αναμενόμενο - στο ...καλαματιανό.

Συνοπτικά, θυμίζουμε ότι με το σχέδιο Πόλσον, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεσμεύεται να διαθέσει 700 δισ. δολάρια από τον κρατικό της προϋπολογισμό (δηλαδή, τα χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων), για την αντιμετώπιση του απειλούμενου με κατάρρευση χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αν νομίσατε ότι αυτά τα 700 δισ. δολάρια θα δοθούν για την ενίσχυση των ανέργων και εν γένει των οικονομικά ασθενέστερων - μεταξύ των οποίων και τα εκατοντάδες χιλιάδες αμερικανικά νοικοκυριά, που κάθε μήνα χάνουν τα σπίτια τους επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων στις τράπεζες - κάνετε λάθος. Αυτά τα 700 δισ. δολάρια θα διατεθούν για την εξαγορά των «προβληματικών χαρτοφυλακίων των τραπεζικών και άλλων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων» που βρίσκονται σήμερα στο πρόθυρα της χρεοκοπίας, επειδή οι οφειλέτες δανειολήπτες τους δεν είχαν τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων τους σε κάποιες τράπεζες και αυτό είχε αντανάκλαση και σε άλλους τραπεζικούς ομίλους. Ετσι εμφανίζεται έως τώρα.

Μέχρι την Κυριακή, που η ΕΕ αποφάσισε, τελικά, να αναζητήσει την έξοδο της ευρωπαϊκής οικονομίας με ρυθμίσεις κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα, παρόμοιες με αυτές που έγιναν στις ΗΠΑ με το σχέδιο Πόλσον, μεσολάβησαν μια σειρά επίσημες και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ των ισχυρών της Γης. Για παράδειγμα, προηγήθηκε η Σύνοδος Κορυφής των 7 ισχυρότερων χωρών (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς) που συμφώνησαν το περασμένο Σάββατο, στην Ουάσιγκτον, να εφαρμόσουν ενιαίες πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ακολούθησε η ετήσια Σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, με συστάσεις από τους ισχυρούς για την εναρμόνιση των πολιτικών.

Επιστέγασμα αυτών των διαβουλεύσεων (μετείχαν και οι ηγέτες των 4 μεγαλύτερων χωρών της ΕΕ) ήταν η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής των 16 χωρών - μελών της Ευρωζώνης την Κυριακή στο Παρίσι. Στη Σύνοδο αυτή, οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί των 16 χωρών (μαζί με τους προέδρους της Επιτροπής Ζ. Μπαρόζο και του ΕΚΤ Ζ. Κ.Τρισέ), συναποφάσισαν να αναζητήσουν τη «σωτηρία» του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, με την προώθηση του σχεδίου του Βρετανού πρωθυπουργού Γκ. Μπράουν. Το σχέδιο προβλέπει ότι οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα διαθέσουν από τα δημόσια ταμεία πάνω από 1,8 τρισεκατομμύρια ευρώ για την εξαγορά προβληματικών τραπεζών και γενικότερα την εξασφάλιση ρευστότητας στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Είναι ολοφάνερο πως το σχέδιο των ηγετών της Ευρωζώνης είναι συμφωνία με στόχο το να διασωθεί όλη η διαδικασία που καταλήγει σε συγκέντρωση αμύθητων κερδών βγαλμένων από το μόχθο και το αίμα των μισθωτών εργαζομένων σε όλο τον κόσμο. Δε βάζει φρένο στη σημερινή φτώχεια και ανεργία, στους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις που οδηγούν τις λαϊκές δυνάμεις στην υπερχρέωση, φορτώνει νέα τεράστια βάρη στους εργαζόμενους και στους μικρομεσαίους. Γι' αυτό πρέπει να ξεσηκώσει την οργή και την αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων, όπως τονίζει το ΚΚΕ.