Παπαγεωργίου Βασίλης

Συνέβη, όμως, και το απροσδόκητο. Η διεθνής τιμή του αργού πετρελαίου πέφτει. Ωστόσο, η «αγορά» δεν έχει καμία όρεξη να μειώσει και τις τιμές της βενζίνης, επειδή η «κονόμα» είναι καλή και μεγάλη και λογαριασμό δε δίνουν, καθώς η κυβέρνηση και η ΕΕ φρόντισαν να είναι «ελεύθερες» οι τιμές.

Βγαίνουν, λοιπόν, τα ΕΛΠΕ, από κοινού με τη ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, λίγες μέρες πριν την έναρξη διάθεσης του πετρελαίου θέρμανσης, για να πουν ότι «τυχόν ισχυρισμοί ότι μέτρο καθημερινής σύγκρισης για την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης ή της βενζίνης πρέπει να είναι η τιμή του αργού πετρελαίου δεν είναι σωστοί».

Πολύ σωστά! Αυτό λέμε κι εμείς. Αλλά γιατί δεν ισχύει το ίδιο και όταν ανεβαίνουν οι διεθνείς τιμές; Γιατί τότε είναι μέτρο σύγκρισης και τα στελέχη της «αγοράς», λένε «μη διαμαρτύρεστε, δε βλέπετε πού πάνε οι διεθνείς τιμές;». Είπαμε γιατί. Επειδή πάνω απ' όλα είναι η «κονόμα» και ένα καλό πρόσχημα, αφού ζούμε στην εποχή του ...«διαλόγου». Γι' αυτό, κι ενώ τα δύο υπερκερδοφόρα διυλιστήρια ξεχνούν τον ανταγωνισμό τους και διαβεβαιώνουν ότι η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης θα είναι φθηνότερη φέτος από το ...«κλείσιμο» του περασμένου Απρίλη, «ξεχνούν» να πουν τώρα οι τιμές αναμένονται πάνω από 20% αυξημένες σε σχέση με πέρυσι!!!

Ελέγχους σε 267 σχολικά λεωφορεία και λεωφορεία δημόσιας χρήσης που μεταφέρουν μαθητές διενήργησαν κλιμάκια της Νομαρχίας Αθηνών για να διαπιστώσουν ότι 19 οχήματα παρουσίασαν σοβαρές ελλείψεις σε ζώνες ασφαλείας, φθαρμένα ή ακατάλληλα ελαστικά, απουσία κάρτας ελέγχου καυσαερίων, και λοιπά. Επωφελούμενος της ευκαιρίας ο νομάρχης Γ. Σγουρός, μας ενημερώνει για το αυτονόητο, ότι δηλαδή η «ασφάλεια των μαθητών είναι μείζον ζήτημα και δεν μπορεί να παίζει κανείς με αυτό» και μας διαβεβαιώνει ότι «δεν επαναπαυόμαστε γιατί σκοπεύουμε στη μείωση του ποσοστού των σχολικών λεωφορείων που έχουν προβλήματα».

Για κάποια παιδιά βέβαια, παραμένει ζητούμενο όχι η ασφάλεια στη μεταφορά τους στα σχολεία, αλλά η ίδια η μεταφορά. Θυμίζουμε στο Νομάρχη ότι 27 δρομολόγια της Νομαρχίας προς Ειδικά Σχολεία (σ.σ. δηλαδή για μαθητές με αναπηρία ή μαθησιακή δυσκολία) δεν πραγματοποιούνται. Θυμίζουμε επίσης ότι όταν εκπρόσωποι εργαζομένων, ατόμων με αναπηρίες και γονέων παραβρέθηκαν σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, όπου συζητούνταν το θέμα κατόπιν εισήγησης της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας», ο Γ. Σγουρός όχι μόνο δεν έδωσε κάποια απάντηση, αλλά αντίθετα τους κατηγόρησε ως εκπροσώπους συγκεκριμένης πολιτικής ομάδας.

Ας μην κόπτεται τόσο πολύ, στα λόγια, για την ασφάλεια και τα προβλήματα των μαθητών ο νομάρχης, αφού και κράχτης και στυλοβάτης είναι της ίδιας πολιτικής που αναπαράγει την ανασφάλεια της μεταφοράς των μαθητών.

Δύσκολες στιγμές περνούν τον τελευταίο καιρό τα στελέχη της κυβέρνησης τα οποία περιοδεύουν ανά τις αγροτικές περιοχές της χώρας, στην προσπάθειά τους να... βγουν από την εσωστρέφεια, κατά την κυβερνητική ρήση. Σε πρόσφατη σύσκεψη αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ στη Λάρισα, υπό τον Πρ. Παυλόπουλο, ακούστηκαν «βαριές κουβέντες», καθώς όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, «δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στα χωριά». Ανάλογη υποδοχή είχε και ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευ. Μπασιάκος σε συγκέντρωση στον Ορχομενό, ο οποίος υπό το βάρος των αγροτικών διαμαρτυριών αναγκάστηκε να αποχωρήσει... ολίγον βιαστικά. Οπως μαθαίνουμε, κάποιοι από τους γνωστούς «γαλάζιους» αγροτοσυνδικαλιστές ζήτησαν ανοιχτά την απομάκρυνση συγκεκριμένων προσώπων, που συγκεντρώνουν αρνητικά τα φώτα της δημοσιότητας, από τα διάφορα κυβερνητικά πόστα, πιστεύοντας ότι έτσι θα αντιστραφεί το κλίμα ανάμεσα στον αγροτικό κόσμο της χώρας.

Γελιούνται όμως όσοι πιστεύουν ότι η μικρομεσαία αγροτιά έχει εξοργιστεί μόνο και μόνο επειδή ορισμένα κυβερνητικά στελέχη φέρονται να έχουν εμπλακεί σε κάποιο από τα πολλά οικονομικά σκάνδαλα του τελευταίου διαστήματος και ότι οι διαθέσεις της θα αλλάξουν αν απομακρυνθεί ο... τάδε ή ο... δείνα υπουργός. Απλούστατα, τώρα που η επιβίωσή της βρίσκεται σε οριακό σημείο, ελέω νέας ΚΑΠ, αρχίζει και καταλαβαίνει ότι οι υποσχέσεις της ΝΔ προς τους αγροτοκτηνοτρόφους ήταν «πέτσινες», αφού ακολούθησε κατά γράμμα, όπως άλλωστε και το ΠΑΣΟΚ, την ευρω-ενωσίτικη πολιτική ξεκληρίσματος των φτωχομεσαίων παραγωγών. Η μαζική συστράτευσή της με το συνεπές αγροτικό κίνημα, η εγκατάλειψη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και η συστράτευση με το ΚΚΕ, αποτελούν και τη μόνη διέξοδο γι' αυτήν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι πως δεν μπορεί να μάθει κανείς ενδιαφέροντα πράγματα από μια κοινοβουλευτική έρευνα, όμως ας μην ξεχνάμε τις ...πλειοψηφίες που έχει αυτό το Κοινοβούλιο.

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφούν κι έχουν δώσει αμφότεροι δείγματα για το πώς διαχειρίζονται τη γη που ανήκει στο Δημόσιο...

Από πού να ξεκινήσει κανείς και πού να τελειώσει. Από την τροπολογία για το «Πόρτο Καρράς» που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ ή από τις ακτές που παραχώρησε σε ιδιώτες η ΝΔ;

Μήπως από τις δασικές εκτάσεις, που εδώ και δεκαετίες γίνονται βίλες, μεγαλοξενοδοχεία και «εναλλακτικός τουρισμός», προκειμένου μεγαλοσχήμονες να κερδοσκοπούν;

Βιβλία ολόκληρα μπορούν να γραφτούν για το θέμα, όμως στην πραγματικότητα κανείς από όσους κόπτονται δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Δε θέλουν να μάθουμε.

Ενα ακόμη σκανδαλολογικό πολιτικό δρώμενο θέλουν να μας πασάρουν. Με ηγούμενους, μυστικές συμφωνίες, διαπλοκές και μπόλικα άλλα μυστήρια.

Οι «μπλε» να δηλώνουν πως έχουν μηδενική ανοχή στη διαφθορά και οι «πράσινοι» πως έχουν μείνει με ανοιχτό το στόμα για όσα γίνονται.

Αυτά, την ώρα που τα μοναστήρια του Αγίου Ορους συνεχίζουν να ιδρύουν ΑΕ και να διαχειρίζονται γη σε συνεργασίες με επιχειρηματίες και, γενικώς, η αγορά και πώληση του εδάφους της χώρας είναι ...στα πάνω της.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ίδιο έγινε και χτες. Δικαιολογώντας την πριμοδότηση των 9 αμερικανικών τραπεζικών κολοσσών με 250 δισ. δολάρια από τον κρατικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ, ο υπουργός Οικονομικών Χ. Πόλσον και ο πρόεδρος της FED Μπ. Μπερνάκι εμφάνισαν το νέο «δωράκι» στο μεγάλο κεφάλαιο ως «αναγκαίο» για την αποκατάσταση της «εμπιστοσύνης» στο χρηματοοικονομικό σύστημα και την «επανατοποθέτηση της αμερικανικής οικονομίας στο δρόμο της ισχυρής, υγιούς ανάπτυξης»!

Στο ερώτημα, βέβαια, γιατί δε διαθέτουν αυτά τα 250 δισ. δολάρια για τη στήριξη της αγοραστικής δύναμης των Αμερικανών (τον Αύγουστο του 2008 κοντά στις 256.000 λαϊκά νοικοκυριά έχασαν το σπίτι τους, επειδή δεν μπορούσαν να πληρώσουν τη δόση στην τράπεζα) και άλλους κοινωνικούς σκοπούς (π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ.), οι αρμόδιοι για την οικονομική πολιτική στις ΗΠΑ, θα επικαλούνταν το γνωστό επιχείρημα πως ...«δεν αντέχει η οικονομία». Ομως, όταν πρόκειται για παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και άλλων καπιταλιστικών χωρών, παραβλέπουν τις δυσκολίες και τις αντοχές της οικονομίας. Να γιατί και η μια και η άλλη περίπτωση είναι απάτη για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού και στη μια και στην άλλη περίπτωση ενισχύουν τα άγια των αγίων του κεφαλαίου με τη φιλομονοπωλιακή τους πολιτική.

Η υποκρισία περίσσεψε για άλλη μια φορά τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τη συνεδρίαση της Επιτροπής Συμμόρφωσης του ΟΗΕ με τις αρχές του Πρωτοκόλλου του Κιότο για τις κλιματικές αλλαγές. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ, των Οικολόγων - Πράσινων και διαφόρων «μη κυβερνητικών οργανώσεων» κάνουν λόγο περίπου «για εθνική καταστροφή», επειδή παρατείνεται ο αποκλεισμός της χώρας μας από τους λεγόμενους ευέλικτους μηχανισμούς, δηλαδή από το περιβόητο εμπόριο ρύπων! Παράλληλα, το ΥΠΕΧΩΔΕ αμυνόμενο υποστηρίζει ότι η απόφαση αποκλεισμού της χώρας μας έγινε επειδή το 1995 επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ δόθηκαν λανθασμένοι υπολογισμοί εκπομπών ρύπων...

Οι «κόντρες» αυτές τελικά δεν αποτελούν παρά μια απόπειρα πλήρους αποπροσανατολισμού του λαού. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η συζήτηση γίνεται για ένα μηχανισμό, όπως το εμπόριο ρύπων, που στην ουσία δε σημαίνει τίποτε άλλο από το ότι οι ρυπογόνες βιομηχανίες, αντί να πληρώνουν για να εγκαταστήσουν αντιρρυπαντική τεχνολογία, ώστε να εκπέμπονται λιγότεροι ρύποι στην ατμόσφαιρα, αγοράζουν το «δικαίωμα» να μας βομβαρδίζουν με περισσότερους ρύπους!

Κι όλα αυτά γιατί έτσι υπαγορεύει η λεγόμενη πράσινη οικονομία, που τελικά πάνω από την υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον βάζει την ανταγωνιστικότητα και το κέρδος του μεγάλου κεφαλαίου. Ολα τα υπόλοιπα που λέγονται - και από όλες τις πλευρές - δεν είναι τίποτε άλλο παρά ...«πράσινα άλογα»!

Την «προστατευτική ομπρέλα» του κράτους σε οικονομία - κοινωνία επιζητούν το τελευταίο διάστημα οι του ΛΑ.Ο.Σ. Τι ακριβώς εννοούν, τι Δημόσιο θέλουν και τι σχεδιάζουν για τους εργαζομένους; Ανατρέχουμε στο πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκαν στις εκλογές πριν ένα χρόνο. Σελ. 32: «Η επιχειρηματική παρουσία του κράτους είναι απαραίτητη σε ολιγάριθμους στρατηγικούς τομείς της χώρας μας όπως η ενέργεια, οι επικοινωνίες, οι μεταφορές, η αμυντική βιομηχανία ή οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (...) η κρατική παρουσία πρέπει να έχει τη μορφή μιας βασικής μονάδας ανά κλάδο, υπό κρατικό έλεγχο και με ειδικό καθεστώς διοίκησης και εργασιακών σχέσεων, ώστε να εξασφαλίζεται η παραγωγική και αποδοτική λειτουργία τους με κριτήρια του ιδιωτικού τομέα». Σελ. 33: «Πιστεύουμε ότι η πολιτική των αμοιβών της εργασίας στον δημόσιο τομέα πρέπει να εκλογικευτεί συνδεόμενη με τον αντίστοιχο μισθό των εργαζομένων σε αντίστοιχες θέσεις του ιδιωτικού τομέα, και να εξατομικευτεί συνδεόμενη με την αποτελεσματικότητα, την παραγωγικότητα και την ακεραιότητα του κάθε δημόσιου υπαλλήλου». Ενώ δεν τους ξεφεύγει ούτε η μονιμότητα (σελ. 59 - 60): «(...) η, θεσμοθετημένη σήμερα, ύπαρξη εργαζομένων δύο ταχυτήτων σε σχέση με τα δικαιώματα και τη μονιμότητα της εργασίας τους παραβιάζει την ισότητα των Ελλήνων πολιτών ως προς το δικαίωμα της εργασίας (...) το Κράτος οφείλει να αντιμετωπίζει το θέμα των εργασιακών συνθηκών και της εργασιακής ασφάλειας όλων των Ελλήνων με τον ίδιο τρόπο. (...) προτείνουμε τη διενέργεια δημοψηφίσματος στο οποίο ο Ελληνικός λαός θα κληθεί να αποφασίσει εάν επιθυμεί τη συνολική εφαρμογή του μοντέλου εργασίας του δημόσιου τομέα ή τη συνολική εφαρμογή του μοντέλου εργασίας του ιδιωτικού τομέα».

Τι προτείνει με λίγα λόγια; Ελεγχο του κράτους της πλουτοκρατίας σε επιχειρήσεις τομέων στρατηγικής σημασίας, κάτι ανάλογο λέει τελευταία και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, εξίσωση μισθών στο δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή όλα προς τα κάτω, και άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Μήπως υπάρχει σ' όλα αυτά τίποτα το φιλολαϊκόν; 'Η μήπως τίποτα το φιλολαϊκότερον από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου; ΛΑ.Ο.Σ. λοιπόν αποκλειστικά σε όφελος της ολιγαρχίας.