Πέμπτη κατά σειρά συνάντηση των παρατάξεων του απερχόμενου ΚΣ της ΕΦΕΕ σήμερα, για να καταληχθεί η ημερομηνία των φοιτητικών εκλογών. Αυτές οι συναντήσεις αποτελούν ένα ακόμα δείγμα - πέρα από την πρακτική των παρατάξεων στις σχολές - για το πώς θέλουν το φοιτητικό κίνημα. Η Πανσπουδαστική ΚΣ κατέθεσε πρόταση να γίνουν οι εκλογές στις 9 Απρίλη, για να σταλεί άμεσα μήνυμα καταδίκης από τους φοιτητές στην επίθεση στα δικαιώματά τους, στην πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - βιομηχάνων, στους αντιασφαλιστικούς νόμους, στην εφαρμογή του νόμου - πλαισίου και να πάρει αγωνιστική θέση το φοιτητικό κίνημα, με τους εργαζόμενους και το λαό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι παρατάξεις λένε ότι θέλουν να υπογράψουν... αλλά καμιά τους, τελικά, δεν υπογράφει για την ημερομηνία των εκλογών. Οι προφάσεις ανούσιες: Τη μια δεν είναι αρμόδιος ο Χ εκπρόσωπος της παράταξης που έχει προσέλθει, την άλλη δεν έχει προσέλθει καν κάποια παράταξη... Αποκορύφωμα η διάλυση της τελευταίας συνάντησης από την ΕΑΑΚ, με δικαιολογίες του τύπου «δε μας αρέσει η αίθουσα που συνεδριάζουμε», που έδωσε τη δυνατότητα σε ΔΑΠ και ΠΑΣΠ να μην τοποθετηθούν καν!

«

Ανεπίσημα», όμως, βγαίνει στη φόρα το πώς η ημερομηνία των εκλογών εμπλέκεται στις συντεχνιακές επιδιώξεις κάθε παράταξης, αντί να επιλέγεται με κριτήριο την ενίσχυση των φοιτητικών συλλόγων και την ενδυνάμωση του φοιτητικού κινήματος. Η ΔΑΠ, για παράδειγμα, φαίνεται ότι καθυστερεί να κατασταλάξει ποια ημερομηνία θα υποστηρίξει, με κριτήριο το ποια περίοδος θα φέρει την ΠΑΣΠ σε πιο χαμηλά ποσοστά. Η ΠΑΣΠ αντιμετωπίζει τις εκλογές φέτος σαν ένα «αναγκαίο κακό» μέσα σ' όλα τα εσωτερικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ. Το ΔΙΚΤΥΟ δείχνει να θέλει να καθυστερήσουν οι εκλογές όσο το δυνατό περισσότερο, προκειμένου να προλάβει να μεταφέρει στις σχολές το «κλίμα» των δημοσκοπήσεων που θα δίνουν μεγάλα ποσοστά στο ΣΥΝ και να μην καταγράψει ένα 4% όπως πέρσι. Η ΕΑΑΚ πάλι, όπως φάνηκε από τη στάση της, βάζει πλάτη στη ΔΑΠ δίνοντάς της το χρόνο που αναζητά, κωλυσιεργώντας τις διαδικασίες για τη λειτουργία 200 συλλόγων στα πανεπιστήμια!

Η πρακτική αυτών των δυνάμεων δεν ξαφνιάζει τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Ιδια στάση κρατούν και στα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων, όταν η ΠΚΣ καταθέτει πρόταση για να σημάνει παμφοιτητικός ξεσηκωμός για την Κοινωνική Ασφάλιση: Πότε με τη σιωπή και πότε με προφάσεις, αρνούνται τη σύγκληση γενικής συνέλευσης ή την ορίζουν για ...τη μέρα της απεργίας. Χρόνια τώρα, έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους. Η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, με τα ποσοστά που έχουν, φέρουν την κύρια ευθύνη για τη διαλυτική κατάσταση στο φοιτητικό κίνημα, ενώ ΔΙΚΤΥΟ και ΕΑΑΚ συνεπικουρούν στη συγκάλυψη αυτών των ευθυνών, «μπαίνοντας μπροστά» στη διάλυση Πανσπουδαστικών Συνεδρίων.

Οι φοιτητές πρέπει να «κάνουν ταμείο» και να βγάλουν συμπεράσματα. Το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά σμπαραλιάζει και επισήμως τα πτυχία, ενώ οι αναδιαρθρώσεις στο Ασφαλιστικό αφορούν πρώτα και κύρια τους νέους. Ποιοι θέλουν να μείνουν οι φοιτητές ανενημέρωτοι και απαθείς για όλα αυτά; Ποιους βολεύει η αδράνεια των συλλόγων και η διεξαγωγή των εκλογών μεταξύ Πάσχα και εξεταστικής, κάτι σαν ...«μεταξύ τυρού και αχλαδίου»; Πάντως, όχι τους ίδιους και το κίνημα. Την πλουτοκρατία και την πολιτική της σίγουρα τους βολεύει.