Σε τρεις ταινίες θα αναφερθούμε, σήμερα. Ξεκινάμε με τη γερμανική ταινία της Αλεξάντρα Βεστμάιερ «Μόνος μέσα σε τέσσερις τοίχους», που αφορά στον εγκλεισμό παιδιών σε ένα αναμορφωτήριο, στη σύγχρονη Ρωσία. Η σκηνοθέτιδα θέλησε να ασχοληθεί εποικοδομητικά με αυτό το θέμα, όπως φαίνεται από τον τρόπο που κινηματογραφεί. Ομως, δεν εξέτασε βαθιά το θέμα. Οι προσπάθειές της είναι δειλές κι έτσι δεν μπόρεσε να ανακαλύψει εκεί το μέγα δράμα της ανθρώπινης ψυχής. Αντίθετα, ο Μάρτσιν Κοσάλκα με την πολωνική ταινία «Υπαρξη», αποδείχνει ότι το καλό ντοκιμαντέρ είναι κινηματογραφική τέχνη. Η ζωή ενός διανοούμενου που θέλει, μετά θάνατον, να δωρίσει στην επιστήμη το σώμα του, ενσαρκώνεται από ηθοποιό. Ο...