Στερήσεις, βάσανα και δουλιά μέχρι τα σάβανα. Γιατί η δημόσια και δωρεάν Παιδεία ισχύει μόνο στην ταμπέλα. Και οι γονείς από τη στιγμή που τα παιδιά τους μπαίνουν στο Δημοτικό μέχρι και να τελειώσουν το Λύκειο είναι με το χέρι στην τσέπη, κάθε χρόνο όλο και πιο βαθιά. Αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμη περισσότερο. Να κόβουν πότε από δω και πότε από κει. Να στερούνται το δικαίωμα στις διακοπές, στην έξοδο, στον ελεύθερο χρόνο, για να δίνουν το χρόνο 4.371,3 εκατομμύρια ευρώ σε φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, ιδιαίτερα μαθήματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (τα οποία δημοσιεύονται στην «Κυρ. Καθημερινή» 16/12/2007), περίπου το 80% των γονιών κάνει θυσίες και οικονομία για την όσο το δυνατόν καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών τους. Οι εννέα στους δέκα γονείς (88,5% μαθητών Δημοτικού, 90% Γυμνασίου, 89,7% Λυκείου) περιορίζουν τις προσωπικές δαπάνες. Πάνω από το 80% των γονιών μειώνουν τις εξόδους τους. Οι τέσσερις στους δέκα γονείς δεν πηγαίνουν διακοπές (38,8% μαθητών Δημοτικού, 42% Γυμνασίου, 43,2% Λυκείου). Το 41,7% των γονιών μαθητών Δημοτικού εργάζεται περισσότερο, το 52% των γονιών μαθητών Γυμνασίου και το 44,9% μαθητών Λυκείου.

Στην ίδια έρευνα, ως μερικά από τα σημαντικότερα προβλήματα αναφέρονται η ελλιπής υποδομή των σχολείων (54,3%), η φιλοσοφία και ο σκοπός του σχολείου (47,8%) οι κτιριακές ελλείψεις (47,4%), η διπλοβάρδια (45%).