Ανακρίβειες και γενικολογίες, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρησιμοποίησε φέτος ο δήμαρχος Αθήνας, Δ. Αβραμόπουλος, για να δικαιολογήσει ως αναγκαία την είσπραξη 5 δισεκατομμυρίων επιπλέον από τους δημότες για τέλη καθαριότητας και φωτισμού το 1999 και να διασκεδάσει τη φοροεισπρακτική λογική των επιβαλλόμενων αυξήσεων.

Ανάμεσα στα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπως τα ανέφερε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου - η πλειοψηφία του οποίου ενέκρινε τις αυξήσεις - ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα" Λεων. Αυδής,ξεχωρίζουν η ένταξη στα προϋπολογισθέντα ανταποδοτικά έξοδα, κονδυλίων άσχετων με το φωτισμό και την καθαριότητα, αλλά και ο... εκ παραδρομής διπλασιασμός της πραγματικής αύξησης της εισφοράς του Δήμου Αθηναίων στον Ενιαίο Σύνδεσμο Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής.

Ετσι η εισφορά στον ΕΣΔΚΝΑ ορίζεται για το '99 στα 3,5 δισ. από 2 δισ. που ήταν την προηγούμενη χρονιά, αλλά ο δήμαρχος επέμενε προχθές να μιλάει για "αύξηση κατά 3,5 δισ.", αντί του πραγματικού 1,5 δισ. Οσο για τα άσχετα με τα ανταποδοτικά κονδύλια για τα οποία πληρώνουν οι δημότες χωρίς να τους επιστρέφονται σε υπηρεσίες καθαριότητας και φωτισμού, όπως ρητά προβλέπεται, ο Λεων. Αυδής ανέφερε τα έξοδα της Διεύθυνσης Μηχανολογικού στα οποία περιλαμβάνονται και οι επισκευές διαφόρων οχημάτων του Δήμου, που καμία σχέση δεν έχουν με τα οχήματα της καθαριότητας, αλλά και σε προβλεπόμενες δαπάνες για την εκλογική αποζημίωση εργαζομένων, που επίσης δεν εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία.

Τελικά με δικαιολογίες ή όχι τα 31.975.958.409 δραχμές, που προϋπολογίζονταν ως έσοδα από τα ανταποδοτικά τέλη για το 1998 θα φτάσουν αισίως τα 37.012.080.242 δραχμές το 1999.

Από τα υπόλοιπα τέλη και φόρους, που αποφάσισε να αυξήσει η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, ξεχωρίζουν τα τέλη κατάληψης κοινοχρήστων χώρων, αφού η λογική που τα διακρίνει φέτος δεν είναι απλώς εισπρακτική, αλλά παρακολουθεί την ταξική εκκαθάριση του "φιλέτου" της πόλης, όπως προωθείται με τις "αναπλάσεις" που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Ετσι, τίθενται κριτήρια για την αύξηση των τελών κατά δρόμους, με τα οποία όμως δε διαχωρίζονται τα τέλη με βάση το είδος των καταστημάτων, ώστε να επιβαρύνονται ανάλογα τα μεγάλα και πολυτελή καταστήματα και τα συνοικιακά καταστήματα, που εξυπηρετούν τη γειτονιά και τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της οδού Ηρακλειδών στο Θησείο, όπου τα τέλη αυξάνονται κατακόρυφα κατά μήκος ολόκληρου του δρόμου. Ομως αν το μέτρο δείχνει να έχει βάση μέχρι τη συμβολή του δρόμου με την Αμφικτύονος, όπου πολυτελή καταστήματα έχουν ανοίξει το ένα μετά το άλλο, με το ίδιο δυσβάστακτο ποσοστό επιβαρύνονται τα συνοικιακά καταστήματα που λειτουργούν στο υπόλοιπο κομμάτι του δρόμου. Κατά σύμπτωση, είναι όσα αρχίζουν να κλείνουν όταν ξεκινούν οι αναπλάσεις - εκκαθαρίσεις των περιοχών της πόλης, που ετοιμάζονται για να προσελκύσουν ακριβούς πελάτες...