Να λοιπόν που οι εκλογές και το αποτέλεσμά τους έχουν σχέση με τις γενικότερες εξελίξεις, πέρα από την Αυτοδιοίκηση και με την πολιτική πορεία του τόπου. Ο λαός, σε πείσμα όλων όσων προσπάθησαν να τον εκβιάσουν στην επιλογή του και στην έκφραση της θέλησής του με βάση τα μεγάλα προβλήματα και την πολιτική αντιμετώπισης τους, να τον αποστρέψουν από τα πραγματικά κριτήρια ψήφου και για την Αυτοδιοίκηση και για την πολιτική που καταστρέφει τη ζωή του, ψήφισε και έστειλε το πολιτικό του μήνυμα, καταδικάζοντας σε μεγάλο βαθμό την αντιλαϊκή πολιτική και τις παραλλαγές της. Αυτό που το ΚΚΕ επέμεινε από την έναρξη της εκλογικής αναμέτρησης, δηλαδή να μπει στο επίκεντρή της η κυρίαρχη πολιτική, ακόμη και πριν την ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου, έγινε κυρίαρχο στην αστική προπαγάνδα.

Είναι γεγονός λοιπόν ότι οι εκλογές για την Αυτοδιοίκηση, είχαν σχέση και απ' ό,τι φαίνεται άμεση, με την πολιτική προοπτική που είναι χαραγμένη από την άρχουσα τάξη για την ένταξη στην ΟΝΕ. Η προειδοποίηση που γίνεται επισημαίνει, ότι δεν μπορούν και δεν πρέπει να υποκύψουν στη λαϊκή πίεση μετά και το εκλογικό αποτέλεσμα οι πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται, που σημαίνει ότι η κυρίαρχη προπαγάνδα αντιμετωπίζει από τη σκοπιά της επιθετικά, ακόμη και το απίθανο ενδεχόμενο να γίνουν κάποιες παραχωρήσεις από την αστική πολιτική στις λαϊκές μάζες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν εκτονωτικά τη δυσαρέσκεια. Αλλά αυτό που φαίνεται δεν είναι όλη η αλήθεια και η ουσία, παρά μόνο η επιφάνειά της. Δε φαίνεται η κυρίαρχη προπαγάνδα να φοβάται πραγματικά ότι η κυβέρνηση θα κάνει παραχωρήσεις ανακούφισης των λαϊκών μαζών. Είναι άλλωστε δεδηλωμένο, αμέσως μετά τον πρώτο γύρο, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Στο βάθος λοιπόν αυτής της έντονης επίθεσης της αστικής προπαγάνδας υπάρχουν πολιτικές επιδιώξεις και μηνύματα προσαρμογής της κυρίαρχης πολιτικής σε ακόμη πιο αντιλαϊκή, αντιδραστική και αυταρχική κατεύθυνση. Το κυριότερο απ' όλα τα συμπεράσματα που η άρχουσα τάξη έβγαλε απ' αυτές τις εκλογές, είναι ότι ακριβώς η πολιτική για την ΟΝΕ δέχτηκε ένα πρώτο πολιτικό χτύπημα και μάλιστα όχι μόνο από το ΚΚΕ, αλλά από τις συσπειρωμένες μαζί του δυνάμεις στο μέτωπο της Αυτοδιοίκησης.

Η άνοδος αυτών των συνδυασμών και μάλιστα εκεί που αναπτύχθηκαν αγώνες, σε εργατικές, λαϊκές και αγροτικές περιοχές, ανοίγει την προοπτική παραπέρα ενίσχυσης της πολιτικής του λαϊκού μετώπου που προβάλλει και παλεύει το ΚΚΕ. Οι συσπειρώσεις μορφοποιούνται, ανοίγουν δρόμο στις λαϊκές μάζες για ενότητα δράσης, για παραπέρα ωρίμανση πολιτικών συνειδήσεων στους εργαζόμενους, για ανάπτυξη της πολιτικής αντεπίθεσης ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, ενάντια στην ΟΝΕ. Αυτή τη δυσκολία, αυτά τα εμπόδια διαβλέπουν τα επιτελεία της άρχουσας τάξης, όταν μιλούν πλέον για "έγκλημα εθνικής προδοσίας", αν δυσκολευτεί έστω, πολύ περισσότερο αν δεν προσεγγιστεί και πιαστεί ο στόχος εισόδου στην ΟΝΕ. Αν λοιπόν επικεντρώνεται η προσοχή της αστικής προπαγάνδας στην πολιτική και το στόχο της ΟΝΕ, δεν οφείλεται στο φόβο αλλαγής της πολιτικής από την κυβέρνηση, αλλά στο αποφασιστικό και πιο οργανωμένο δυνάμωμα της πολιτικής και της συσπείρωσης ενάντια σ' αυτήν. Αυτή είναι η ουσία και το μήνυμα που πήρε η άρχουσα τάξη και το εκτιμά ανάλογα. Οι προτροπές όμως, στοχεύουν στην υπονόμευση και αν γίνεται, στην ακύρωση της πολιτικής που αντιστρατεύεται την κυβερνητική πολιτική, αλλά και κάθε παρόμοια πολιτική, αλλά και το γεγονός των δυνατοτήτων ακόμη μεγαλύτερης λαϊκής συσπείρωσης ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματα που την υπηρετούν. Επίσης, η επιμονή για την έκφραση στην πράξη πολιτικής συναίνεσης από τα αστικά κόμματα, είναι ενδεικτική (η ΝΔ δεν μπορεί να επιζητεί την αποτυχία της κυβερνήσεως, λέει η "Καθημερινή", ο Κ. Μητσοτάκης παρά την εκτίμησή του για αυστηρό μήνυμα προς την κυβέρνηση, την προτρέπει να μην αλλάξει πολιτική), είναι επίσης μια "υπόδειξη", που αφορά το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα, για τη λειτουργία του οποίου επίσηςενδιαφέρεται η άρχουσα τάξη προκειμένου να υπηρετηθεί αποτελεσματικά ο στόχος της ΟΝΕ. Αλλωστε ένας από τους έγκυρους αναλυτές του κατεστημένου, ο Γ. Μαρίνος, σε τηλεοπτικό κανάλι, επισήμανε ότι η αλλαγή ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στους δημάρχους και νομάρχες καθόλου δε σημαίνει και την αναγκαιότητα αλλαγής πλεύσης του Κ. Σημίτη. Ομολόγησε δύο αλήθειες μαζί για την άρχουσα τάξη. Οτι απλώς η ίδια πολιτική σ' αυτούς τους δήμους και νομούς αλλάζει διαχείριση και ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να κάνει πίσω από την πολιτική της. Να θάψει τη λαϊκή δυσαρέσκεια πάσχιζε, προκειμένου να στηρίξει την κυρίαρχη πολιτική και να υποβαθμίσει ή και να αφανίσει ότι το πολιτικό μήνυμα των εκλογών προβάλλει την αναγκαιότητα για αλλαγή πολιτικής υπέρ των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό είναι και το μήνυμα της ολιγαρχίας. Αυτό που φαίνεται για τη συνέχεια είναι η αναμενόμενη ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, η όξυνση της αντι-ΚΚΕ επίθεσης και της, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, προσπάθειας υπονόμευσης της πολιτικής της λαϊκής συσπείρωσης, αλλά και οι αυξημένες δυνατότητες λαϊκής ενότητας, για αντίσταση και επιθετική οργανωμένη δράση για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, αλλά και για την προώθηση του λαϊκού μετώπου μέσα από την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης. Η ίδια η ζωή και μέσα από τις εκλογές δικαιώνει την πολιτική του ΚΚΕ.