Ο πρωθυπουργός στην περιοδεία του, την περασμένη βδομάδα, ανακάλυψε τις ...αιτίες της εγκληματικότητας: Στα ανοιχτά σύνορα οφείλεται, είπε όμως ταυτόχρονα ότι δημιουργούνται νέες συνθήκες πρωτόγνωρες που απαιτούν αντιμετώπιση. Να λοιπόν που για το κοινό έγκλημα φταίνε τα ανοιχτά σύνορα και όχι το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, η "νέα τάξη" των ιμπεριαλιστικών επιδρομών στα Βαλκάνια και αλλού, που οδηγεί απεγνωσμένα τους καταπιεσμένους στη μετανάστευση για "καλύτερη" μοίρα. Φτηνή δικαιολογία στ' αλήθεια από αφορμή ένα τραγικό συμβάν (το μακελειό της Αχαρνών και Νιόβης), όπου το "κοινό έγκλημα" εμφανίζεται σαν κρίκος μιας αλυσίδας στη σχέση λειτουργίας και δράσης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και του προσανατολισμού τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η "ξενοφοβία" καλλιεργείται ως άλλοθι για την επιβολή μιας σειράς μέτρων και πολιτικών επιλογών, με στόχο την ακόμη βαθύτερη κοινωνική διαφοροποίηση και ανισότητα, την ταξική γκετοποίηση και τον τρόμο των αδύνατων και ανυπεράσπιστων καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων, έρμαιων της ασυδοσίας της εκμετάλλευσης. Αλλωστε οι μηχανισμοί του αστικού κράτους, αλλά και η δράση τους σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο έχουν σαφείς επιδιώξεις, στόχους και προσανατολισμούς. Τον εθισμό με την κατάσταση μιας σάπιας κοινωνίας, τη μοιραία υποταγή στο φόβο της ζούγκλας του καπιταλισμού, τον τρόμο της καταστολής, ώστε να μην αμφισβητείται το σύστημα της εκμετάλλευσης, να μη διεκδικεί ο λαός όλα όσα του ανήκουν και του κλέβει η άρχουσα τάξη. Αυτό αξιοποιούν μέσα από γεγονότα που δημιουργούνται, χρησιμοποιώντας ανάλογα τη, με δική τους πολιτική καθοδήγηση, δράση των κατασταλτικών μηχανισμών. Ισχυρή Αστυνομία, δημοτική και ιδιωτική αστυνομία, χαφιεδολόι για την παρακολούθηση της δράσης των λαϊκών αγωνιστών, Συνθήκη Σένγκεν, όλα στην υπηρεσία της καταστολής της λαϊκής δράσης.