"Μίλα κι άλλο, πες τα όλα". Η προτροπή ακούστηκε πολλές φορές, από εκατοντάδες στόματα. Από το σύνολο σχεδόν όλων όσων κατόρθωσαν να φτάσουν κοντά στη γέφυρα της "Βιοκαρπέτ", όπου, ανεβασμένη πάνω σε ένα πρόχειρο "βήμα", μιλούσε εκείνη την ώρα στους εξεγερμένους αγρότες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.Η πρώτη μέρα της τριήμερης περιοδείας της αντιπροσωπείας του Κόμματος στο θεσσαλικό κάμπο έφτανε στο τέλος της, με έναν τρόπο που παρέπεμπε σε εικόνες, που εμείς οι νεότεροι γνωρίζουμε μόνο από τις αφηγήσεις και τα βιβλία.

"Πες τα! Πες τα!". Ξανά και ξανά η προτροπή, ώσπου η φωνή δεν έβγαινε άλλο. Αυτά που την προέτρεπαν να πει ήταν κομμάτια της ζωής τους. Ηταν αλήθειες σκληρές. Λέξεις, φράσεις, κουβέντες, εκτιμήσεις που άγγιζαν το μυαλό και την ψυχή του ξωμάχου, καθάριζαν το μυαλό του από τη λάσπη που έχει δεχτεί όλο αυτό το καιρό από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, κόντρα στις οποίες τόλμησε να ορθώσει ανάστημα, λέγοντας το δικό του ηχηρό ΟΧΙ στην εφαρμογή της πολιτικής τους.

Και μετά, όταν τα λόγια, τα πολιτικά, τέλειωσαν κι άρχισε η γύρα σε ένα προς ένα τα παραπήγματα που έχουν στήσει στην Εθνική οδό, ανάμεσα στα τρακτέρ, οι παρέες από το κάθε χωριό, τότε ήταν η ώρα για να ειπωθούν κι άλλες αλήθειες. Απ' αυτές που συνήθως το κάθε νοικοκυριό κρατά για τον εαυτό του. Και που, όμως, έρχεται κάποτε η ώρα, που το "δεν πάει άλλο" τις βγάζει έξω, τις κάνει φωναχτή εξομολόγηση σ' αυτόν που θεωρεί δικό του, που ξέρει πως δε θα τις βρωμίσει, δε θα τις σημειώσει για να εκβιάσει αύριο με ένα ρουσφέτι, που θα τις πάρει να τις κάνει κραυγή, πολιτικό πρόγραμμα, οργάνωση δράσης τέτοια που να οδηγεί στη λευτεριά του ανθρώπου. Τέτοιες αλήθειες ειπώθηκαν αργά το βράδυ...