"H πολιτική που αδιαφορεί για το κέρδος, είναι μια αρνητική πολιτική". Η φράση αυτή που ειπώθηκε από τα πρωθυπουργικά χείλη προχτές στα συνεταιριστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι μια τυχαία φράση. Είναι σύνθημα του "εκσυγχρονισμένου" νεοφιλελευθερισμού και αιώνια αξία του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι το σήμα κατατεθέν του κεφαλαίου, το οποίο προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα υπερκέρδη του, εντείνει την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, τους εξοντώνει σωματικά και ψυχικά, ενώ ένα μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων το πετάει στο περιθώριο, στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έρχεται να ευλογήσει και να καθαγιάσει τον ιερό σκοπό της επίτευξης υψηλών κερδών με κάθε μέσο, αποδεικνύοντας έτσι ότι δίκαια έχει αναγορευτεί σε αρχιερέα του νεοφιλελευθερισμού.

Φυσικά ο Κ. Σημίτης γνωρίζει πολύ καλά ότι η εργατική δύναμη, είναι η μοναδική και αναντικατάστατη πηγή του κέρδους, αλλά μόνο οι εργαζόμενοι δεν απολαμβάνουν το "προϊόν" της εργασίας τους. Το δυστύχημα όμως γι' αυτόν είναι, ότι όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν αυτή τη θεμελιώδη αντίθεση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και αργά ή γρήγορα θα φροντίσουν να κυματίζει σε ολόκληρη τη Γη, σημαία που πάνω της θα είναι γραμμένο με τεράστια γράμματα: "στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του".