Εμείς αισθανόμαστε επιστρατευμένοι, κυριολεκτικά επιστρατευμένοι, μαζί με τους ναυτεργάτες και όλους τους εργάτες, τους οδηγούς των φορτηγών, με τους απολυμένους στη λιπασματοβιομηχανία, με τους απολυμένους στη Νάουσα. Είμαστε επιστρατευμένοι σε έναν αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων και κανένα βάρβαρο μέτρο, κατά τη γνώμη μας, δεν μπορεί να καταργήσει την αντίσταση, την πάλη, την απεργία και όλες τις μορφές του αγώνα, που οι εργαζόμενοι δικαιολογημένα χρησιμοποιούν, προκειμένου να ζήσουν καλύτερα.

Ξαναλέω, ο αγώνας είναι κοινός και ενιαίος. Η μεγάλη πλειοψηφία της μικρομεσαίας αγροτιάς - και το υπογραμμίζω αυτό - έχει κοινά συμφέροντα με τους εργατοϋπάλληλους και κοινά συμφέροντα με τους μικρομεσαίους επαγγελματίες. Τα συμφέροντα είναι κοινά. Πότε χτυπάνε τον έναν κλάδο πότε χτυπάνε τον άλλο. Επομένως, η απάντηση πρέπει να είναι ενιαία. Είναι ζήτημα χρόνου πότε θα χτυπήσουν τον ένα ή τον άλλο κλάδο. Εάν η κυβέρνηση ήταν τόσο πολύ συγκινημένη με τα προβλήματα των αγροτών της Κρήτης, θα μπορούσε να πάρει το νομοσχέδιο πίσω. Αυτή θα ήταν η λύση».