Τουλάχιστον απρόσμενη μπορεί να χαρακτηριστεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το "Μάρκο Πόλο", βάσει της οποίας προσφέρεται ουσιαστικά ο μανδύας της νομιμότητας στην ανάπτυξη της σύγχρονης πειρατείας στις ελληνικές θάλασσες. Οχι γιατί τρέφουμε αυταπάτες για το ρόλο που παίζει γενικά η Δικαιοσύνη στις δεδομένες συνθήκες. Αλλά γιατί, παρ' όλα αυτά, υπάρχει η εντελώς δικαιολογημένη απαίτηση από το ανώτατο ακυρωτικό Δικαστήριο να επιβλέπει και να εγγυάται την εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας. Ομως, αντί γι' αυτό είδαμε να βαφτίζεται το ...κρέας ψάρι. Είδαμε την ελληνική νομοθεσία περί καμποτάζ να μετατρέπεται σε κουρελόχαρτο από την αμερικανική εταιρία ΟΡΙΕΝΤ ΛΑΪΝ (πλοιοκτήτρια του υπό σημαία... Μπαχάμες κρουαζιερόπλοιου "Μάρκο Πόλο") και αυτή η αποικιοκρατική πρακτική να επιβραβεύεται από το Συμβούλιο της Επικρατείας! Είδαμε την εθνική αξιοπρέπεια να τσαλακώνεται άγρια από τις θρασύτατες παρεμβάσεις της αμερικανικής πρεσβείας και αυτό να επικυρώνεται από το ΣτΕ! Είδαμε να νομιμοποιείται η κατάργηση του δικαιώματος της εκμετάλλευσης της ακτοπλοϊας από πλοία με ελληνική σημαία και να κατοχυρώνεται, με τη βούλα του ΣτΕ, η πολιτική της "σημαίας ευκαιρίας"! Μια πολιτική, που χτυπά στην καρδιά της την ελληνική ναυτιλία και παραβλέπει ακόμα και ζητήματα που αφορούν την ίδια την άμυνα της χώρας, αφού είναι γνωστό ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες εντάσσονται στον αμυντικό σχεδιασμό. Μια πολιτική, που διώχνει τον Ελληνα ναυτεργάτη από το καράβι και ενισχύει στο έπακρο την εξάπλωση της ανεργίας, της "μαύρης εργασίας" και του σύγχρονου δουλεμπορίου.

Με την απόφαση του ΣτΕ συμπληρώθηκε ο κύκλος των υποχωρήσεων και της υποτέλειας μπροστά στις συντονισμένες προσπάθειες για την ντε φάκτο κατάργηση του καμποτάζ, πριν ακόμα και από τις προθεσμίες που θέτει η έτσι και αλλιώς οδυνηρή για τη ναυτιλία μας "κοινή ναυτιλιακή πολιτική" της ΕΕ. Είχαν προηγηθεί: Οι τραγελαφικές υπαναχωρήσεις του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας από την αρχική του απόφαση να μην επιτρέψει την παραβίαση του καμποτάζ από το "Μάρκο Πόλο". Η ακύρωση του Λιμεναρχείου Πειραιά ενάντια στον κατάπλου του πειρατικού κρουαζιερόπλοιου στο λιμάνι του Πειραιά. Οι θρασύτατες απειλές της ΟΡΙΕΝΤ ΛΑΪΝ, ακόμα και για την έκδοση ταξιδιωτικής οδηγίας εις βάρος της χώρας μας. Ο εντελώς αποπροσανατολιστικός θόρυβος γύρω από τη ζημιά που υποτίθεται ότι προκαλούν ο κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στον τουρισμό. Και, βεβαίως, οι τρομοκρατικές επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής εις βάρος των ναυτεργατών στο λιμάνι του Ναυπλίου, όπου η κυβέρνηση λειτούργησε κυριολεκτικά σαν εντολοδόχος της αμερικανικής πρεσβείας και της πλοιοκτήτριας εταιρίας!

Στους ναυτεργάτες που κινδυνεύουν να βλέπουν τα πλοία από τη στεριά - όπως εύστοχα σημειώνεται σε ανακοινώσεις των οργανώσεών τους - στο εργατικό κίνημα συνολικότερα, πέφτει το βαρύ φορτίο να υπερασπιστούν ακόμα πιο αποφασιστικά, ακόμα πιο συντονισμένα το καμποτάζ. Να υπερασπιστούν την εθνική αξιοπρέπεια, το μέλλον της ελληνικής ναυτιλίας και ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα της χώρας. Να υπερασπιστούν πάνω απ' όλα τα δικαιώματά τους. Το δικαίωμα στη δουλιά, στις συλλογικές συμβάσεις, στην ασφάλιση. Κόντρα στο όραμα της κοινής ναυτιλιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κόντρα στα εφοπλιστικά συμφέροντα και στην εφοπλιστόδουλη πολιτική της κυβέρνησης. Σε συντονισμό με τα υπόλοιπα τμήματα της εργατικής τάξης και με τους Ευρωπαίους ναυτεργάτες, που βιώνουν ανάλογα προβλήματα και την ίδια εφιαλτική προοπτική, της πλήρους μετατροπής των καραβιών σε σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.