Υπενθυμίζοντας προηγούμενες επισκέψεις της στη Νάουσα, κατά τις οποίες είχε χτυπήσει «καμπανάκι» για το τι μέλλει γενέσθαι με την κλωστοϋφαντουργία στην Ελλάδα, άρχισε την ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στο Εργατικό Κέντρο Νάουσας. Τόνισε συγκεκριμένα:

«Αγαπητοί φίλοι και φίλες, μόλις έφτασα στη Νάουσα θυμήθηκα επισκέψεις που έχουμε ξανακάνει και θέλω να σας πω ορισμένα χαρακτηριστικά. Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα ένα εργοστάσιο του ομίλου "ΚΛΩΝΑΤΕΞ", δε θυμάμαι τώρα ποιο ακριβώς, είχα αφιερώσει την ομιλία στο τι πρόκειται να συμβεί τα επόμενα χρόνια σε βασικές μονάδες της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα.

Μίλησα, μ' ακούσανε οι εργαζόμενοι, δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη αντίδραση. Πραγματικά, εκείνη τη στιγμή στο συγκεκριμένο εργοστάσιο δε φαινόταν ότι "θα χτυπήσει η καμπάνα". Θυμάμαι, ήρθα και τη δεύτερη φορά σε ένα άλλο εργοστάσιο του ομίλου, περίπου είπα τα ίδια και κάποια εργάτρια μου λέει, "αμάν βρε παιδί μου, όλα μαύρα μας τα λες, σαν το κακοπούλι είσαι".

Την τρίτη φορά που ήρθα σε μια μονάδα, μου είπαν: "Για πες μας τώρα τι έχεις να μας αναγγείλεις. Τι έχουμε άλλο να πάθουμε". Τις δυο πρώτες φορές άκουγαν οι εργάτριες το θέμα - οι περισσότερες ήταν γυναίκες -, τα έβλεπαν λίγο θεωρητικά, αυτά που τους είπαμε. Πιθανόν και να αισθάνθηκαν και άσχημα. Ισως περίμεναν ότι θα έρθει κάποιος από το κέντρο να τους πει ευχάριστα πράγματα, να τους πει ότι εν πάση περιπτώσει τα προβλήματα εύκολα μπορεί να λυθούν».

«Γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί το θέμα της Νάουσας δεν είναι τοπικό, βεβαίως έχει τοπική έκφραση. Εδώ έκλεισε η μια μονάδα πίσω από την άλλη. Ομως, δεν είναι τοπικό. Από μια άποψη μακάρι να ήταν ένα τοπικό ζήτημα. Γιατί στο κάτω κάτω αν όλη η Ελλάδα πήγαινε καλά και η Νάουσα ήταν στάσιμη ή πήγαινε πίσω θα υπήρχε τρόπος να ισορροπήσει και να αντισταθμιστεί το ζήτημα.

Επομένως, θα το πούμε για άλλη μια φορά: Εμείς περιμέναμε αυτή την κατάσταση, όπως επίσης περιμέναμε ότι θα κλείσουν και άλλα εργοστάσια και θα κλείσουν για δύο λόγους, κυρίως σε 13 από τους 22 κλάδους της μεταποίησης. Γιατί θα κλείσουν τα εργοστάσια; Γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός ανάμεσα στους δυναμικούς ελληνικούς ομίλους και στους ξένους και ένας ανταγωνισμός μεταξύ τους. Δηλαδή, δεν κλείνουν γιατί φτώχυναν, δεν είναι όπως κλείνει το μαγαζάκι της γειτονιάς, είναι ο ανταγωνισμός που επιβάλλει τον ισχυρότερο έναντι του σχετικά ασθενέστερου.

Και οι επιχειρηματίες δεν πεθαίνουν στην ψάθα, ενώ ο εργαζόμενος, ας το πούμε, μπορεί να πεθάνει στην ψάθα. Μην τους κλαίτε τους επιχειρηματίες, δικό τους σύστημα είναι. Υπάρχουν και οι επιχειρηματίες οι οποίοι δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό. Ζούμε σε ένα σύστημα στο οποίο η μόνη ελευθερία που υπάρχει, είναι η ελευθερία των κερδών και του ανταγωνισμού ανάμεσα στα κεφάλαια και στα κέρδη.

Σ' αυτό τον ανταγωνισμό είναι ανελεύθερος ο εργάτης, η εργάτρια, ο υπάλληλος, όπως και ο μικρός και μεσαίος αγρότης. Λοιπόν, μια σειρά επιχειρήσεων θα κλείσουν και θα επιβιώσουν οι πιο ισχυροί όμιλοι, οι οποίοι θα είναι και σε σύμπραξη με τους ξένους.

Αυτό γίνεται σε όλους τους κλάδους και σε όλους τους τομείς. Ακόμα και στους τομείς, που - ας πούμε - έχουν ένα δυναμισμό στην Ελλάδα, θα γίνει κι αυτό. Να σας πω ένα παράδειγμα: Εχουμε τώρα πολλές εταιρίες στην κινητή τηλεφωνία και διάφορα τέτοια προϊόντα. Σε λίγα χρόνια θα μείνουν κανά-δυο.

Και αυτά που λένε, ότι να υπάρχουν πολλοί για να υπάρχει ανταγωνισμός και να πέφτουν οι τιμές, αυτά είναι αστεία πράγματα. Στον ανταγωνισμό κάποιοι θα επιβιώσουν, κάποιοι όχι. Θα μείνουν λίγοι, θα ανεβάσουν τις τιμές και θα απολυθούν πολλοί.

Να σας πω έναν τομέα που δημιουργεί θέσεις εργασίας, ο τομέας των τηλεπικοινωνιών. Αυτές οι θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν μέχρι να γίνει το πλασάρισμα των προϊόντων. Μόλις τα προϊόντα γίνονται γνωστά θα μειωθούν οι θέσεις εργασίας, θα συγκεντρωθεί σε λίγα χέρια και τέλειωσε».

Συνεχίζοντας η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: «Ηταν γνωστά αυτά τα πράγματα. Και εμείς πιστεύουμε ότι αν όλοι όσοι μιλάνε για το καλό του τόπου, και μάλιστα εμφανίζονται και ως προοδευτικοί, είχαν ενημερώσει τον κόσμο και τον είχαν προετοιμάσει γι' αυτή την επίθεση, θα μπορούσε ορισμένα πράγματα να είχαν αποφευχθεί. Θα μπορούσε να μην έχει χαθεί τόσος χρόνος και εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να βρισκόμαστε σε θέση επίθεσης και αντεπίθεσης.

Δεν είναι τυχαίο το μένος που υπάρχει σήμερα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για το ΚΚΕ, που εμφανίζεται σαν υποκινητής του αγώνα των ναυτεργατών. Κατ' αρχάς είναι αστείο αυτό που λέγεται. Εχει μάλλον και την αστεία του πλευρά. Η σοβαρή πλευρά ποια είναι; Αυτό που τους πειράζει είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν έκρυψε από τους εργαζόμενους ποτέ την αλήθεια. Προειδοποιήσαμε, όπως και προειδοποιούμε τώρα γι' αυτά που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια και κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να βοηθήσουμε τους εργαζόμενους έγκαιρα, όχι στο και πέντε και στο παραπέντε, έγκαιρα, ακριβώς, με πείσμα, γιατί έχουν δίκιο, με εμπιστοσύνη στους εαυτούς τους να παλέψουν. Αυτό κάνουμε. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο.

Δεν μπορούμε, π.χ., να χρησιμοποιήσουμε το ψέμα για να υποκινήσουμε αγώνες. Δεν είναι δυνατόν. Χρησιμοποιούμε την αλήθεια και προτείνουμε και στηρίζουμε αγώνες, αυτό είναι η αλήθεια.

Το μένος τους, λοιπόν, είναι αυτό. Και στο κάτω κάτω αν θέλουν να μας βαπτίσουν υποκινητές, που δεν είμαστε, είμαστε αγωνιστές και συνεπείς μ' αυτά που πιστεύουμε και αυτά που σκεφτόμαστε, με την αποστολή που έχουμε. Αν θέλουν να μας πουν υποκινητές, εμείς δεν την υιοθετούμε αυτή τη λέξη, αλλά αν θέλουν να την πούνε, για μας δεν είναι βρισιά.

Αν ανταποκρινόμαστε, π.χ., στο καθήκον που έχουμε να αγωνιζόμαστε για το λαό, ας μας πουν όπως θέλουν. Βρισιά θα ήταν και κακό θα ήταν αν στεκόμασταν στο πλάι, αν είχαμε παραπλανήσει τον κόσμο».

Αμέσως μετά τόνισε: «Επομένως, νομίζω ότι βγαίνουν δυο συμπεράσματα αυτά τα χρόνια: Το ένα είναι ότι πρέπει να προετοιμαστούμε, διότι η ανεργία θα μεγαλώσει και θα μεγαλώσει για τα παιδιά μας. Δηλαδή, κοιτάξτε, προηγούμενα συνάδελφοί σας μου είπαν στο γραφείο του προέδρου, και πολύ σωστά, ότι είναι 50 και 52 χρόνων και έχουν 9.000 ένσημα και 9.500 και εμείς θα παλέψουμε να πάρουν σύνταξη στα 52 χρόνια. Γιατί; Γιατί δούλεψαν από μικροί για να έχουν 9.500 ένσημα και γιατί δε φταίνε αυτοί που στα 52 είναι χωρίς δουλιά.

Βάζω όμως το ερώτημα: Τα παιδιά μας θα φτάσουν στα 65 και στα 70 να έχουν 9.000 ένσημα ή θα είναι στα 40 άνεργα με ελάχιστα ένσημα; Αυτό πρέπει να σκεφτούμε. Τουλάχιστον εμείς οι γηραιότεροι φτάνουμε να έχουμε 9.000 ένσημα, έστω και για χαμηλή σύνταξη. Τι θα γίνει με τους υπόλοιπους; Λοιπόν, η ανεργία θα μεγαλώσει. Ενα ζήτημα αυτό.

Δεύτερον, και η εργασία θα γίνεται ακόμα πιο χειρότερη, μερική απασχόληση, κλπ., αυτά που ζήσατε τώρα. Πήραν τις απολυμένες από την "Τρικολάν", από τον όμιλο, τις πήραν στο δήμο για 18 μήνες, στους 5 μήνες τις διώχνουν. Πέντε μήνες απλήρωτες, τέτοιες δουλιές θα είναι. Τέτοιες θέσεις εργασίας θα δημιουργήσουν πολλές.

Π.χ., ο τομέας των κοινωνικών υπηρεσιών ως δημόσιος τομέας κοινωνικών υπηρεσιών θα συρρικνωθεί ή, και αν δε συρρικνωθεί, θα απαρτίζεται από εργαζόμενους έτσι που θα δουλεύουν 4-5-6-7 μήνες. Και μάλιστα σ' αυτό τον τομέα κυρίως θα χρησιμοποιήσουν τη γυναικεία εργασία, γιατί θεωρούν ότι η γυναίκα είναι η πιο υποχωρητική σ' αυτή τη μορφή απασχόλησης.

Εμείς βάζουμε θέμα ότι σε μια οικογένεια τώρα πρέπει να δουλεύουν όλοι και κανονικά για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα και όχι να δουλεύει ένας 4ωρη και ο άλλος να είναι άνεργος ή ένας κανονικά και ο άλλος 4ωρη εργασία. Αυτές τις θέσεις απασχόλησης θα δημιουργήσουν.

Δέστε τη συνολική πορεία. Πάρτε την αγροτική παραγωγή, που τα έχει ζήσει εδώ. Ο Νομός Ημαθίας ήταν ένας από τους νομούς στη δεκαετία του '80 με ένα υψηλό, ας το πούμε, μέσο εισόδημα. Δε λέω ότι ήταν όλος ο κόσμος πλούσιοι, αλλά ήταν με ένα υψηλό μέσο εισόδημα.

Αυτά όλα χάνονται. Και δε φταίνε οι ναυτεργάτες για την πορεία της αγροτικής παραγωγής. Οι ναυτεργάτες έκαναν μία απεργία το 2002 τέτοια και μία το 2006. Είναι απαράδεκτο να διαδίδεται ότι καταστρέφονται οι αγρότες από τους ναυτεργάτες, όπως δεν καταστράφηκε και η Ελλάδα, δεν καταστράφηκαν και οι ναυτεργάτες και οι άλλοι εργάτες από τις αγροτικές κινητοποιήσεις το '97, το '98 και το '99.

Πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να βγουν πολιτικά συμπεράσματα. Ολα αυτά που ακούτε, ότι η Ελλάδα μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης, είναι τα εξής απλά πράγματα: Η Ελλάδα γίνεται ένας ενδιάμεσος σταθμός για τη σύνδεση της ευρωπαϊκής αγοράς, ας το πω, της ευρωενωσιακής αγοράς με τη Ρωσία, τον Εύξεινο Πόντο, γενικά τις Παρευξείνιες χώρες, με τα Βαλκάνια, με την Ασία.

Και στην Ελλάδα τι θα περνάνε; Θα φτιάχνουν δρόμους να περνάνε αυτοκίνητα, θα περνάνε οι αγωγοί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, θα είναι ένας σταθμός μεταφοράς εμπορευμάτων. Στα λιμάνια μας θα έρχονται περισσότερα πλοία που μεταφέρουν εμπορεύματα στην Ευρώπη ή στην Ασία κλπ. Και αυτά βέβαια για όσο διάστημα η Ελλάδα παίζει αυτό το ρόλο. Αύριο μπορεί αυτό το ρόλο να τον παίξει η Τουρκία ή η Αλβανία. Συγκυριακά την Ελλάδα την έχουν σαν ενδιάμεσο σταθμό.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, ας πούμε, στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη κλπ. ή στην Ηγουμενίτσα, στη Χαλκιδική θα δημιουργηθούν κόμβοι, εταιρίες θα έρθουν, υπηρεσίες, θα φτιάξουν και ακριβά ξενοδοχεία γι' αυτούς τους πολύ πλούσιους οι οποίοι έρχονται με την κάρτα και δεν αφήνουν φράγκο παραδίπλα.

Αυτό δε σημαίνει ανάπτυξη για όλους. Κάποιοι θα βρουν δουλιά, αλλά οι θέσεις ανεργίας θα είναι πολύ περισσότερες από τις θέσεις εργασίας. Η αγροτική παραγωγή θα συγκεντρωθεί στα χέρια ολίγων και θα έχουμε μεγαλοπαραγωγούς, μεγαλοεξαγωγείς φρούτων.

Βλέπετε, τώρα, υπάρχουν ορισμένοι - αγρότες εμφανίζονται, αγρότες είναι, αλλά είναι επιχειρηματίες αγρότες - οι οποίοι κρατάνε στα χέρια τους ένα μεγάλο μέρος των εξαγωγών. Ο απλός αγρότης, ο μικρομεσαίος δε θα κλαίει γιατί οι νταλίκες του δεν πάνε στη Ρωσία για τα προϊόντα, γιατί αυτός το πολύ να τα πάει μέχρι τη λαϊκή να τα πουλήσει.

Λοιπόν, τα πράγματα είναι έτσι, οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Η εναλλακτική λύση που προτείνουν εδώ για τη Νάουσα είναι απάτη».

Στη συνέχεια σημείωσε: «Κοιτάξτε να δείτε, εμείς θα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι αν είχαμε συμβάλει, αν είχαμε και εμείς ένα μερίδιο στο να αποσπάσετε κατακτήσεις. Αυτό το θέλουμε, γιατί γι' αυτό παλεύουμε, για να έχουμε κάποια αποτελέσματα. Βεβαίως, υπήρξαν κάποια αποτελέσματα, δεν ξέρω αν θα είχατε πάρει κι αυτές τις αποζημιώσεις και όλα αυτά, δεν ξέρω τι θα είχατε εισπράξει, θα σας είχαν αφήσει ακόμα απλήρωτους αν δεν υπήρχαν αυτοί οι αγώνες. Εμείς, λέω, θα θέλαμε να αναγγείλει η κυβέρνηση ένα πρόγραμμα για τη Νάουσα που τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο να αντιμετώπιζε το ζήτημα.

Και το θέλουμε και από ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά και γιατί αυτό θα έδινε ένα κουράγιο και σε άλλες περιοχές να αγωνιστούν. Ομως, αυτά που σας λένε είναι παραμύθια. Είναι απάτη. Κατ' αρχάς δοκιμάσατε τα προγράμματα αυτά της μερικής απασχόλησης, τα 5μηνα, τα 6μηνα, τα 9μηνα και τα 10μηνα.

Τι προτείνουν εδώ για τη Νάουσα;

Ακόμα και αν στη Νάουσα φτιάξουν τίποτα μεγάλα ξενοδοχεία, το πολύ πολύ να 'ρθουν κάποιοι ξένοι τουρίστες για λίγες μέρες και δε θα αφήσουν, ξαναλέω, ούτε μία δραχμή. Τώρα έρχονται με τις κάρτες τις πιστωτικές, τα πληρώνουν έξω. Η Νάουσα θα μπορούσε να βοηθηθεί από τον τουρισμό. Ποιον τουρισμό; Τον λαϊκό τουρισμό, το μικρομεσαίο τουρισμό. Αλλά στην Ελλάδα πέφτει το εισόδημα.

Θα μπορούσε να προσελκυσθεί ο μικρομεσαίος Ευρωπαίος, ο οποίος θα 'ρθει στη Νάουσα και σε άλλες περιοχές και θα αφήσει, θα πάει στην ταβέρνα, θα πάει να νοικιάσει δωμάτιο, θα πάει στο ζαχαροπλαστείο να κάτσει, θα αγοράσει ραβανί, θα αγοράσει και καμιά κουβέρτα.

Αλλά ο μικρομεσαίος Ευρωπαίος δεν έχει. Εχει χάσει και αυτός απ' το εισόδημά του και τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού που εξασφαλίζουν για τους απλούς Ευρωπαίους πολίτες οι διάφορες χώρες είναι μία σαλάτα στα τέσσερα. Αν θέλετε ρωτήστε στα νησιά που πάνε οι ξένοι με τα προγράμματα του τουρισμού.

Αρα η πολιτική του τουρισμού που ακολουθείται στην Ελλάδα είναι η προσέλκυση των πλούσιων τουριστών. Οι πλούσιοι τουρίστες, με συγχωρείτε, θα πάρουν το ελικοπτεράκι τους, θα πάνε εκεί που είναι κοντά ένα καζίνο, θα πάνε στα μεγάλα ξενοδοχεία, δε θα έρθουν στη Νάουσα. Κανένα χιονοδρομικό κέντρο έχετε; Με τι θα σωθείτε; Ξέρετε τι κάνουν; Σε όλη την Ελλάδα δίνουν κάποια προγράμματα για να φτιάχνουν οι γυναίκες γλυκό πελτέ, γλυκό ντοματάκι, γλυκό μελιτζανάκι, γλυκό σταφύλι κλπ. και να τα πουλάνε. Μπορεί να ζήσει μια οικογένεια πουλώντας το βαζάκι στη διπλανή της; Μπορείς να ζήσεις με αυτό; Πείτε μου την αλήθεια. Μπορεί να ζήσει η οικογένεια πουλώντας βαζάκια; Πού; Θα βγάζετε στους δρόμους τους πάγκους; Εχει γεμίσει ο τόπος. Ο άλλος θα πάει στο σούπερ μάρκετ θα πάρει και από εκεί και άμα σε δει, αντί να πάρει δύο βάζα θα πάρει ένα. Αυτά τα προγράμματα σας δίνουν».

Καταλήγοντας η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Τουλάχιστον μπορούμε να παρηγορηθούμε ως προς το εξής: Οτι τώρα ξέρουμε τι μας φταίει. Ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε και επομένως μπορούμε να αντιδράσουμε. Και τώρα πια τέλειωσαν τα ψέματα.

Η αντίδραση βεβαίως πρέπει να είναι σε κάθε χώρο και κοινή. Αυτό λέει το ΚΚΕ. Οι ναυτεργάτες στους καταπέλτες και εμείς στους καταπέλτες. Πετιούνται στο δρόμο οι εργάτες και οι εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας, οι ναυτεργάτες μαζί μας. Αυτό ακριβώς είναι το όπλο. Η ενότητα, ο σωστός πολιτικός προσανατολισμός, η σωστή επιλογή, οι σωστοί στόχοι και ένας αγώνας ο οποίος θέλει σχεδιασμό, ενότητα και όλοι μαζί.

Π.χ., θα μπορούσε να βάλει την επιστράτευση εάν κατέβαιναν 5 εκατ. στους δρόμους; Θα μου πεις, για τους ναυτεργάτες; Ναι, για τους ναυτεργάτες. Γιατί αύριο την επιστράτευση θα τη χρησιμοποιήσει σε άλλους κλάδους.

Τα προγράμματα που σας έχουν προτείνει είναι απάτη. Αυτό που πρέπει να διεκδικήσετε είναι όσοι είναι κοντά στη σύνταξη να πάρουν σύνταξη. Τι να κάνουμε; Στα 50 συνταξιούχος, δε φταίτε εσείς. Αλλά στα 50 συνταξιούχος σημαίνει ότι έχει δουλέψει πολλά χρόνια. Σημαίνει επιδόματα ανεργίας υψηλά.

Βεβαίως, πρέπει να υπάρχουν και θέσεις για δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Αλλά αυτό θέλει πολύ μεγάλη πίεση. Και θέσεις απασχόλησης σταθερές. Και εν πάση περιπτώσει, εμείς θεωρούμε ότι δεν μπορεί μια οικογένεια να μένει στο έλεος. Δεν πρέπει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Δηλαδή, το να σας υπόσχονται θέσεις απασχόλησης είναι απάτη. Και κοιτάξτε, αν πέρασαν 20 και 30 χρόνια για να φανεί ποιος ήταν ο Λαναράς, τώρα αυτοί που παίρνουν τα χρήματα για τέτοια προγράμματα, θα τα έχουν τελειώσει σε έξι μήνες και σε ένα χρόνο. Θα φάνε ό,τι φάνε, θα βγάλουν τα κέρδη και θα φύγουν.

Να σας βρουν δουλιά. Δε φταίτε εσείς αν είσαστε άνεργοι. Αυτή είναι η θέση μας. Και μη σας κάνουν το δικό τους πρόβλημα δικό σας. Αυτοί ευθύνονται για την ανεργία. Και βάζουν σε σας ερωτηματικά για να τους βρείτε λύσεις. Εσείς ζητάτε δουλιά. Να πληρώσουν. Να τα πάρουν από εκεί που πρέπει και να τα δώσουν σε εσάς.

Εμείς δεν έχουμε άλλη πρόταση. Πέρα βέβαια απ' τον αγώνα κι απ' την αλλαγή συσχετισμού δύναμης. Το γενικότερο πολιτικό πρόγραμμα που έχουμε. Να κοροϊδέψουμε τον κόσμο ότι υπάρχουν έξυπνες λύσεις, δεν μπορούμε να το πούμε. Υπάρχουν πολιτικές λύσεις, μόνο που ή θα είναι φιλολαϊκές ή θα είναι για τους λίγους.

Εμείς είμαστε με τους πολλούς και πιστεύουμε ότι εδώ στη Νάουσα δημιουργούνται προϋποθέσεις διαμόρφωσης μιας νέας συνείδησης. Εχετε πολύ μεγάλη πείρα. Να μην επιτρέψετε άλλο να σας κοροϊδέψουν».

«Χρειάζεται - κατέληξε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - αυτός που έχει το πρόβλημα να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα. Κοιτάξτε, η εικόνα που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια. Σας θυμίζω το 2002, όταν γινόταν η απεργία των ναυτεργατών, μεγάλη απεργία με επιστράτευση, ο σημερινός πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, και η ΝΔ έλεγαν ότι ο κ. Σημίτης κάνει τον Πόντιο Πιλάτο, κάθεται αθέατος, δεν ανακατεύεται και αφήνει τα πράγματα να εξελίσσονται και δε δίνει κάποια λύση.

Τώρα έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ο κ. Παπανδρέου λέει ότι ο κ. Καραμανλής κάνει τον Πόντιο Πιλάτο και κάθεται εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου και δε δίνει λύση. Ακριβώς δηλαδή η αντιστροφή ρόλων. Πρωθυπουργέ κοιμάσαι, έλεγε ο κ. Καραμανλής, πρωθυπουργέ κοιμάσαι, λέει τώρα ο κ. Παπανδρέου. Γιατί δε θέλουν να ομολογήσουν το εξής ζήτημα: Οτι ή θα είσαι με τους εφοπλιστές ή με τους ναυτεργάτες. Χρειάζεται να υπάρχει συμπέρασμα.

Να σας πω και μία άλλη πλευρά: Τι λέει η κυβέρνηση και η προηγούμενη όταν ένα εργοστάσιο κλείνει; Οτι φταίει ο συγκεκριμένος εργοστασιάρχης που έκανε κακοδιαχείριση, που έφαγε τα λεφτά. Λένε για τη φούσκα του χρηματιστηρίου κλπ. Κρύβοντας ότι οι ίδιοι στηρίζουν μία πολιτική και μία στρατηγική που δίνει τη δυνατότητα στους επιχειρηματίες να κλέβουν και νόμιμα, να κάνουν και παρανομίες! Ο,τι κάνουν οι επιχειρηματίες σήμερα με βάση το νόμο που ισχύει είναι νόμιμο. Για μας είναι άδικο και παράνομο.

Σας τα λέω αυτά γιατί δεν αρκεί να υπάρχουν προβλήματα. Απαιτούν και πολιτικά συμπεράσματα».