Eurokinissi

Ο νέος αυτός σχεδιασμός του στρατεύματός μας χαράχθηκε από το «συμμαχικό παράγοντα» με σκοπό τον έλεγχο της εσωτερικής κατάστασης στη χώρα μας και όχι για το αξιόμαχό του.

Δημιούργησαν στεγανά που εξέθρεψαν τον ΙΔΕΑ, τον ηγέτη του, τον Παπαδόπουλο, την ιδεολογική καθαρότητα, την εθνικοφροσύνη, τον αντικομμουνισμό κτλ. Οποιος δεν ανήκε στη δεξιά παράταξη δεν είχε θέση στο στράτευμα, πολλοί δημοκρατικοί αξιωματικοί με κύρος απομακρύνθηκαν για να ολοκληρωθεί η στεγανοποίηση του στρατεύματος.

Αυτή η στεγανοποίηση έφερε την αποδυνάμωση του Κοινοβουλίου, με τις ευλογίες των ανακτόρων και του «συμμαχικού παράγοντα». Ετσι φθάσαμε τον Απρίλη του 1967 στην οριστική κατάργηση του Κοινοβουλίου και στη δικτατορία. Δεν πρόκειται ν' αναφερθώ στα δεινά που έφερε η χούντα στον ελληνικό λαό γιατί αυτά είναι γνωστά. Θα αναφερθώ όμως στις επιπτώσεις που είχε αυτή στο στράτευμα. Απομακρύνθηκαν 3.000 έμπειρα και καταξιωμένα δημοκρατικά στελέχη και άλλαξε ο προσανατολισμός του στρατεύματος, αναλαμβάνοντας την αποστολή της εσωτερικής ασφάλειας.

Φθάσαμε με τον τρόπο αυτό στην αποδυνάμωση της αμυντικής ισχύος των Ενόπλων μας Δυνάμεων (ΕΔ), η οποία επιβεβαιώθηκε με τον πλέον τραγικό για το έθνος τρόπο, με την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο και το φιάσκο της γενικής επιστράτευσης.

Με τη μεταπολίτευση του '74 οι παλιές δομές και οι λειτουργίες των ΕΔ έμειναν σχεδόν άθικτες, έστω και αν αποχωρήσαμε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και μετά επανήλθαμε άνευ όρων.

Το νέο αυτό στρατιωτικό οικοδόμημα κτίστηκε με τα γνωστά παλιά υλικά και μέσα. Δεν έγιναν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και δε δημιουργήθηκε εκείνο το θεσμικό πλαίσιο που θα έφερνε τον εκδημοκρατισμό, τον πατριωτικό προσανατολισμό και την κατάργηση των στεγανών στις ΕΔ και στις μυστικές μας υπηρεσίες.

Τη δεκαετία '80-'90 οι ΕΔ πορεύτηκαν στα ίδια πλαίσια παρά την τάση για εκδημοκρατισμό, κύρια από στελέχη- αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα που επανήλθαν στο στράτευμα, με τη συνδρομή νεότερων προοδευτικών αξιωματικών. Βέβαια, χωρίς πολιτική βούληση και θεσμοθέτηση δεν μπορούν ν' αλλάξουν πολλά πράγματα, σ' ένα στράτευμα με ΝΑΤΟικό προσανατολισμό.

Μετά το '90 μέχρι και σήμερα μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά, μέσω της ΕΕ, στην παρέα των καπιταλιστικών χωρών, χωρίς ωστόσο να σημειωθεί καμία πρόοδος στα εθνικά μας θέματα.

Ο εναγκαλισμός αυτός των ΕΔ μας με τους ΕυρωΝΑΤΟικούς και τις αλλεπάλληλες αλλαγές δογμάτων που επέβαλαν, σε βάρος της αμυντικής τους αποστολής, τις αποσυντονίζουν.

Τον Απρίλη του '99 στην Ουάσιγκτον υπογράψαμε το Νέο Δόγμα του ΝΑΤΟ που προβλέπει τη δράση των στρατευμάτων του εκτός συνόρων εκεί όπου θίγονται τα συμφέροντά του. Μετεξέλιξη των ΕΔ των χωρών- μελών του σε επιθετικές δυνάμεις ταχείας αντίδρασης, όπου Γης, με προληπτικούς πολέμους, μισθοφόρους, κτλ.

Το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου η ΕΕ υλοποιεί το νέο αυτό δόγμα για τις χώρες-μέλη της και μας προκύπτει ο ευρωστρατός, κοινή ασφάλεια κτλ.

- Συγκροτούνται μονάδες με δυνάμεις επιθετικές, ταχείας αντιδράσεως.

- Μετεξελίσσονται σε μισθοφορικό σώμα κατά 50%.

- Καλούν νέους για κατάταξη, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη τους για εργασία, δίδεται έμφαση στο επάγγελμα και στις απολαβές, χωρίς καμιά αναφορά στην υποχρέωση του κάθε Ελληνα να υπηρετεί την πατρίδα.

Δυο χρόνια αργότερα, το Νοέμβρη του 2002, στην Πράγα στη σύνοδο του ΝΑΤΟ προχώρησαν στη συγκρότηση δύναμης 20.000 ανδρών για προληπτικά χτυπήματα με τη χρήση μικρών πυρηνικών όπλων. Λίγο αργότερα το Κογκρέσο των ΗΠΑ αποφασίζει την παραγωγή τους.

Η νέα δομή των ΕΔ από αμυντική σε επιθετική με δυνάμεις ταχείας αντίδρασης που συνιστούν δυνάμεις δράσης εκτός συνόρων σε συνάρτηση με την εκχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο θα έχουν άμεσες και δυσμενείς επιπτώσεις στην εδαφική μας ακεραιότητα. Η εκχώρηση δικαιωμάτων συνίσταται στην:

- Απεμπλοκή των ορίων στο FIR Αθηνών.

- Κατάργηση αεροδιαδρόμων με απαίτηση των Τούρκων.

- Κατάργηση κάθε περιορισμού παραβιάσεων στο Αιγαίο σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις με αποτέλεσμα να έχουμε συνεχείς παραβιάσεις τουρκικών αεροσκαφών του εναέριού μας χώρου, τελευταία και μάλιστα με Ελληνα διοικητή των δυνάμεων αυτών. Και επιπλέον μετά την κρίση των Ιμίων είχαμε τη δήλωση της Μαδρίτης, στην οποία αναγνωρίζονται από την Ελλάδα συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο πέραν της υφαλοκρηπίδας που αναγνωρίζαμε μέχρι τότε.

Με τη δήλωση αυτή διαμορφώνεται μια βάση που οδηγεί στη διχοτόμηση του Αιγαίου υπό αμερικανοΝΑΤΟική επικυριαρχία.

Σε αυτές τις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν αισθανόμαστε ασφάλεια παρά το γεγονός ότι είμαστε στην ίδια συμμαχία και αυτό γιατί η αμφισβήτηση των συνόρων έπαψε να είναι θέμα μόνο της Τουρκίας. Εχει υλοποιηθεί από τους ΝΑΤΟ-ΕΕ, με σαφή κλίση, υπέρ των Τούρκων. Το αποδεικνύουν οι ΝΑΤΟικοί χάρτες που συνέταξαν οι Αμερικανοί και έχουν απαλείψει τα σύνορα στο Αιγαίο.

Η λογική της υπαγωγής των ελληνοτουρκικών σχέσεων στην επιδιαιτησία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όχι μόνο δε λύνει το πρόβλημα αλλά εμπλέκει την Ελλάδα βαθύτερα σ' ένα ιμπεριαλιστικό παιχνίδι φωτιάς στην ευρύτερη περιοχή. Σε τι μας βοήθησε η εμπλοκή μας από το Κόσσοβο μέχρι το Αφγανιστάν και από τη Βοσνία μέχρι το Ιράκ; Σε τίποτα. Το ατελέσφορο της πολιτικής αυτής το αποδεικνύουν τα επίσημα στοιχεία του ΥΕΘΑ.

- Είσοδοι μαχητικών τουρκικών αεροσκαφών στο FIR Αθηνών το 2000 είχαμε 1.203 και το 2003 φθάσαμε στις 4.500.

- Παραβιάσεις το 2000 στις 398 και το 2003 στις 3.900.

- Εμπλοκές μαχητικών το 2000 στις 31 και το 2003 πάνω από 1.000.

Η εξωτερική μας πολιτική δεν καθορίζεται με κουμπαριές, ζεϊμπέκικα και υποχωρητικότητα. Ενας τρόπος μόνο υπάρχει για να διασωθεί το Αιγαίο από την αστάθεια και την όξυνση. Είναι ο μονόδρομος της εξόδου από τις αμαρτωλές συμμαχίες και η καταδίκη από το λαό των κυβερνήσεων και της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η παραπάνω αναγνώριση επιβεβαιώνει την πολιτική του ιμπεριαλισμού «διαίρει και βασίλευε» και δηλώνει ότι επανέρχονται στην περιοχή, μια περιοχή που τεμάχισαν διά πυρός και σιδήρου. Ακόμη μια απόδειξη ότι οι δομές του ιμπεριαλισμού, ΝΑΤΟ και ΕΕ, δε διασφαλίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών.

Ανησυχούμε επίσης για την εκτροπή των ΕΔ μας από την κύρια αποστολή τους, που είναι η άμυνα της χώρας. Ανησυχούμε γιατί χρησιμοποιούνται σε επιχειρήσεις που έχουν σχέση με την εσωτερική ασφάλεια-αστυνόμευση, όπως στα πέτρινα χρόνια, στο όνομα της τρομοκρατίας τώρα, αντί του κομμουνισμού τότε, όπως είπαμε...

Η εμπλοκή αυτή είναι επικίνδυνη, αντιδεοντολογική, αντιοικονομική και ασύμβατη με την κύρια αποστολή των ΕΔ. Η γεωγραφική θέση και το σχήμα της Ελλάδας, οι απαιτήσεις των συνόρων, η μειούμενη απόδοση των κλάσεων-κληρωτών σε συνάρτηση με τη μείωση και απαξίωση της θητείας αλλά και των εξωτερικών απειλών, δε δικαιολογούν καμιά ανάμειξη των ΕΔ σε άλλες αποστολές είτε εκτός συνόρων, είτε σε εσωτερική ασφάλεια (στρατοχωροφυλακή). Το οξύμωρο είναι ότι η κυβέρνηση για να καλέσει το ΝΑΤΟ στην Ολυμπιακή ασφάλεια επικαλέστηκε την ακαταλληλότητα των ΕΔ σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας, τώρα τις χρησιμοποιεί.

- Δεν αναγνωρίζουμε τη μεταβίβαση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

- Δεν αναγνωρίζουμε τη δήλωση της Μαδρίτης και τη συμφωνία του Ελσίνκι.

- Είμαστε αντίθετοι στον επαγγελματικό - μισθοφορικό στρατό.

- Απαιτούμε να επιστρέψουν στα σύνορά μας τα στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων.

- Επιδιώκουμε την αναβάθμιση των παραγωγικών σχολών και μόνο από εκεί να βγαίνουν αξιωματικοί-υπαξιωματικοί με υψηλή μόρφωση (ακαδημαϊκή - στρατιωτική), με πατριωτικό φρόνημα και προπαντός με δημοκρατικές πεποιθήσεις.

- Καταδικάζουμε την ανάθεση σε στρατιωτικά τμήματα, υπό διοίκηση της αστυνομίας, καθηκόντων ασφάλειας και αστυνόμευσης.

- Είμαστε εναντίον των εξοπλισμών που καλύπτουν τη ΝΑΤΟική μετεξέλιξη των ΕΔ.

- Αγωνιζόμαστε για την απομάκρυνση των ξένων βάσεων από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια (Αλβανία).

- Απορρίπτουμε τις τουρκικές διεκδικήσεις στον εναέριο, θαλάσσιο και χερσαίο χώρο τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Θράκη.

- Ανησυχούμε για τις προετοιμαζόμενες «εν κρυπτώ» λύσεις στις συνομιλίες με την Τουρκία.

- Είμαστε αντίθετοι με την εν γένει πολιτική και ειδικά την εξωτερική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έχουν πλήρη ταύτιση θέσεων και απόψεων.

Εκφράζω την πεποίθηση ότι ο λαός μας θα δείξει το δρόμο της αντίστασης όπως τον χάραξαν οι λαοί των Βαλκανίων, της Κύπρου, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Παλαιστίνης, της Κούβας, κ.ά.