Το αποκρουστικό πρόσωπο της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής του πάσχισε με κάθε τρόπο να εξωραΐσει ο Κ. Καραμανλής, επιδιώκοντας να παρατείνει την ανοχή των εργαζομένων στην εφαρμοζόμενη πολιτική και στην κυβέρνησή του.

Παρόλο που είναι εξόφθαλμο ότι θα χειροτερέψει η θέση των εργαζομένων και των «κοινωνικά ασθενέστερων» τα επόμενα χρόνια, ο πρωθυπουργός επιχείρησε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη ΔΕΘ να κάνει το μαύρο άσπρο κραδαίνοντας τη σημαία του «υπερασπιστή των αδυνάτων», καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες ότι μόνο με αυτή τη ρεαλιστική και εφικτή πολιτική μπορούν «να έρθουν καλύτερες μέρες».

Το βασικό προπαγανδιστικό επιχείρημα του Κ. Καραμανλή ήταν ότι το μοντέλο της «ήπιας προσαρμογής» δεν επιφυλάσσει θεραπείες-σοκ και κοινωνικά βάναυσα μέτρα, αλλά ούτε και «παροχές». Ταυτόχρονα, επιχειρώντας να παγιδεύσει τις λαϊκές μάζες στην εφαρμοζόμενη πολιτική, πούλησε κατά κόρον το γνωστό παραμύθι ότι με την αύξηση του εγχώριου εθνικού προϊόντος, που θα έρθει μέσα από βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας», θα υπάρξει περιθώριο για περισσότερες «παροχές».

«Το γεγονός ότι επιλέγουμε μια πολιτική η οποία δεν αναζητά ούτε θεραπείες-σοκ, ούτε σκληρά μέτρα, αλλά μια πολιτική η οποία κατατείνει, οδηγεί - κι είμαι βέβαιος ότι θα το πετύχουμε - σε αυτό που θα λέγαμε "δημοσιονομικό συμμάζεμα", νοικοκύρεμα, είναι απόδειξη ότι δεν καταφεύγουμε σε μέτρα τα οποία είναι κοινωνικά βάναυσα», δήλωσε χαρακτηριστικά. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «αυτός είναι ο δρόμος της αρετής και της κοινωνικής ευαισθησίας»!

Καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις εξέφρασε την εκτίμηση ότι «μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, η Ελλάδα μπορεί να έχει απογειωθεί οικονομικά», γεγονός που, όπως είπε, «θα σημαίνει και μια αυξημένη δυνατότητα για να επιχειρήσει κανείς με πολύ αποτελεσματικότερο τρόπο απ' ό,τι μέχρι σήμερα, να κατανείμει δικαιότερα και το παραγόμενο προϊόν προς όφελος ακριβώς των εισοδηματικά και κοινωνικά ασθενέστερων συμπολιτών μας».

Ο Κ. Καραμανλής κατέφυγε, άλλη μια φορά, στη δημαγωγία, φθάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα δε θα το πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα: «Δεν πιστεύω επ' ουδενί ότι λύσεις στα οικονομικά ή το δημοσιονομικό πρόβλημα μπορούν να οδηγούν στη συρρίκνωση των μισθών των εργαζομένων και κατά μείζονα λόγο των συντάξεων των απομάχων της ζωής», υποστήριξε, παραπέμποντας προφανώς στην υπόσχεση ότι οι αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις θα είναι στο ύψος του (επίσημου) πληθωρισμού.

Σε κάθε ευκαιρία επαναλάμβανε το γνωστό σλόγκαν ότι η «ήπια δημοσιονομική προσαρμογή» γίνεται «με πολύ προσεκτικό τρόπο ώστε να μη θιγούν οι οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστεροι».

Παράλληλα εμφανίστηκε στενοχωρημένος που δεν μπορεί να ακολουθήσει μια πιο γενναία πολιτική παροχών: «Θα ήμουν, δήλωσε, ο ευτυχέστερος αν μπορούσα να αναγγείλω μία πολιτική γενναίων αυξήσεων, ή, αν θέλετε, με την καλή έννοια του όρου, μία πολιτική παροχών». «Οφείλω, συνέχισε, να είμαι ειλικρινής και μαζί σας και με όλους τους πολίτες και να πω ότι αυτό τούτη την ώρα είναι ανέφικτο».

Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις άφησε «χαραμάδα ελπίδας» για πιο «φιλολαϊκή πολιτική» μετά το 2005, όταν θα έχει ρίξει, όπως αυτοδεσμεύτηκε στις Βρυξέλλες, το έλλειμμα από το 5,3% φέτος στο 3%.

Ο σχεδιασμός, ανέφερε, είναι μέσα σε ένα χρόνο το δημοσιονομικό έλλειμμα να έχει πέσει κάτω από 3%, που είναι και το όριο του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ. «Από εκεί και πέρα, πρόσθεσε, αυτό δε σημαίνει βεβαίως ότι μπορεί να πάει κανείς την επόμενη μέρα σε μια πολιτική αλόγιστων παροχών. Απλώς η αντιμετώπιση σε πρώτη φάση του οξέος δημοσιονομικού προβλήματος αναμφισβήτητα επιτρέπει μια σχετικά χαλαρότερη πολιτική». Σε κάθε περίπτωση πάντως φρόντισε να μη δεσμευτεί για χειροπιαστά αποτελέσματα, παραπέμποντας τα πάντα στο τέλος της τετραετίας: «Επιμένω στη λογική της τετραετίας γιατί το πρόγραμμα μιας κυβέρνησης αυτή τη διάρκεια έχει», είπε χαρακτηριστικά.

Κληθείς να αποσαφηνίσει τη στάση της κυβέρνησης στο Ασφαλιστικό περιορίστηκε να δηλώσει πως «εμείς αυτή τη στιγμή πιστεύουμε ότι πρέπει να εφαρμόσουμε την κείμενη νομοθεσία», αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για αργότερα.

Παράλληλα, δε δίστασε να υποστηρίξει ότι στο ζήτημα της ακρίβειας η κυβέρνηση σημείωσε «πολύ σημαντική επιτυχία», η οποία όμως «δεν αναγνωρίζεται»!

Οσο για τους αγρότες κινήθηκε στη γνωστή ρήση του Γ. Δρυ, ότι «πρέπει να μάθουν να κολυμπάνε μόνοι τους», που άλλοτε κατήγγελλε. «Το βασικό που προέχει είναι να στραφούμε στην ποιότητα στην ελληνική γεωργία, να την κάνουμε δηλαδή ξανά ανταγωνιστική». Αυτό, συμπλήρωσε, είναι το κλειδί που αναζητούμε για την εφαρμογή της πολιτικής μας.

Αναφερόμενος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής επανέλαβε την υποστήριξή του στον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» της Τουρκίας, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση Ερντογάν έχει κάνει σοβαρότατη προσπάθεια σε αυτήν την κατεύθυνση «αλλά μένουν και άλλα πράγματα να γίνουν». Για το Κυπριακό είπε ότι βρίσκεται σε «καλή συνεννόηση» με την κυπριακή κυβέρνηση, αλλά «δεν υπαγορεύει την εξωτερική πολιτική στους Κυπρίους».