Κορυφαία στιγμή των τριήμερων εκδηλώσεων αποτέλεσε η ομιλία του Σπύρου Χαλβατζή, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το βράδυ του Σαββάτου, με την οποία ολοκληρώθηκε το πολιτικό πρόγραμμα του 30ού Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη. Ο Σπύρος Χαλβατζής αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία που έχει το Φεστιβάλ «για τη διαπαιδαγώγηση χιλιάδων και εκατοντάδων χιλιάδων νέων στον αγωνιστικό προσανατολισμό του μαζικού νεολαιίστικου κινήματος», αλλά και το μπόλιασμα της νεολαίας, της εργατικής τάξης και του λαού «με το ριζοσπαστικό, καινοτόμο, αγωνιστικό πολιτικό λόγο του ΚΚΕ».

«Σήμερα, η γενίκευση της πάλης, ο συντονισμός των αγώνων, η ενιαιοποίηση των αιτημάτων, των κατευθύνσεων και των στόχων, είναι αναγκαία. Αποτελεσματικότητα στη λαϊκή πάλη είναι όλα τα επιμέρους μέτωπα για αιτήματα, στόχους, διεκδικήσεις να λειτουργούν σαν μικρά ρυάκια που θα συγκλίνουν στο μεγάλο ποτάμι του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου πάλης. Η νεολαία και το κίνημά της στην καθημερινή του ωρίμανση μπορεί να διαμορφώνει αιτήματα και στόχους που να συνδέονται με το κίνημα του λαού. Οι υπάρχουσες αγωνιστικές αντιστάσεις σε τμήματα της νεολαίας που αντιπαλεύει την πολιτική των αστικών δυνάμεων, είναι ανάγκη να στηρίζονται από το εργατικό, λαϊκό κίνημα και να τροφοδοτούνται από νέα επίκαιρα αιτήματα για τη βελτίωση της ζωής των νέων», σημείωσε το στέλεχος του ΚΚΕ.

Ο Σπύρος Χαλβατζής, από το βήμα του 30ού Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη απηύθυνε πλατύ κάλεσμα συμμετοχής της νεολαίας και των εργαζομένων στην κινητοποίηση που διοργανώνει το ΚΚΕ στην Αθήνα στις 9 Οκτώβρη για τα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας. «Στο συλλαλητήριο στις 9 του Οκτώβρη δεν απευθυνόμαστε μόνο στα μέλη μας, στους φίλους και οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ. Καλούμε όλους τους εργάτες, τους βιοπαλαιστές, τα λαϊκά στρώματα, όλους όσοι πλήττονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική, ανεξάρτητα αν ψηφίζουν το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, να μπουν στο δρόμο της πάλης, της διεκδίκησης και του αγώνα. Ας αποτελέσει η 9η Οκτώβρη μια καλή αφετηρία γι' αυτούς, για σταθερή συμμετοχή στους αγώνες. Αυτοί οι εργάτες, άλλοι εργαζόμενοι που ακολουθούν το ΣΥΝ, να δουν ότι η συμβιβαστική πολιτική της ηγεσίας τους είναι μακριά από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις τους».

«Νέοι και νέες της ΚΝΕ, συνεχίστε την αγωνιστική σας πορεία. Ο δρόμος είναι δύσκολος. Ομως είναι πορεία της συλλογικότητας, της κοινής δράσης, για την πρόοδο, για το σοσιαλισμό. Είναι ο μοναδικά σωστός δρόμος που αξίζει τον κόπο να τον βαδίσουμε», κατέληξε ο Σπύρος Χαλβατζής.

Εκατοντάδες ήταν οι νέοι που τις τρεις μέρες των φεστιβαλικών εκδηλώσεων συμπλήρωσαν την κάρτα γνωριμίας με την ΚΝΕ, ζήτησαν να μάθουν περισσότερα για την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ και ανανέωσαν το ραντεβού τους με τους κνίτες και τις κνίτισσες στους δρόμους του αγώνα. Δεκάδες άλλοι έκαναν το θαρραλέο βήμα, πέρασαν στην οργανωμένη πάλη, πύκνωσαν ακόμα περισσότερο τις γραμμές της ΚΝΕ, επιβεβαιώνοντας την τεράστια δυναμική που έχει η Οργάνωση στις νεολαιίστικες μάζες. Από τα γιγαντοσυνθήματα και τις παραστάσεις στα περίπτερα, μέχρι τα τραπεζάκια και τα πηγαδάκια του Φεστιβάλ οι τριήμερες εκδηλώσεις αποτέλεσαν ένα χώρο συζήτησης με τους νέους που αμφισβητούν και ελπίζουν, για την ανάγκη του αγώνα και της συμπόρευσης με το ΚΚΕ στην πάλη για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, για το σοσιαλισμό.

Η τρίτη και τελευταία βραδιά του Φεστιβάλ, γέμισε με ήχους τραγουδιών της επανάστασης απ' όλο τον κόσμο, στο αφιέρωμα που παρουσίασαν στην κεντρική εξέδρα ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, ο Λουί Καρέρα και οι αδερφές Βουγιουκλή. Το βουλγάρικο συγκρότημα «KARDILA», με τρομπέτες και κρουστά, πρόσθεσε τη βαλκάνια πινελιά στις εκδηλώσεις, που συνεχίστηκαν με την Ελένη Βιτάλη επί σκηνής. Την ίδια ώρα και μέχρι αργά το βράδυ, ο Πετρολούκας Χαλκιάς και ο Αντώνης Κυρίτσης ξεσήκωναν τον κόσμο της λαϊκής σκηνής με το αφιέρωμά τους στο παραδοσιακό και δημοτικό τραγούδι.

Από την τελευταία μέρα των εκδηλώσεων δε θα μπορούσαν να λείπουν τα δρώμενα, όπως αυτό που παρουσιάστηκε λίγο πριν την κεντρική ομιλία και έδωσε με παραστατικό τρόπο την εγκληματική γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Από τα μεγάφωνα οι επισκέπτες καλούνται αιφνιδιαστικά να παραμείνουν στις θέσεις τους λόγω επικείμενου ελέγχου από δυνάμεις ασφαλείας, την ίδια ώρα που Αμερικανοί στρατιώτες συλλαμβάνουν μια ομάδα Παλαιστινίων και τους οδηγούν σε μια αυτοσχέδια φυλακή. Με γρήγορες κινήσεις οι Παλαιστίνιοι δολοφονούνται, ενώ στο χώρο της πλατείας φτάνει με συνθήματα η προσυγκέντρωση της ΚΝΕ. Η κεφαλή της πορείας, το σύμβολο του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, σπάει το συρματόπλεγμα της φυλακής, σηκώνει τους Παλαιστίνιους, τρέπει σε φυγή τους Αμερικανούς στρατιώτες και με προμετωπίδα μικρά παιδιά που κρατάνε την παλαιστινιακή σημαία, σύσσωμη η πορεία παίρνει τη θέση της μπροστά στην εξέδρα για την κεντρική ομιλία του Φεστιβάλ.

Η βαθιά διεθνιστική αλληλεγγύη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους λαούς που αντιστέκονται, εκφράστηκε και με την παρουσία στο Φεστιβάλ αντιπροσωπειών από την Τουρκία, τη Συρία και την Παλαιστίνη. Η Σέντα Κοστίκ, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας, που γιόρταζε την Παρασκευή τα 84 χρόνια ζωής και δράσης του, ανέλαβε από το βήμα του Φεστιβάλ να επιβεβαιώσει τους στενούς δεσμούς των δύο λαών στην κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό: «Στην Ελλάδα, στην Τουρκία, αλλά και στις άλλες βαλκανικές χώρες, οι λαοί μπορούν και πρέπει να χτίσουν από κοινού το αντιιμπεριαλιστικό τείχος. Πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, όχι μόνο θα δυναμώσει, αλλά τελικά θα εκπληρώσει και το σκοπό της!» τόνισε στο σύντομο χαιρετισμό της.

Αντί επιλόγου, ο σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς που συμμετείχε στο φετινό Φεστιβάλ με την ταινία του «Καραβάν Σεράι» και στη συζήτηση για τον ελληνικό κινηματογράφο μετά τη Μεταπολίτευση, το βράδυ του Σαββάτου, προσφέρθηκε να σκιαγραφήσει τις εκδηλώσεις του τριημέρου: «Πυρήνας ανανέωσης και προώθησης μιας γνήσιας και πρωτοποριακής μορφής στο χώρο της πολιτικής σκέψης και της τέχνης. Οσο περνάμε σε πιο συγκεντρωμένες και μονοπωλιακές περιπτώσεις ελέγχου της τέχνης και της δημιουργίας, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ γίνεται όλο και πιο αναγκαίο, για να αναζωογονεί και να καθαρίζει την ατμόσφαιρα και να προβάλλει με νέο αίμα τις πολιτικές προτάσεις για το παγκόσμιο κίνημα».