Εφυγε, χτες, σε ηλικία 93 χρόνων, ο σύντροφος Θανάσης Ζαφειρόπουλος, αρχισυντάκτης του «Ρ» την περίοδο 1943-1944 στην Κατοχή και την περίοδο της μεταπολίτευσης, στα πρώτα χρόνια της νόμιμης επανέκδοσης της εφημερίδας μας (1974- 1978). Η κηδεία του συντρόφου Θανάση Ζαφειρόπουλου γίνεται σήμερα, ώρα 5 μμ στο κοιμητήριο της Βουλιαγμένης (λίγο πριν τη λίμνη Βουλιαγμένης).

Ο Θανάσης Ζαφειρόπουλος ανήκει στη γενιά των δημοσιογράφων της Εθνικής Αντίστασης, στους αγωνιστές εκείνους που με τη δράση και το έργο τους μπορούν δικαιολογημένα να χαρακτηριστούν σαν εκπρόσωποι της μαχόμενης, της προοδευτικής δημοσιογραφίας.

Προέρχεται από εργατική οικογένεια ξεριζωμένων προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Στη δημοσιογραφία μπήκε πολύ νέος, από τη δεκαετία του 1930. Πρωτοδούλεψε σε εφημερίδες του Βόλου. Το 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και έξι μήνες αργότερα στο Κόμμα που, ως μέλος του, τίμησε μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του. Την ίδια χρονιά πήρε εντολή να βγει στο βουνό και να στήσει, μαζί με άλλους συντρόφους, το τυπογραφείο του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Δούλεψε εκεί σ' όλη τη διάρκεια της Κατοχής και στα τυπογραφεία της «Κόκκινης Σημαίας» που αρχικά στήθηκαν στη Νεράιδα Καρδίτσας και λίγο αργότερα στην Καρύτσα Ευρυτανίας. Εκεί επί ενάμιση χρόνο χτυπούσε και η καρδιά της μαχόμενης κατά του κατακτητή Ελλάδας. Αφού υπήρξε το Εθνικό Τυπογραφείο της κυβέρνησης του Βουνού, της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης Ελλάδας (ΠΕΕΑΕ).

Μετά την απελευθέρωση κατέβηκε στο Βόλο, όπου δούλεψε ως αρχισυντάκτης της «Λευτεριάς», εφημερίδας του Γραφείου Πόλης του ΚΚΕ. Μετά τη Βάρκιζα, έγινε αρχισυντάκτης της «Αναγέννησης», οργάνου της ΝΕ Μαγνησίας του ΕΑΜ. Εδώ, τραυματίστηκε σοβαρά σε επιδρομή ένοπλων τραμπούκων στα γραφεία της εφημερίδας.

Τότε τον έπιασαν και καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλακή και μετά σε 5 χρόνια. Κρατήθηκε όλο αυτό το διάστημα σε διάφορες φυλακές και μετά στη Γιούρα. Αργότερα ήρθε στην Αθήνα, όπου δούλεψε, αρχικά, σε διάφορες δημοκρατικές εφημερίδες και, σε συνέχεια, στην προδικτατορική «Αυγή» και τη «Δημοκρατική Αλλαγή», μέχρι το πραξικόπημα της χούντας. Στη δικτατορία πιάστηκε από την Ασφάλεια.

Στη μεταπολίτευση ανέλαβε ξανά αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη», 15 μέρες μετά τη νόμιμη επανέκδοσή του. Αναγκάστηκε το 1978 να σταματήσει τη δουλιά λόγω προβλημάτων υγείας. Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν μέλος της ΚΟΒ «Ριζοσπάστη» του ΚΚΕ.

«Ο,τι έγινα και είμαι το οφείλω στο Κόμμα. Μπορεί να πικράθηκα από συντρόφους, αλλά οι άνθρωποι παρέρχονται, το Κόμμα μένει», έλεγε ο σ. Θάνος σε μια εσωκομματική συζήτηση, δείχνοντας μ' αυτό τον τρόπο πως το Κόμμα, το ΚΚΕ είναι πάνω απ' όλα. Ο ίδιος τόνιζε: «Είναι τιμή μου, τιμή για όλους όσοι δούλεψαν ή δουλεύουν στο "Ριζοσπάστη"...»

Και πρόσφερε πολλά στο «Ριζοσπάστη». Εδωσε την πείρα του, τις ικανότητες, τη φρεσκάδα και την ανησυχία που διέκριναν τη δημοσιογραφική δουλιά του. Βοήθησε τους νέους συντάκτες, με τις παρατηρήσεις, την κριτική αλλά και τα ενθαρρυντικά του λόγια στις θετικές προσπάθειες. Κι ήταν μια περίοδος τότε, με τη μεταπολίτευση, που έλειπαν από την εφημερίδα μας τα αναγκαία, έμπειρα δημοσιογραφικά στελέχη, τότε που ο «Ριζοσπάστης» άρχιζε να δημιουργεί το δικό του κομματικό δημοσιογραφικό δυναμικό.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του Θ. Ζαφειρόπουλου. Επίσης, η διεύθυνση και το προσωπικό του «Ρ» εκφράζουν τη βαθιά τους λύπη για το θάνατο του συντρόφου Θανάση Ζαφειρόπουλου και τα συλλυπητήριά τους στη σύζυγό του Θώμη, συντρόφισσά του στη ζωή και τον αγώνα.

• Στη μνήμη του σ. Θ. Ζαφειρόπουλου, ο δημοσιογράφος Νίκος Καραντηνός προσφέρει στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ «Ρ», 100 ευρώ.