«Ασφαλώς οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλες ανάγκες. Ισως πολύ μεγαλύτερες από κάθε ποσοστό. Ομως...». Ομως, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί «να θιγεί κατ' ελάχιστο η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ή των επιχειρήσεων». Ποιος τα λέει όλα αυτά; Μήπως ο Κυριακόπουλος του ΣΕΒ, ο Χριστοδουλάκης της ΟΝΕ, ο νέος διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ευρώπης Ζ. Τρισέ; Οχι, όλα αυτά, και με ύφος ζιβάγκο, τα ξεστομίζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνος» δε σταμάτησε εκεί. Και για τι δεν κατηγόρησε όσους διεκδικούν όχι αυτά που θέλουν οι βιομήχανοι, αλλά αυτά που υπαγορεύουν οι ανάγκες τους. Για «πλειοδοσία» και «επαναστατική γυμναστική», για «κομματικά φερέφωνα» και «υπερβολές». Δε μας εκπλήσσει η επίθεση αυτή. Ούτε η στιγμή που εξαπολύεται. Τα ίδια έκανε και με το ασφαλιστικό. Η τακτική και στρατηγική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, όλα τα τελευταία χρόνια, είναι ταγμένη στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου. Τα ίδια ακούγαμε και την περίοδο που η χώρα βάδιζε σταθερά προς την ΟΝΕ... Ούτε προς τον Παράδεισο να πηγαίναμε και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να κράταγε το κλειδί!

Και τώρα μπροστά στην υπογραφή της νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το ίδιο βιολί: Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, η σύγκλιση με την ΕΕ, η «κοινωνική ειρήνη»... Και οι ανάγκες των εργαζομένων; Το κόστος της παιδείας, της υγείας, τα βασικά είδη διατροφής, το νοίκι; Πώς θα φτάσει το μεροκάματο των 22 ευρώ για όλα αυτά; «Η κατάσταση θα ήταν χειρότερη, αν η ΓΣΕΕ δεν υπέγραφε τέτοιες συμβάσεις», μας λέει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Και γιατί θα ήταν χειρότερη; Σύμφωνα με τη λογική της πλειοψηφίας και του προέδρου της, για τους εργαζόμενους υπάρχουν οι ιδανικότερες συνθήκες. Στην ΟΝΕ μπήκαμε, έστω και με θυσίες. Σοσιαλιστική κυβέρνηση έχουμε. Ενώ κοίτα δίπλα σου στην Ευρώπη, που «σαρώνει» ο φιλελευθερισμός... Ο ΣΕΒ είναι υπεύθυνος κοινωνικός εταίρος και όχι αντίπαλος. Η αύξηση του ΑΕΠ προχωρά ακάθεκτη. Η παραγωγικότητα το ίδιο. Τα κέρδη των επιχειρήσεων στα ύψη. Προς τι, λοιπόν, ο «σωτήριος» ρόλος της ΓΣΕΕ; Από ποιον βάλλεται η εργατική τάξη; Ποιος ροκανίζει το εισόδημά της;

Δυστυχώς, για τον πρόεδρο Χρ. Πολυζωγόπουλο και την παρέα του στη ΓΣΕΕ, υπάρχει η πραγματικότητα. Υπάρχει η αληθινή ζωή που βιώνουν τα εκατομμύρια των εργαζόμενων και των ανέργων. Και αυτή διδάσκει - όλο και περισσότερους - ότι με αυτή την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ «δεν κάνουμε χωριό». Με αυτή την πολιτική, της κυβέρνησης, του ΣΕΒ και της ΟΝΕ, άσπρη ημέρα οι εργαζόμενοι δε θα δούνε. Με όποια διαχείριση, με ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ προκοπή οι εργάτες δε θα δούνε.