Την ώρα που ολόκληρος ο ελληνικός λαός θρηνεί για τα 21 δεκαεξάχρονα βλαστάρια που έχασαν τη ζωή τους στην Εθνική Οδό - λαιμητόμο, κάποιοι - όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός και άλλα μέλη της κυβέρνησης - φρόντισαν να τον εξοργίσουν με τις απροκάλυπτα υποκριτικές και φαρισαϊκές οιμωγές τους. Εσπευσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο συρφετός των ανευθυνοϋπευθύνων να εκφράσει την...«οδύνη» του και να υποσχεθεί την...«έρευνα σε βάθος» για την αποκάλυψη των αιτιών του πολύνεκρου δυστυχήματος, όταν είναι γνωστό ότι αυτό είναι απόρροια της εγκληματικής πολιτικής που ακολουθούν και σ' αυτόν τον τομέα της οδικής ασφάλειας!

Ο δρόμος - καρμανιόλα. Επί είκοσι και πλέον χρόνια κατασκευάζεται η Εθνική Οδός και ενώ έχει στοιχίσει στον ελληνικό λαό πάνω από 1 τρισ. δρχ. παραμένει ακόμη μισή και ανέσωτη και κίνδυνος - θάνατος για τους διερχόμενους. Το συγκεκριμένο, μάλιστα, κομμάτι των Τεμπών, καθυστερεί εδώ και χρόνια επίτηδες - όπως και το περιβόητο «πέταλο του Μαλιακού» - προκειμένου να πέσει στα νύχια της ληστρικής «αυτοχρηματοδότησης», ώστε να θησαυρίσουν με τεράστια υπερκέρδη οι ελάχιστοι μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοτραπεζίτες.

Οι νταλίκες - καρμανιόλες. Κυκλοφορούν κατά χιλιάδες σε όλους τους δρόμους, χωρίς κανέναν έλεγχο από το κράτος, και μετατρέπονται έτσι σε κινητές καρμανιόλες για τους υπόλοιπους οδηγούς. Ο λόγος; Πάλι η εξυπηρέτηση του κεφαλαίου, που επιδιώκει - με την αμέριστη ανοχή και συνενοχή των κυβερνώντων - φθηνές και γρήγορες μεταφορές μην υπολογίζοντας οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ανθρώπινες ζωές.

Φτάσαμε, λοιπόν, να συζητούμε για έναν ακήρυχτο πόλεμο που μαίνεται καθημερινά στους ελληνικούς εθνικούς δρόμους, ενώ η κυβέρνηση ξετσίπωτα βολεύεται να αναγάγει το θέμα στην προσωπική ευθύνη του καθενός. Υποκριτικά, ξεχνά όμως ότι είναι η ίδια που προβάλλει την ιδεολογία του κέρδους, την επιχειρηματικότητα, το ρίσκο και τον ατομισμό, απέναντι στην αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα και το σεβασμό του συνανθρώπου. Ετσι προβάλλεται από τους κυβερνητικούς και κρατικούς παράγοντες κατά κόρον η ατομική ευθύνη του οδηγού, για να συγκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες των εγκλημάτων της ασφάλτου. Αλλά και όταν φαίνεται ότι υπάρχουν τέτοιες ποιος τις δημιουργεί; Ποιος εξαναγκάζει τον οδηγό μιας νταλίκας να φορτώνει στα γρήγορα, να οδηγεί άυπνος και κουρασμένος και να τρέχει για να προλάβει το δρομολόγιο αν όχι η μεταφορική επιχείρηση για μεγαλύτερο κέρδος;

Η τραγωδία των Τεμπών είναι συνέχεια αυτής των «Σωληνουργείων Κορίνθου», όπως και αυτή είναι συνέχεια της προηγούμενης και πάει λέγοντας. Ο κύριος φταίχτης είναι ο ίδιος: Το κέρδος του καπιταλιστή, μπροστά στο οποίο οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν καμιά αξία. Είναι το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο η πολιτική των κυβερνήσεων των επιχειρηματιών. Αυτό το σύστημα θέλει γκρέμισμα, για να σταματήσουμε να θρηνούμε αθώα θύματα στο δικό του βωμό.