Η επίθεση του κ. Κωνσταντόπουλου κατά της «Τυποεκδοτικής» εκθέτει και τον ίδιο και το κόμμα του. Κατ' αρχάς δεν είναι καθόλου τιμητικό για έναν πρόεδρο κόμματος, να εμφανίζεται στη Βουλή και να πολιτεύεται με τρόπο που αντικειμενικά ευνοεί τα ιδιωτικά συγκροτήματα του Τύπου. Εμπειρος νομικός ο κ. Κωνσταντόπουλος, επομένως δύσκολα γίνεται πιστευτό ότι η στάση του οφείλεται σε «λάθος». Το να χτυπά μια κομματική επιχείρηση στο χώρο του Τύπου, όπως η «Τυποεκδοτική» -- με δεδομένο ότι έχει υπάρξει επί μακρόν δικηγόρος των ιδιωτών ιδιοκτητών ΜΜΕ -- πιθανώς να οδηγήσει σε σκέψεις ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ μετατρέπεται σε «βαποράκι» των μεγαλοεκδοτών. Οι τελευταίοι πολύ θα ήθελαν να απαλλαγούν από μια ανταγωνιστική «Τυποεκδοτική». Επομένως ο κ. Κωνσταντόπουλος δε θα έπρεπε να δίνει λαβές για «κακοήθειες» ότι λειτουργεί σαν «πληρεξούσιός τους»...

Το δεύτερο -- και σημαντικότερο από άποψη συγκυρίας -- είναι ότι η επίθεση του κ. Κωνσταντόπουλου κατά της «Τυποεκδοτικής» ήρθε πάνω στην ώρα. Αν διαβάσει κανείς τα ρεπορτάζ για το Ασφαλιστικό στις στήλες των εφημερίδων που συμπαθούν τον ΣΥΝ, θα εξαγάγει το συμπέρασμα ότι οι εργαζόμενοι ετοιμάζουν διαδηλώσεις για να ψηφιστεί το Ασφαλιστικό... μια ώρα αρχύτερα! Τόσο «φιλολαϊκό» το εμφανίζουν!

Στον αντίποδα αυτής της «ενημέρωσης» κινείται ο «Ριζοσπάστης». Ευτυχώς, λοιπόν, που η «Τυποεκδοτική» υπάρχει. Η αξία της ύπαρξης της... ενοχλητικής «Τυποεκδοτικής», ως επιχείρησης που εκδίδει, εκτός των άλλων, το «Ριζοσπάστη», είναι αυτονόητη. Τόσο αυτονόητη όσο ευδιάκριτα είναι και τα αντιτιθέμενα ταξικά συμφέροντα που υπηρετούν από τη μια η «Τυποεκδοτική» ως επιχείρηση του ΚΚΕ, και από την άλλη μεριά τα συγκροτήματα Τύπου των μεγαλοσχημόνων. Προφανώς αυτού του είδους την αντίθεση έχουν υπόψη τους όσοι βάλλουν κατά του δικαιώματος του ΚΚΕ να μην εξαρτάται το αν θα τυπωθεί η «φωνή» του από τις διαθέσεις εκείνων που έχουν κάθε λόγο να χειροκροτούν πολιτικές σαν κι αυτή στο Ασφαλιστικό.