Μικρές ειδήσεις, που φαίνονται σκόρπιες, απ' όλο τον κόσμο. Ειδήσεις, που δε γίνονται ίσως αντιληπτές όλες μαζί, αλλά που, ήδη, αλλάζουν τη ζωή μας. Αλλάζουν τη συνείδηση και τον τρόπο σκέψης. Κάμερες, που παρακολουθούν τη ζωή των ανθρώπων σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Κατά περίπτωση, κατά συσχετισμό δύναμης και κατά σκοπιμότητα, σε διάφορες χώρες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, περνούν διατάξεις απαγόρευσης της ελεύθερης έκφρασης και της λειτουργίας των κομμάτων. Για παράδειγμα, στη Ρωσία θέλουν να βάλουν λουκέτο στο ΚΕΚΡ - ΕΚΚ, επειδή στο πρόγραμμά του έχει τη φράση «επαναστατικό».

Στην Ισπανία, πέρασαν νομοθεσία, που δίνει τη δυνατότητα στο ανώτατο δικαστήριο, να απαγορεύει τη δράση κομμάτων, με άλλοθι πως μπορεί να κρύβονται από πίσω «τρομοκρατικές» οργανώσεις. Δεν πάει, όμως, πολύ καιρός, που ο Χ. Μ. Αθνάρ είχε αποκαλέσει τους διαδηλωτές «τρομοκράτες» και, άρα, με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτει τους απώτερους σκοπούς της κυρίαρχης τάξης της χώρας του. Στη χώρα μας, το νομοσχέδιο για τα οικονομικά των κομμάτων, που προωθείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, δεν απέχει και πολύ απ' αυτήν τη λογική. Πρόκειται, φυσικά, για τους ίδιους φορείς και το «ευρωπαϊκό» σινάφι τους, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, προκειμένου οι αληθινοί τρομοκράτες του UCK να μεταβληθούν σε πολιτικά κόμματα και να ρυθμίζουν εξελίξεις στη ζωή των Βαλκανίων.

Στις ΗΠΑ, νομοθέτησαν υπέρ των ανώνυμων δολοφόνων της ΣΙΑ και είναι έτοιμοι να τους ξαμολήσουν σε όλο τον κόσμο να «πιάσουν δουλιά», που ίσως θα φορτώνουν μετά σε κάποια ντόπια «τρομοκρατική» οργάνωση και θα δίνουν άλλοθι για παραπέρα επιθέσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες. Στις ΗΠΑ, επίσης, νομοθέτησαν την άρνηση εισόδου σε φοιτητές ή ταξιδιώτες από «ύποπτες» για τα αμερικάνικα σταθμά χώρες. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έμπασαν από την πίσω πόρτα το μαζικό ευρωπαϊκό φακέλωμα τάχα σαν μέτρο ενάντια «στη λαθρομετανάστευση». Στην Αυστραλία, μόλις κατά πλειοψηφία απέτυχαν να περάσουν σκληρά μέτρα της ντόπιας εκδοχής τρομονόμου, μεταξύ αυτών και ...την άρνηση του δικαιώματος της σιωπής σ' αυτόν που έχει συλληφθεί...

Ακόμα και όταν τα αντιδημοκρατικά μέτρα δεν περνάνε με την πρώτη, λόγω συσχετισμών ή ιδιαίτερων σκοπιμοτήτων (π.χ., εκλογές, λαϊκή αντίσταση), πάλι τη δουλιά τους την κάνουν. Ποτίζουν την κοινωνική συνείδηση πως είναι δυνατόν οι άρρωστες συλλήψεις των εγκεφάλων τους να γίνουν και πραγματικότητα... Ενα στάδιο, που δεν απέχει πολύ από το να γίνει, τελικά, πραγματικότητα. Απλά, έχει «πεταχτεί» και περιμένει τη σειρά του στην ευνοϊκή συγκυρία. Πολλά τα παραδείγματα, που συνηγορούν πως το κεφάλαιο βρήκε την ευκαιρία να επιχειρήσει «να βάλει τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι» στους λαούς. Μοναδική επιλογή των λαών είναι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να χαλούν τα σχέδια αυτά του ιμπεριαλισμού, μέχρι να τον βάλουμε, οριστικά και αμετάκλητα αυτή τη φορά, στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.