Στο προηγούμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από τη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, ανατρέξαμε το ιστορικό αυτού του βρώμικου πολέμου των 78 ημερών.

Ζωντάνεψαν επίσης στιγμές από την αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού ενάντια στη ΝΑΤΟική επέμβαση, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, που χρησιμοποιήθηκε από τους ΝΑΤΟικούς ως βασικός κόμβος μεταφοράς στρατιωτικού υλικού προς τα σύνορα με την πρώην Γιουγκοσλαβία, μέσω της τότε ΠΓΔΜ.

Στο σημερινό αφιέρωμα παρακολουθούμε βασικούς σταθμούς της πάλης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που αγκάλιασε όλη τη χώρα και στρίμωξε την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους της.

Στις 24 Μάρτη, πρώτη μέρα των βομβαρδισμών, μετά από κάλεσμα της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας, χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι διαδήλωσαν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Η μεγάλη συγκέντρωση δίνει το πρώτο σάλπισμα για μια πλατιά ενημέρωση από τις Κομματικές Οργανώσεις σε όλη την Αττική, μεταφέροντας το κάλεσμα για ξεσηκωμό.

Στις 26 Μάρτη συνδικάτα και εργατικά σωματεία συγκεντρώνονται στην πλατεία Κάνιγγος. Πολλά από αυτά έχουν προκηρύξει για την ίδια μέρα στάσεις εργασίας, όπως, για παράδειγμα, η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας. Παράλληλα, χιλιάδες πορεύονται από τα Προπύλαια στην αμερικάνικη πρεσβεία, στην πλειοψηφία τους νέες και νέοι. Η πορεία χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ, ενώ μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι λίγο νωρίτερα, ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ, Ν. Μπερνς, είχε επισκεφτεί τον υπουργό Δημόσιας Τάξης.

Την Τρίτη 30 Μάρτη γίνεται ολονύχτια διαμαρτυρία έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία, με τα πανό των συνδικάτων, της ΕΕΔΥΕ, αλλά και της ΚΝΕ να καταγγέλλουν την απροκάλυπτη επέμβαση και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τη διευκόλυνση που παρέχει στις ΝΑΤΟικές δυνάμεις. Την εμφάνισή τους κάνουν - εμπνευσμένοι από τις ανθρώπινες ασπίδες του σερβικού λαού - χάρτινοι στόχοι καρφιτσωμένοι στις πλάτες και τα στήθη νεολαίων, που πάνω τους γραφόταν: «Είμαστε Σέρβοι, χτυπήστε μας!».

Την Παρασκευή 2 Απρίλη είναι ο Πειραιάς που ταρακουνιέται από μαζικό συλλαλητήριο και συναυλία στην πλατεία Κοραή, από δεκάδες οργανώσεις της πόλης. Ανάλογες πρωτοβουλίες ξεδιπλώνονται και σε άλλες λαϊκές συνοικίες.

Την Κυριακή 4 Απρίλη χιλιάδες λαού δίνουν το «παρών» στο παναττικό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος, στη συναυλία και στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία που καλούσαν η ΕΕΔΥΕ και δεκάδες μαζικοί φορείς.

Μια μέρα νωρίτερα, το Σάββατο 3 Απρίλη, είχε καταγραφεί ένας από τους κορυφαίους σταθμούς για το εργατικό κίνημα, απ' όπου επίσης στάλθηκε αντιπολεμικό μήνυμα. Η Πανελλαδική Σύσκεψη Συνδικάτων και Συνδικαλιστών στο ΣΕΦ, όπου συγκροτήθηκε το ΠΑΜΕ, ολοκληρώθηκε το βράδυ με πορεία ενάντια στους βομβαρδισμούς στα γραφεία της ΕΕ στην Αθήνα.

Εκείνες τις μέρες ξεκινούν και οι λαμπαδηδρομίες της νεολαίας με τους πυρσούς να καίνε ασίγαστα, όπως η φλόγα που διακατείχε τον ελληνικό λαό ενάντια στο έγκλημα. Σε ανακοίνωση το ΚΣ της ΚΝΕ «χαιρετίζει τη μεγαλειώδη αντίδραση του ελληνικού λαού και της νεολαίας, που με τις καθημερινές, μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις του καταδικάζει το στυγερό έγκλημα που πραγματοποιούν οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε βάρος των βαλκανικών λαών και τη συνενοχή της ελληνικής κυβέρνησης».

Στις 15 Απρίλη γίνεται νέο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, όπου ξεχωρίζουν η περηφάνια και η αποφασιστικότητα με τις οποίες όπλισε τον καθένα και την καθεμία η άρνηση του πληρώματος στο Α/Τ «Θεμιστοκλής» να πάρει μέρος στη σφαγή με τον στρατό των μακελάρηδων.

Στις 17 Απρίλη μια από τις μεγαλύτερες αντιπολεμικές, αντιιμπεριαλιστικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκε έξω από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Ακολούθησε μαχητική διαδήλωση στους δρόμους της πόλης, με αίτημα κανένας Ελληνας στρατιώτης να μη βγει έξω από τα σύνορα της χώρας, να μην πάει το «Θεμιστοκλής» στον πόλεμο.

Στα τέλη Απρίλη συγκροτείται και η Συντονιστική Επιτροπή Γονέων Στρατευμένων. Στις 26 Απρίλη ο Μίκης Θεοδωράκης διοργανώνει την ιστορική συναυλία στην πλατεία Συντάγματος με τη συμμετοχή όλων των μεγάλων Ελλήνων τραγουδιστών ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και στους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία.

Η Πρωτομαγιά εκείνης της χρονιάς ήταν ακόμα πιο κόκκινη, ακόμη πιο φωτεινό και ελπιδοφόρο το μήνυμά της. Ηταν συγκλονιστική η μεγάλη αντιπολεμική, Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση που οργάνωσε το ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος, ενώ συνταρακτική ήταν και η πορεία που ακολούθησε στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Αντίστοιχα στις 9 Μάη έγινε μια από τις μαζικότερες Μαραθώνιες Πορείες Ειρήνης. Με πορεία 42 χλμ., από τον Μαραθώνα μέχρι την Αθήνα και ένα μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, χιλιάδες διαδηλωτές διατράνωσαν «Εξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια!».

Το απόγευμα της Παρασκευής 28 Μάη πραγματοποιήθηκε ένα ιδιαίτερα μαχητικό συλλαλητήριο, το οποίο και κατέληξε στην αμερικάνικη πρεσβεία μετά από συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας που καλούσε η ΚΝΕ. Κατά τη διάρκεια μιας εκ των προσυγκεντρώσεων, σε μια συμβολική κίνηση, γκρεμίζεται το άγαλμα του μακελάρη Προέδρου των ΗΠΑ Χ. Τρούμαν. Εκτοτε όλες οι κυβερνήσεις δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο στην προστασία του, για χάρη της πρεσβείας!

Στις 9 Ιούνη ξεκάθαρο αντιπολεμικό χρώμα παίρνει και η μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στον Πεδίον του Αρεως ενόψει των ευρωεκλογών.

Την Τρίτη 22 Ιούνη χιλιάδες λαού, δείχνοντας ανταπόκριση στο κάλεσμα της ΕΕΔΥΕ και απέναντι στην ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, φωνάζουν ότι ο πόλεμος δεν τελείωσε και καλούν σε επαγρύπνηση. Η πλατεία Κάνιγγος γέμισε και η Ακαδημίας πλημμύρισε από χιλιάδες εργάτες, φοιτητές, συνταξιούχους, νέους που επανέλαβαν για πολλοστή φορά τα άμεσα λαϊκά αιτήματα: Εξω το ΝΑΤΟ απ' τα Βαλκάνια, να γυρίσουν τα παιδιά του ελληνικού λαού από τη Γιουγκοσλαβία.

Τα «χουνέρια» στους ΝΑΤΟικούς εκτός από τη Βόρεια Ελλάδα επιτεύχθηκαν και σε άλλες περιοχές. Οταν 5 στρατιωτικά οχήματα, τύπου τζιπ, με αναμμένους τους φάρους, επιχείρησαν να διασχίσουν τη λεωφόρο Καβάλας, στο Παλατάκι πήραν την απάντηση που έπρεπε.

Αμέσως μόλις έγινε αντιληπτή η παρουσία των ΝΑΤΟικών, τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ που συμμετείχαν σε προφεστιβαλική εκδήλωση, ξεχύθηκαν στον δρόμο. Μόλις είδαν τον κόσμο οι ΝΑΤΟικοί έκαναν επιτόπου στροφή, καβαλώντας τη διαχωριστική νησίδα και εξαφανίστηκαν.

Στα μέσα Ιούλη καταφθάνει στην Ελλάδα ο υπουργός Πολέμου των ΗΠΑ, Ου. Κοέν, προκειμένου να δώσει από κοντά τα συγχαρητήρια στην ελληνική κυβέρνηση για τη συμμετοχή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Στην Αθήνα όπως και στη Θεσσαλονίκη διοργανώνονται μαζικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες.

Οχτώ μήνες μετά το τέλος των βομβαρδισμών, είναι η σειρά του Μπιλ Κλίντον να επισκεφτεί την Αθήνα. Ο λαός της πρωτεύουσας εκφράζει ξανά μαζικά τα αντιιμπεριαλιστικά, αντιΝΑΤΟικά, φιλειρηνικά του αισθήματα, απέναντι στην άγρια κρατική καταστολή, με ευθύνη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που εξέδωσε ένα σωρό απαγορεύσεις, επιδιώκοντας μάταια να αποτρέψει τις αντιδράσεις του λαού. Η μεγάλη διαδήλωση πέρασε στην Ιστορία δίνοντας την πιο αποστομωτική απάντηση στα βρώμικα σχέδια τρομοκράτησης και καταστολής του εργατικού - λαϊκού κινήματος.