Η εταιρεία, στην οποία πουλήθηκε έναντι 45 εκατομμυρίων ευρώ η ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 2017 από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της περιβόητης «απελευθέρωσης» των μεταφορών που προωθεί η ΕΕ και όλες οι αστικές κυβερνήσεις, είναι η «Ferrovie dello Stato Italiane Group» (FSI), ιταλική εταιρεία που λεγόταν «Ιταλικοί Κρατικοί Σιδηρόδρομοι» (FS) όταν ιδρύθηκε το 1905 και εξελίχθηκε σε έναν μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο. Δραστηριοποιείται τόσο στον τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών όσο και στον τομέα των τοπικών δημόσιων μεταφορών, με λεωφορεία, πλοία κυρίως στην Ιταλία, αλλά ταυτόχρονα έχει κάνει εξαγορές σε δεκάδες χώρες σιδηροδρομικών εταιρειών και δικτύων.

Στην Ελλάδα έχει την εκμετάλλευση του σιδηροδρομικού έργου (δηλαδή τα επιβατικά και εμπορευματικά δρομολόγια με την «Hellenic Train»), αλλά η συντήρηση του δικτύου ανήκει στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και το ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή εκμεταλλεύεται αυτό το δίκτυο εμπορικά, χωρίς να το συντηρεί και να το ελέγχει ουσιαστικά, και επίσης της ανήκουν ο Προαστιακός της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, τα τουριστικά τρένα Πηλίου, Διακοπτού - Καλαβρύτων, Κατάκολου - Ολυμπίας.

Στο εξωτερικό η FSI έχει εξαγοράσει στη Γερμανία την «Arriva Deutschland» (αργότερα την τρίτη μεγαλύτερη ιδιωτική ευρωπαϊκή εταιρεία στον τομέα της εξυπηρέτησης επιβατών). Στη Γαλλία κατέχει το 100% της «Trenitalia France» στον τομέα των νυχτερινών τρένων μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας. Στην Πολωνία, η «Trenitalia» κατέχει το 50% της «Pol-rail», μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται στις σιδηροδρομικές μεταφορές εμπορευμάτων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο όμιλος «Ferrovie dello Stato» εξαγόρασε τη «C2C», μια βρετανική σιδηροδρομική εταιρεία μέσω της «Trenitalia UK», και κατέχει το 30% της «Avanti West Coast». Ταυτόχρονα έχει κλείσει συμφωνίες για διάφορες υπηρεσίες σε Τσεχία, Ρουμανία, Σερβία και Μαυροβούνιο, σε Αίγυπτο, Αλγερία, Μαρόκο, Λιβύη, Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Ινδία, Καζακστάν, Βενεζουέλα, Ουρουγουάη.

Η FSI, στην ελληνική ιστοσελίδα της «Ηellenic Train», εμφανίζεται να έχει πάνω από 75.000 εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο και να μεταφέρει 830 εκατ. επιβάτες και 50 εκατ. τόνους εμπορευμάτων, με ό,τι κέρδη φέρνει αυτή η δραστηριότητα.

Η «Hellenic Train» στη χώρα μας πραγματοποιεί 342 δρομολόγια (επιβατικά και εμπορικά τρένα) τη μέρα, απασχολεί 1.217 άτομα προσωπικό και χρησιμοποιεί 1.160 μηχανές έλξης, βαγόνια και φορτάμαξες. Αξιοποιεί επομένως το κερδοφόρο κομμάτι των σιδηροδρομικών μεταφορών και με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων επιδοτείται με 50 εκατ. τον χρόνο από το Δημόσιο, δηλαδή από τη φορολογία των εργαζομένων, με βάση τη συμφωνία της ιδιωτικοποίησης που συμφώνησαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα.

Υπό το φως του εγκλήματος στα Τέμπη, που έφερε στην επιφάνεια ξανά όλες τις προειδοποιήσεις και τις καταγγελίες των εργαζομένων, αποκαλυπτικά είναι τα όσα έλεγε με ιδιαίτερο «στόμφο» η εταιρεία στην «Οικονομική κατάσταση για το 2021», όπου αναφέρεται στη δέσμευσή της για «αυστηρούς κανονισμούς ασφαλείας τόσο για τις μεταφορές επιβατών όσο και για τις εμπορευματικές μεταφορές, οι οποίοι εξασφαλίζουν την ασφαλέστερη μεταφορά». Ως πρόκληση και μόνο ακούγονται και τα όσα ισχυρίζεται η εταιρεία στη λεγόμενη Πολιτική Ασφάλειας Ποιότητας περιβάλλοντος, υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία.

Λέει αυτολεξεί: «Το οργανωτικό μοντέλο που υιοθετήθηκε προβλέπει τη συμμετοχή, σε διαφορετικά επίπεδα, όλου του προσωπικού στην ανάληψη των ευθυνών του για την υλοποίηση του Ενιαίου Συστήματος Διαχείρισης, τη διασφάλιση της ασφάλειας των ταξιδιωτών, του προσωπικού και τρίτων, καθώς και του περιβάλλοντος, την επίτευξη των επιθυμητών επιπέδων ποιότητας των υπηρεσιών».

Ειδικότερα, η Εταιρεία θεωρεί απαραίτητο «τη διασφάλιση των απαιτούμενων πόρων για τη συνεχή βελτίωση του συστήματος προκειμένου να επιτευχθούν μηδενικές τιμές ατυχημάτων, λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη της νομοθεσίας, την τεχνική και επιστημονική πρόοδο και δίνοντας προτεραιότητα στην πρόληψη σοβαρών ατυχημάτων».

Ενώ ξεπερνώντας κάθε όριο θράσους, ισχυριζόταν πως θεωρεί απαραίτητο να ενισχύει «τη συμμετοχή του προσωπικού σε όλα τα επίπεδα καινα λαμβάνει υπόψιν τις υποδείξεις και τις απόψεις των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους, για να λαμβάνουν κάθε χρήσιμη έκθεση, συμπεριλαμβανομένων πιθανών επικίνδυνων καταστάσεων...».

Ολα αυτά τα υποθετικά με ένα μεγάλο «αλλά», που έλεγε αμέσως παρακάτω ζητώντας ...«να υποστηριχθούν οι αποφάσεις, να καθοριστεί ένα σύνολο στόχων, στους οποίους δίνεται προτεραιότητα σε εκείνους που σχετίζονται με την ασφάλεια, ταυτόχρονα ενσωματώνονται με συνεκτικό και δομημένο τρόπο με τους άλλους στόχους της εταιρείας, να μετριάσει τις αρνητικές επιπτώσεις εκ των προτέρων, να βελτιστοποιήσει τα αποτελέσματα και να αξιοποιήσει τις επιχειρηματικές ευκαιρίες».

Δηλαδή ενώ δεν κάνουν τίποτα για την ασφάλεια, γράφουν στα παλιά παπούτσια τους τις καταγγελίες των εργαζομένων για ζητήματα ασφάλειας, εργασιακών σχέσεων κ.λπ., ενώ από πάνω ζητάνε όποιες «αλλαγές» να γίνονται σε συνδυασμό με τους οικονομικούς στόχους της εταιρείας. Τα κέρδη τους, δηλαδή, που οδήγησαν στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη.