Το «ανθρώπινο λάθος» επικαλούνται ξανά κυβέρνηση και αστικά επιτελεία για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Στήνουν και δυο «ανεξάρτητες» επιτροπές, θα τα φορτώσουν όλα σ' έναν σταθμάρχη και «καθάρισαν». Αλήθεια, όμως, τι είδους σύστημα είναι αυτό, που όλα, ακόμα και η ζωή 350 επιβατών, επαφίενται σε ένα «ανθρώπινο λάθος»; Πόσο μάλλον όταν οι πιθανότητες για το «ανθρώπινο λάθος» εκτοξεύονται από την ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, τις ατελείωτες υπερωρίες και την 9ήμερη εργασία χωρίς ρεπό, όπως καθιερώθηκε με την περιβόητη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η πιθανότητα για «ανθρώπινο λάθος» γίνεται περίπου βεβαιότητα με εργαζόμενους που εκπαιδεύονται για ένα 6μηνο και δουλεύουν σε βάρδιες μόνοι τους, λόγω «περικοπών». Οι παράγοντες για «ανθρώπινο λάθος» πολλαπλασιάζονται από την πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους να δουλεύουν έως τα βαθιά γεράματα, για να μη βαραίνουν το κράτος οι συντάξεις τους και να τους ξεζουμίζουν οι εργοδότες μέχρι τον τάφο. Για να μην αναφέρουμε «πολυτέλειες» που λοιδορούν οι «συνδικαλιστοφάγοι», όπως οι γιατροί εργασίας, η πρόληψη στους χώρους δουλειάς και άλλα τέτοια. Αλήθεια, αν ένας σταθμάρχης είχε ένα καρδιακό επεισόδιο ή ήταν διαβητικός και του έπεφτε το ζάχαρο, μια γραμμή του τρένου θα ήταν στο έλεος; Ρητορικά τα ερωτήματα που σκέφτονται όλοι τις μέρες αυτές και δείχνουν τον πραγματικό ένοχο: Δεν είναι λάθος, αλλά συνειδητό έγκλημα στον βωμό του κέρδους.