Στη χτεσινή συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής, η κυβέρνηση, μέσω του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα, προκαλώντας ανοιχτά το λαό, προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως παράγοντες ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας τις πολεμικές μηχανές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και την εμπλοκή στους σχεδιασμούς τους για τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Ολα αυτά την ώρα που μέρα με τη μέρα οι εξελίξεις στην περιοχή ξεσκεπάζουν τα ευρωατλαντικά παραμύθια.

«Η δική μας αντίληψη, η αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ότι η συγκεκριμένη Συμφωνία διασφαλίζει την ειρήνη και τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή, διά της διεύρυνσης του αμερικανικού αμυντικού αποτυπώματος στην περιοχή. Αυτή είναι η θέση μας. Επιδιώξαμε τη διεύρυνση του αμερικανικού αμυντικού αποτυπώματος», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, παρουσιάζοντας τα ορμητήρια των ιμπεριαλιστών, που είναι και στόχος των ανταγωνισμών, ως... παράγοντα ειρήνης και σημειώνοντας πως η κυβέρνηση της ΝΔ «διαπραγματεύτηκε με φρενήρη ρυθμό» την επαίσχυντη Συμφωνία.

Την «ελπίδα» του ότι «η κυβέρνηση θα προχωρήσει και σε αυτό το διάστημα σε πρωτοβουλίες, όπου οι ΗΠΑ, ρητά και κατηγορηματικά και δεσμευτικά, να κατοχυρώσουν και να στηρίξουν όχι απλώς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, αλλά και την ευρύτερη στρατηγική ειρήνη στην περιοχή της Μεσογείου, μέρος της οποίας είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική», εξέφρασε ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Δρίτσας, «ξεπλένοντας» και πάλι ξεδιάντροπα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τα σχέδιά τους στην περιοχή, ζητώντας απλά μερικές «διαβεβαιώσεις» για την αστική τάξη, για τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο.

Παράλληλα, συνεχίζοντας να παρουσιάζει το πρόβλημα ως λύση, την εμπλοκή δηλαδή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια ως «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβέρνηση έκανε όλη τη βρώμικη δουλειά, δημιουργώντας νέες αμερικανικές βάσεις που τώρα «επισημοποιείται» η λειτουργία τους, διαμαρτυρήθηκε για το «τάιμινγκ», λέγοντας πως είναι «λάθος η σπουδή αυτή τη στιγμή» της κυβέρνησης να κλείσει τη Συμφωνία, με τον Ν. Βούτση να διευκρινίζει ότι οι εξελίξεις «συνιστούν επιτακτική την ανάγκη των ρητών δημοσίων εγγυήσεων» και «έμπρακτες αποδείξεις που θα καθιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ακόμη πιο ισχυρά στην προφύλαξή τους», ενώ επιφυλάχθηκαν για την ψήφο του κόμματός τους στην Ολομέλεια.

Αξίζει πάντως να καταγραφεί ότι την ίδια ώρα που τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έψαχναν κάπως να διαφοροποιηθούν από την κυβέρνηση, ζητώντας «ρητές και κατηγορηματικές» δεσμεύσεις των ΗΠΑ... για την υλοποίηση του σχεδιασμού τους, κατά «διαβολική καλή» σύμπτωση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παρουσίαζε την επιστολή Πομπέο στον Κυρ. Μητσοτάκη, όπου «ρητά και κατηγορηματικά» ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ξεκαθαρίζει πως η Ελλάδα θα παραμείνει «πυλώνας» των επικίνδυνων σχεδιασμών τους (βλέπε και σελ. 7).

Οπως επίσης αξίζει να σημειωθεί και η διεκδίκηση της πατρότητας της Συμφωνίας ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Απαντώντας στην βουλευτή της ΝΔ Ντ. Μπακογιάννη που εξέφρασε τη δυσκολία της «να κατανοήσω τους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ» αφού η προηγούμενη κυβέρνηση «προετοίμασε» τη Συμφωνία, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, φρόντισε... να βγάλει από τη δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να διεκδικήσει την «πατρότητα» της κατάπτυστης Συμφωνίας λέγοντας πως «η κυβέρνηση αναδέχεται πλήρως το πολιτικό βάρος της εισήγησης της παρούσας Συμφωνίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Μπακογιάννη για τη συνηγορία της, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι κείμενο από την πλευρά της προηγούμενης κυβέρνησης συμπεφωνημένο δεν ευρέθη».

Την ίδια ώρα, βέβαια, είπε πως «η Συμφωνία αυτή σε πολλά από τα σημεία της εφαρμόζεται», ήδη δηλαδή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αναρωτήθηκε: «Ποια κυβέρνηση μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να εφαρμόζεται μια Συμφωνία χωρίς να έχει την έγκριση της εθνικής αντιπροσωπείας;». Ενα επιχείρημα δηλαδή για την επιτάχυνση της ψήφισής της.

Να σημειωθεί πως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, παρά τις διαφοροποιήσεις και τα ανοιχτά ζητήματα για την τελική τους στάση, «στοιχήθηκαν - ζυγίστηκαν» επί της ουσίας στα προτάγματα της αστικής τάξης που σηματοδοτούν βάθεμα της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ο ειδικός αγορητής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, Γ. Φραγκίδης, ζήτησε και εκείνος περισσότερες «διαβεβαιώσεις» για την αστική τάξη λέγοντας πως «δεν πήραμε εγγυήσεις για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ή κάποια αντισταθμιστικά οφέλη» κ.ο.κ., ωστόσο, ξεκαθάρισε πως επειδή το ΠΑΣΟΚ διαθέτει «αίσθημα ευθύνης» απέναντι «στα εθνικά συμφέροντα» του κεφαλαίου θα υπερψηφίσει τη Συμφωνία. Η Ελληνική Λύση, που δεν διαφώνησε πουθενά επί της ουσίας, επιφυλάχθηκε για την Ολομέλεια. Κατά ψήφισε το ΜέΡΑ25 με την ειδική του αγορήτρια, Σ. Σακοράφα, να αναφέρει ότι το κόμμα της είναι γενικά «κατά του μιλιταρισμού».