Ως «μη γενόμενη» ήταν χτες για τον Τύπο η απόφαση της κυβέρνησης για συμμετοχή σε ιμπεριαλιστική αποστολή στα Στενά του Ορμούζ, δηλαδή στην «κάννη του κανονιού» ενάντια στο Ιράν, όπως ανακοινώθηκε από το γαλλικό ΥΠΕΞ. Φαίνεται ότι όσο επιταχύνονται οι εξελίξεις και η εμπλοκή παίρνει όλο και πιο χειροπιαστά χαρακτηριστικά, ο εφησυχασμός που προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα αστικά επιτελεία για το ρόλο ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και τη συμμετοχή της Ελλάδας στα βρώμικα σχέδιά τους «πιάνει» όλο και πιο λίγο. Γι' αυτό προκρίνεται η τακτική της «σιγής ασυρμάτου» για την κατρακύλα της εμπλοκής, που δεν έχει πάτο. Αλλά κι εκεί που κάτι γράφεται ή λέγεται, περνάει από το «φίλτρο» της αστικής προπαγάνδας, που τραβάει «υπερωρίες» για να πείσει ότι η Ελλάδα κάνει τάχα τα «ελάχιστα», τα «απολύτως απαραίτητα» και πάντα για να... διασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα! Ενδεικτικά θυμίζουμε ότι οι «Patriot» που ετοιμάζεται να στείλει η Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία, έγιναν περίπου... βεγγαλικά στα δημοσιεύματα και μάλιστα «για να μη χρειαστεί να συμμετέχουν οι Ενοπλες Δυνάμεις σε αποστολή στα Στενά του Ορμούζ», όπως έλεγαν ξεδιάντροπα, πριν το παραμύθι ξεφτίσει. Οσο κι αν προσπαθούν, η εμπλοκή και οι τεράστιοι κίνδυνοι για το λαό δεν κρύβονται. Το βασικό τώρα είναι η δικαιολογημένη ανησυχία του λαού για τις εξελίξεις να γίνει οργανωμένη δράση απέναντι στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας σε αυτά.
Για να μην είμαστε βέβαια «άδικοι», έγραψε η «Αυγή» μια είδηση περί τις 100 λέξεις για την απόφαση, η οποία κατέληγε στην εξής αμίμητη... απορία: «Το ερώτημα είναι τώρα εάν η ελληνική κυβέρνηση θα στείλει φρεγάτα στα στενά και θα αφήσει τους "Πάτριοτ" στα πάτρια εδάφη». Το ερώτημα φυσικά για τον ΣΥΡΙΖΑ (που μόλις προχτές διαμαρτυρόταν επειδή η αποστολή των «Πάτριοτ» δεν γίνεται με την επίσημη «σφραγίδα» των ιμπεριαλιστικών ενώσεων ΕΕ και ΝΑΤΟ) δεν είναι τι δουλειά έχουν οι Ενοπλες Δυνάμεις στα Στενά του Ορμούζ και στη Μέση Ανατολή. Αυτά, εξάλλου, για το κόμμα που πήγε σε άλλο επίπεδο την εμπλοκή στα σχέδια του «διαβολικά καλού» Τραμπ για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, είναι προ πολλού λυμένα. Το πρόβλημά τους είναι το πώς θα ξεπλύνουν και θα προσφέρουν «αριστερό» άλλοθι στους δολοφονικούς σχεδιασμούς. Γι' αυτό και ζητάνε ...«ISO εμπλοκής», για να κρύψουν την ουσία των επικίνδυνων σχεδιασμών, τους οποίους και οι ίδιοι στηρίζουν «με χέρια και με πόδια».
Είθισται τέτοιες μέρες, παραμονές της Συνόδου του Νταβός, να εμφανίζονται διάφορες έρευνες, που αξιοποιούνται και στην ατζέντα της Συνόδου από δυνάμεις που προπαγανδίζουν έναν πιο «δίκαιο» τάχα καπιταλισμό. Μία από αυτές τις έρευνες ξεχωρίζει φέτος, λόγω του ερωτήματος που έθεσε σε 34.000 συνολικά ανθρώπους από 28 χώρες: «Ο καπιταλισμός, όπως είναι σήμερα, κάνει περισσότερο καλό ή κακό;». Μεσοσταθμικά, το 56% όσων ρωτήθηκαν θεωρεί ότι ο καπιταλισμός «κάνει περισσότερο κακό παρά καλό», με το ποσοστό αυτό να φτάνει στο 67% σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης, όπως η Γαλλία. Βέβαια, τα ευρήματα της έρευνας αποτυπώνουν περισσότερο τη δυσαρέσκεια από τα αδιέξοδα που αναπαράγει ο καπιταλισμός για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων και όχι μια ριζοσπαστική αντίληψη για την αναγκαιότητα της ανατροπής του. Τέτοιες απαντήσεις όμως είναι κόλαφος για τους απολογητές του καπιταλισμού, που τον προβάλλουν ως «το ιδανικότερο σύστημα, παρά τις αδυναμίες του» και με αφορμή τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες μιλάνε για το «τέλος της Ιστορίας». Το γεγονός ότι ένα τόσο μεγάλο ποσοστό αμφισβητεί ότι ο καπιταλισμός μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματά τους, και ότι αντίθετα τα μεγεθύνει, είναι ένα ελπιδοφόρο στοιχείο σε μια εποχή που η βαρβαρότητα παρουσιάζεται ως αδιαμφισβήτητη, ακίνητη και αιώνια...
1561 Γεννιέται ο Αγγλος φιλόσοφος και συγγραφέας Φράνσις Μπέικον, βασικός θεμελιωτής του υλισμού στον σύγχρονο κόσμο. Ο υλισμός του Μπέικον, ωστόσο, προϊόν της εποχής του, ήταν μηχανιστικός. Ο δρόμος ήταν ακόμα μακρύς μέχρι τον διαλεκτικό υλισμό των Μαρξ και Ενγκελς.
1788 Γεννιέται ο Αγγλος φιλέλληνας ποιητής, λόρδος Βύρωνας (Τζορτζ Γκόρντον Νόελ Μπάιρον).
1830 Η Διάσκεψη του Λονδίνου διακηρύσσει την ανεξαρτησία της Ελλάδας (Πρωτόκολλο του Λονδίνου).
1849 Πεθαίνει ο κοτσαμπάσης Πανούτσος Νοταράς, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και ηγετική μορφή της Επανάστασης του 1821.
1905 Χιλιάδες εργάτες της Πετρούπολης, με επικεφαλής τους έναν παπά, τον Γκαπόν, που ήταν πράκτορας της Ασφάλειας, ξεκινούν από τις εργατικές συνοικίες για τα χειμερινά ανάκτορα, προκειμένου να υποβάλουν υπόμνημα στον τσάρο με τα αιτήματά τους. Η πομπή ήταν απολύτως ειρηνική. Ωστόσο, τα τσαρικά στρατεύματα άνοιξαν πυρ, δολοφονώντας δεκάδες διαδηλωτές. Η Κυριακή αυτή θα μείνει στην Ιστορία ως «Ματωμένη Κυριακή». Απευθυνόμενοι στους εργάτες, οι μπολσεβίκοι θα τονίσουν τότε σε προκήρυξή τους: «Δεν πρέπει να παρακαλούμε τον τσάρο, δεν πρέπει να ταπεινωνόμαστε μπροστά στον άσπονδο εχθρό μας, αλλά να τον γκρεμίσουμε από το θρόνο... Η απελευθέρωση των εργατών μπορεί να είναι έργο μόνο των ίδιων των εργατών. Μην περιμένετε την ελευθερία ούτε από τους παπάδες, ούτε από τους τσάρους». Μετά τη «Ματωμένη Κυριακή», η επανάσταση απλώθηκε σε ολόκληρη τη Ρωσία, με αποκορύφωση την ένοπλη Δεκεμβριανή εξέγερση των εργατών της Μόσχας.
1924 Οι Εργατικοί της Βρετανίας σχηματίζουν την πρώτη τους κυβέρνηση (μειοψηφίας), με πρωθυπουργό τον Ρ. Μακντόναλντ και με την ανοχή - στήριξη του κόμματος των Φιλελευθέρων.
1951 Εκτελούνται στου Γουδή οι στρατιώτες Σταύρος Κασσάνδρας και Νίκος Πιτσίκας, καταδικασμένοι από το Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών επί εσχάτη προδοσία, επειδή αρνήθηκαν να πολεμήσουν στην Κορέα.
1960 Η Βουλή απορρίπτει ως αντισυνταγματική την πρόταση νόμου, την οποία υπέβαλε η ΕΔΑ, για τη χορήγηση σύνταξης σε όλους τους αγρότες.
1976 Το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο μειώνει τις ποινές των 14 στρατιωτικών, επικεφαλής της απόπειρας πραξικοπήματος το Φλεβάρη του 1975, σε 1 - 8,5 χρόνια φυλάκισης.
1977 Πεθαίνει ο συγγραφέας Μενέλαος Λουντέμης (πραγματικό όνομα Δημήτρης Βαλασιάδης). Βασικά έργα του: «Οδός Αβύσσου αριθμός 0», «Οι κερασιές θα ανθήσουν και φέτος», «Ενα παιδί μετράει τα άστρα» και πολλά άλλα.
1984 Η κυβέρνηση της Τυνησίας ανακοινώνει ότι 200 νεκροί και 800 τραυματίες είναι ο απολογισμός των συγκρούσεων που ξέσπασαν με αφορμή την απόφαση για τον τερματισμό των κρατικών επιδοτήσεων στα αγροτικά προϊόντα και το κύμα της ακρίβειας, που εξανέμισε τα λαϊκά εισοδήματα.
2005 Πεθαίνει η Μεξικανή συνθέτρια και πιανίστρια Κονσουέλο Βελάσκεζ.