Στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής βρίσκεται από χτες το νομοσχέδιο «Απελευθέρωση αγοράς Ενέργειας, εκσυγχρονισμός της ΔΕΗ, ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και στήριξη των ΑΠΕ», με το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ, με σημαία τη στρατηγική της ΕΕ, έρχεται να επιταχύνει τη διαδικασία «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, που σηματοδοτεί ενεργειακή φτώχεια για το λαό και σάρωμα εργασιακών δικαιωμάτων στον κλάδο, προκειμένου τα μονοπώλια να επενδύουν ανεμπόδιστα τα λιμνάζοντα κεφάλαιά τους και σε αυτόν τον χρυσοφόρο τομέα.

Μιλώντας για τους στόχους του νομοσχεδίου, ο εισηγητής της ΝΔ, Φ. Φόρτωμας, είπε ότι με το νομοσχέδιο η χώρα προσαρμόζεται «στα ευρωπαϊκά δεδομένα», ότι προωθείται ο «υγιής ανταγωνισμός», το «κατάλληλο περιβάλλον για προσέλκυση στρατηγικών επενδυτών», ενώ τόνισε πως στα βήματα των προηγούμενων «έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για τολμηρές μεταρρυθμίσεις». Κριτική για τη... λωρίδα, στον ίδιο δρόμο που ακολούθησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, άσκησε ο εισηγητής του Σ. Φάμελλος, κατηγορώντας π.χ. την κυβέρνηση ότι «ιδιωτικοποιείτε το σύνολο του δικτύου», δημιουργώντας ένα «μικρό κλαμπ», αντί να ακολουθήσει το μοντέλο «απελευθέρωσης» του ΣΥΡΙΖΑ «για συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων στην εμπορία», που «εξασφαλίζει την πρόσβαση σε περισσότερους επενδυτές» κ.ο.κ. Ενώ στους όρους της παραπέρα «απελευθέρωσης» στάθηκαν και οι εισηγητές των υπόλοιπων αστικών κομμάτων.

«ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ είναι συνένοχοι στο έγκλημα, που ονομάζεται απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας, γιατί αυτά τα κόμματα ως κυβερνήσεις προώθησαν και προωθούν συστηματικά την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ που έχει οδηγήσει τα λαϊκά στρώματα σε ενεργειακή φτώχεια, με τα πανάκριβα τιμολόγια, συνεχείς ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και διόγκωση των εργατικών ατυχημάτων», τόνισε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλος.

Σημείωσε ότι το νομοσχέδιο, το οποίο το ΚΚΕ καταψήφισε, εστιάζει σε τρεις μεγάλες ενότητες:

Η πρώτη αφορά τη λεγόμενη «εξυγίανση» της ΔΕΗ, για την οποία επισήμανε πως τα αστικά κόμματα σκόπιμα μιλάνε για «βιωσιμότητά» της, παραπέμποντας για τα οικονομικά της μεγέθη απλά και μόνο στο ζήτημα της πορείας της μετοχής της ή στην πορεία κερδοφορίας της, προκειμένου να παρουσιάσουν ως αναγκαίους τους αντιλαϊκούς στόχους τους.

Σε αυτή συμπεριλαμβάνονται ακόμα, τόνισε, η κατάργηση της μονιμότητας για νεοπροσλαμβανόμενους εργαζόμενους, δηλαδή η νομιμοποίηση του εργασιακού μεσαίωνα που υπήρχε ήδη στη ΔΕΗ, αλλά και η μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων, ανάμεσα σε άλλα και μέσα από την κατάργηση του ειδικού τιμολογίου, που ήταν μία κατάκτηση που συμπεριλαμβανόταν στη ΣΣΕ και όχι χαριστική ρύθμιση της ΔΕΗ. Σημείωσε ότι αυτά έχουν αντανάκλαση και στις συνθήκες εργασίας, όπως δείχνουν τα στοιχεία για τον ΔΕΔΔΗΕ, όπου το 2018 καταγράφηκαν 100 εργατικά ατυχήματα και ένα θανατηφόρο.

Η δεύτερη ενότητα αφορά την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, για την οποία σημείωσε ότι σε συνδυασμό με την «απολιγνιτοποίηση» που προωθείται, έχει ως αποτέλεσμα «το φυσικό αέριο, δηλαδή ένα εισαγόμενο καύσιμο, να διατηρήσει την ασφάλεια και επάρκεια συστήματος» και αυτό όταν στην ευρύτερη περιοχή «τρέχουν» σφοδροί ανταγωνισμοί για το φυσικό αέριο και τους αγωγούς. Ενώ, τόνισε ότι η ιδιωτικοποίηση προωθείται χωρίς καμία πρόβλεψη για την προστασία των εργαζομένων.

Τρίτη ενότητα, σημείωσε, είναι τα κίνητρα, και μάλιστα γενναιόδωρα προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, για την προώθηση των ΑΠΕ, προκειμένου «τα αρπακτικά της πράσινης ενέργειας να διασφαλίζουν μεγάλα κέρδη χωρίς κανέναν επιχειρηματικό κίνδυνο». Τόνισε ότι «εδώ φαίνεται η μεγάλη υποκρισία και η δική σας και της προηγούμενης κυβέρνησης. Αν είχατε πραγματικά ενδιαφέρον για το περιβάλλον, τότε θα δίνατε βάρος στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς που συμβάλλουν και στην ύδρευση και άρδευση και στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα και στην αντιπλημμυρική προστασία και παρέχουν φτηνή Ενέργεια». «Αντί αυτού», σημείωσε, «επιταχύνετε, διευκολύνετε την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, φωτοβολταϊκών συστημάτων και καύσεις βιοαερίων με επικίνδυνες επιπτώσεις», καθώς μέχρι στιγμής έχουν οδηγήσει στην καταστροφή μεγάλων εκτάσεων δασικής γης, στην επιτάχυνση πλημμυρικών φαινομένων, ενώ όταν οι εταιρείες βρουν αλλού μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους εγκαταλείπουν τα κουφάρια των ανεμογεννητριών, για να μαρτυρούν ότι ο σκοπός τους είναι το κέρδος και όχι η προστασία του περιβάλλοντος.

Χαρακτήρισε την «απολιγνιτοποίηση», που προωθείται διαδοχικά από τις κυβερνήσεις, «έγκλημα, απέναντι στην αξιοποίηση του παραγωγικού πλούτου της χώρας, την απεξάρτηση από εισαγόμενα καύσιμα, απέναντι στην ικανοποίηση των συνθηκών και αναγκών που έχουν οι λαϊκές ανάγκες».

Και τόνισε πως «όσο βασιλεύει το καπιταλιστικό κέρδος, δεν μπορεί να υπάρξει ισόρροπη αξιοποίηση όλων των ενεργειακών πηγών της χώρας, δηλαδή του λιγνίτη, των υδρογονανθράκων, της αιολικής ενέργειας, του υδάτινου δυναμικού και των υπόλοιπων για τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας».