Στην Εκθεση για την Τουρκία καταγράφεται ξεκάθαρα η εν εξελίξει προσπάθεια, μέσα από ανταγωνισμούς και παζάρια, για την παραμονή της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο και αντίστοιχα την υπονόμευση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία, όπως και με το Ιράν, στο πλαίσιο και της προσπάθειας για μείωση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή.

Ευθύς εξαρχής το αμερικανικό ΥΠΕΞ, ορίζοντας τις «προτεραιότητες» στη δουλειά του επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής στην Αγκυρα για το αμέσως επόμενο διάστημα, σημειώνει:

«Η σχέση των ΗΠΑ με την Τουρκία είναι ζωτικής σημασίας για πολλούς από τους βασικούς μας στόχους στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και την Ασία. Η συνεργασία μας σε ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων ασφάλειας και διπλωματικών προκλήσεων τα τελευταία χρόνια υπογραμμίζει τη σημασία της ανοικοδόμησης και της διατήρησης ισχυρών και δυναμικών δεσμών με την Αγκυρα».

Συνεχίζει: «Ως μέλος του ΝΑΤΟ, μέλος του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά του ISIS, υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ και ένας μακροχρόνιος εταίρος για την αντιμετώπιση περιφερειακών και παγκόσμιων προκλήσεων, η Τουρκία - παρά τη σύνθετη σχέση της με τις ΗΠΑ και άλλα δυτικά έθνη - παραμένει ένα αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο της στρατηγικής μας για την αντιμετώπιση πολλών από τα πιο δύσκολα σήμερα προβλήματα. Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε την κυβέρνηση της Τουρκίας να αξιοποιήσει την ευρεία διπλωματική, οικονομική και στρατιωτική της εμβέλεια προς όφελος των κοινών μας στόχων ασφαλείας, από τη διευκόλυνση μιας πολιτικής μετάβασης στη Συρία με βάση το ανακοινωθέν της Γενεύης, έως την παροχή βοήθειας στην ανασυγκρότηση του Ιράκ και τον περιορισμό της κακοήθους ιρανικής και ρωσικής επιρροής στη Μέση Ανατολή».

Αλλωστε, για τους Αμερικανούς μετρά και το γεγονός ότι «οι σημαντικές συνεισφορές της Τουρκίας στη συλλογική ασφάλεια του ΝΑΤΟ αποτελούν, επί δεκαετίες, βασικό στοιχείο της σχέσης μας», και αναλαμβάνουν εμμέσως δέσμευση απέναντι στην κυβέρνηση Ερντογάν ότι θα τον εξοπλίσουν και παραπέρα με δική τους τεχνολογία, αρκεί να αποφύγει αγορές από Ρωσία:

«Η ενθάρρυνση περαιτέρω ενεργειών για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων (σ.σ. της Τουρκίας) για τις αμυντικές δαπάνες, τη διαλειτουργικότητα και την τεχνολογική προσαρμογή θα διασφαλίσει ότι η Τουρκία παραμένει στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των αναδυόμενων και των υφιστάμενων απειλών. Για να υποστηρίξουμε αυτούς τους στόχους, θα επιδιώξουμε την επέκταση της πολύπλευρης συνεργασίας μας για την επίλυση περιφερειακών και παγκόσμιων συγκρούσεων, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατικής οργάνωσης όπως ορίζεται από τις ΗΠΑ το PKK - και του διακρατικού εγκλήματος. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με την Τουρκία για να διασφαλίσει ότι οι αμυντικές επενδύσεις της θα τηρήσουν τη δέσμευσή της να υποστηρίξει τη συμβατότητα με το ΝΑΤΟ και να μη θέσει σε κίνδυνο την ευαίσθητη τεχνολογία της Συμμαχίας», δηλαδή να μην αγοράσει όπλα από τη Μόσχα.

Στην ίδια βάση, οι Αμερικανοί ξεκαθαρίζουν ότι στο σχετικό παζάρι μπαίνουν από τη σκοπιά των ΗΠΑ ως ανταλλάγματα και τα όσα αφορούν τη μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου όσο και των αγωγών και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας στην περιοχή. Διαδικασία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, γύρω από την οποία οξύνονται οι ανταγωνισμοί και εντός της οποίας βέβαια οξύνονται η τουρκική επιθετικότητα και αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.

Χαρακτηριστικά σημειώνεται στην Εκθεση: «Συμμεριζόμαστε τον στόχο της Τουρκίας για βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας σε όλη την περιοχή και θα πιέσουμε την Αγκυρα για τη θέσπιση ρυθμιστικού περιβάλλοντος και την κατασκευή υποδομών ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ως περιφερειακός ενεργειακός κόμβος, να αυξήσει την εγχώρια παραγωγή Ενέργειας και να μειώσει την εξάρτηση από ρωσικούς και ιρανικούς υδρογονάνθρακες».

Ορίζοντας, ακολούθως, το «Στρατηγικό πλαίσιο» μέσα στο οποίο θα κινηθεί η πρεσβεία τους στην Αγκυρα το αμέσως επόμενο διάστημα, οι Αμερικανοί βάζουν ξανά στόχο η Τουρκία να σταθεί «ένας κρίσιμος εταίρος για την επίτευξη σταθερότητας και ασφάλειας στη Μέση Ανατολή» με ρόλο και για την «αντιμετώπιση της κακοήθους επιρροής του Ιράν». «Να αυξήσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες, συνεισφορές, συνεργασία και διαλειτουργικότητα ως μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και σε διμερές επίπεδο και να υποστηρίζει πολυμερείς και ΝΑΤΟικές αποστολές για την επίλυση απειλών για την περιφερειακή σταθερότητα, συμπεριλαμβανομένης της ρωσικής επιθετικότητας».

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει ως προς αυτό η «αιτιολόγηση» που δίνει το αμερικανικό ΥΠΕΞ: «Με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και τη γεωγραφική της θέση στη νοτιοανατολική πλευρά της Συμμαχίας, η Τουρκία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην περιφερειακή ασφάλεια, ιδίως στο Αφγανιστάν. Η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στις εταιρικές σχέσεις χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και χωρών μη μελών σε κρίσιμους τομείς, όπως η αποτροπή της ρωσικής κακοήθους επιρροής, οι διαλειτουργικές άμυνες, η διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και άλλες πολυμερείς ειρηνευτικές και διεθνείς ανθρωπιστικές επιχειρήσεις σε τομείς ζωτικού ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ».

Αλλά και σε άλλο σημείο, όπου μπαίνει στόχος της πρεσβείας στην Αγκυρα να καλλιεργηθεί «μια ισχυρή εταιρική σχέση ΗΠΑ - Τουρκίας» που να «προωθεί κοινές περιφερειακές και παγκόσμιες προτεραιότητες ασφάλειας και σταθερότητας», σημειώνεται ότι «ΗΠΑ και Τουρκία μπορούν να εργαστούν από κοινού για να νικήσουν την τρομοκρατία, να καταπολεμήσουν τη διάδοση, να αυξήσουν τη διαλειτουργικότητα του ΝΑΤΟ, να καταπολεμήσουν την κακοήθη επιρροή της Ρωσίας και του Ιράν και να βελτιώσουν την περιφερειακή σταθερότητα. Η Τουρκία είναι ένας κρίσιμος εταίρος για την επίτευξη σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, την επέκταση της επιρροής του ΝΑΤΟ και την αντιμετώπιση των προσπαθειών της Ρωσίας και του Ιράν για τη διατάραξη της παγκόσμιας τάξης».