ΣΤΟΧΟΠΡΟΣΗΛΩΣΗ: «Στις περισσότερες των περιπτώσεων, όπως τώρα, οι ταραχές περνούν και ξεχνιούνται. Εκείνο που μένει και κατατρώγει τη χώρα είναι η επίλυση των μεγάλων διαρθρωτικών προβλημάτων, όπως αυτά της κοινωνικής ασφάλισης και της φορολογίας, από τη διαχείριση των οποίων εξαρτάται το μέλλον μας. Θα περίμενε κανείς ότι όλα τα πολιτικά κόμματα θα έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους για την επίλυση του Ασφαλιστικού και τη μεταρρύθμιση της φορολογίας και όχι για την ανταλλαγή αιτιάσεων όσον αφορά τους βανδαλισμούς και τα επεισόδια» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΠΟΙΑ ΒΙΑ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΕΙ; «Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν μια θλιβερή στιγμή (...) δεν μπορούμε να τη θυμόμαστε σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου (...) όλα τα βιώνουμε στην ίδια ένταση (...) λες και όλα μας καταδικάζουν σε έναν διαρκή εμφύλιο (...) υπό αυτήν την έννοια, το πρόβλημα δεν είναι η βία. Το πρόβλημα είναι η νομιμοποίησή της απο εκείνους που τη θεωρούν "μέρος του παιχνιδιού"» (ο Γ. Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ).

ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΕΙ: «Για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών υπάρχουν εκδοχές και εκδοχές. Η κυρίαρχη είναι αυτή του κ. Χρυσοχοΐδη (...) οικοδόμησε πριν από την επέτειο του Πολυτεχνείου στρατηγική αντιμετώπισης της μεγάλης απειλής που περιέγραφε (...) μαζί διοχετεύθηκαν στην πάντα πρόθυμη δημοσιογραφική "πιάτσα" πληροφορίες ότι έρχονται τα χειρότερα (...) Η συνέχεια είναι γνωστή (...) η κυβέρνηση απέτρεψε την παραφουσκωμένη από την ίδια μεγάλη απειλή (...) Κατά την εκδοχή του κ. Χρυσοχοΐδη όλα εξελίχθηκαν σύμφωνα με το σχέδιο. Με τη διαφορά ότι η Δημοκρατία μας έγινε ...σιδηρόφρακτη (ο Αντ. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ: «Θα είναι τεράστια ήττα της δημοκρατίας μας αν επιτρέψουμε στους επαγγελματίες της βίας να γαλουχήσουν μια νέα γενιά με την καταστροφική ψευδαίσθηση πως η κοινωνία αλλάζει με τη χρήση βίας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).