Ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι αυτός που πριν μερικούς μήνες αποκαλούσε την Αθήνα... «Καμπούλ». Θυμίζουμε ότι Καμπούλ είναι η πρωτεύουσα της χώρας όπου οι Αμερικανοί εφάρμοσαν την τακτική του «προληπτικού» πολέμου, των «προληπτικών» βομβαρδισμών και της «προληπτικής» εισβολής και κατοχής.

*

Τέτοιου είδους συσχετισμοί, λοιπόν, του τύπου «Αθήνα ίσον Καμπούλ», είναι πολύ δόκιμοι, αλλά μόνο εφόσον θέλεις να εμπεδώσεις παρεμφερείς «αμερικανιές» στην Ελλάδα, όπως, για παράδειγμα, το μοντέλο της «προληπτικής» αστυνομοκρατίας...

Αφήστε και το άλλο, που δε θέλουμε καν να το σκεφτόμαστε:

Οπως οι «Ταλιμπάν» κατασκευάστηκαν και χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ, είναι ποτέ δυνατόν οι προβοκάτορες και οι κουκουλοφόροι να αξιοποιούνται για να δικαιολογείται η - έναντι όλων των υπολοίπων - «προληπτική» δράση των... διωκτών τους;

Αδύνατον να πιστέψουμε ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε μια ώριμη αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία...

***

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, στις χτεσινές τηλεοπτικές εμφανίσεις του, επιδεικνύοντας - συνειδητά ή ασυνείδητα - έναν αχαλίνωτο ναρκισσισμό,

ναρκισσισμό που καθώς υπερχειλίζει μαρτυρά ότι ο κύριος υπουργός πιθανώς αυτοθαυμάζεται ως ο «καταλληλότερος» να εκπροσωπήσει το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» του συστήματος,

επιδόθηκε σε ένα κήρυγμα ακατάσχετης αντι-τρομοκρατίας...

*

Απειλητικά προτεταμένο δάχτυλο. Λόγος τραχύς, βάναυσος, τελεσιγραφικός. Υφος που αρμόζει σε διμοιρίτη των ΜΑΤ. Που ξεχειλίζει εξουσία, φραγγέλιο, κνούτο. Γλώσσα σώματος που μέσα του δείχνει να ασφυκτιά ο σερίφης - υπέρτατος άρχοντας.

*

Κι όλα αυτά

με διαβεβαιώσεις (!) για «προληπτικές συλλήψεις» πολλών χιλιάδων ατόμων (σ.σ.: αλλά τότε γιατί όχι και εκατομμυρίων «αν χρειαστεί»;...),

με ανιστόρητους βερμπαλισμούς περί της «Νύκτας των Κρυστάλλων» (σ.σ.: που, όποιος την επικαλείται θα πρέπει να θυμάται ότι αν δεν απετράπη ήταν επειδή ακριβώς υπήρξε έργο μιας κτηνώδους εξουσίας),

με διανθίσεις περί «ελευθερίας» που θα προέλθει από την «καλή αστυνόμευση» (όπως αποφάνθηκε το MEGA),

και με «δημοκρατικά» παραληρήματα του τύπου «δεν κάνω διάλογο μαζί σας» (προς 16χρονες μαθήτριες).

***

Ομως, το πρόβλημα θα ήταν μικρό αν εξαντλούνταν στο «στιλ» του κ. Χρυσοχοΐδη.

Το πρόβλημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις κοινωνικές και ατομικές ελευθερίες, δεν έχει να κάνει με το «στιλ» ενός προσώπου, ούτε μόνο μιας κυβέρνησης.

Το πρόβλημα και ο κίνδυνος προέρχονται από την ουσία, από το περιεχόμενο, από τις επιδιώξεις ενός ολόκληρου συστήματος.

Με άλλα λόγια:

Οταν το σύστημα της κοινωνικής αγριότητας, της μισθωτής σκλαβιάς και της πολιτικής δύναμης των εκμεταλλευτών εξαγγέλλει ως επίσημο μοντέλο διακυβέρνησης την «προληπτική»... Προστασία του Πολίτη,

εκείνο που ουσιαστικά εξαγγέλλει είναι η επιβολή ενός καθεστώτος όπου οι άνθρωποι θα αντιμετωπίζονται «προληπτικά» ως ...ύποπτοι, «προληπτικά» ως ...«ένοχοι», «προληπτικά» ως ...«εχθροί»!

*

Οταν, μάλιστα, τα παραπάνω μόνο ως πρόσχημα απευθύνονται στους κουκουλοφόρους αλλά στην πραγματικότητα συνιστούν «προειδοποίηση» προς τον «εχθρό λαό» (!),

όταν συμβαίνουν σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στο πλαίσιο της οποίας το κατεστημένο επιδιώκει να καταστείλει κάθε λαϊκή διεκδίκηση και να μετατοπίσει συντηρητικότερα το κοινωνικό εκκρεμές,

όταν το κόμμα που κυβερνάει έχει από πολύ νωρίς διακηρύξει ότι θεωρεί μαμή της τρομοκρατίας την «ριζοσπαστικοποίηση» (δήλωση του Χρυσοχοΐδη κι αυτή...)

κι όταν η υπέρ «του νόμου και της τάξεως» κατήχηση εκτοξεύεται σε τόσο αμείλικτο τόνο,

τότε η προειδοποίηση του Ελύτη,

«όταν ακούς "τάξη" ανθρώπινο κρέας μυρίζει»,

πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη...