Για τους ανθρώπους του μόχθου, αυτούς που κερδίζουν το ψωμί τους με το μισθό και το μεροκάματό τους, με τη βιοπάλη σε ένα μικρομάγαζο ή από την καλλιέργεια μιας μικρής λωρίδας γης, η ευθύνη την ώρα της κάλπης είναι διπλή και τρίδιπλη. Για όλους αυτούς, η πραγματική χρησιμότητα των εκλογών δεν είναι να αναδείξουν κυβέρνηση, δεν είναι να διαλέξουν πιο απο τα κόμματα της πλουτοκρατίας θα συνεχίζει ακόμη πιο σφοδρά την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά να χειραφετηθούν απ'αυτήν όσο γίνεται μεγαλύτερα τμήματα απο τα λαϊκά στρώματα αναδεικνύοντας τη λαϊκή αντιπολίτευση που πολεμά,θα υπερασπίζεται και θα διεκδικεί τα πραγματικά τους συμφέροντα. Για κυβέρνηση ψηφίζουν σήμερα οι μεγαλοεργολάβοι, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι, η εργατική αριστοκρατία και οι μεγαλέμποροι.Αυτοί έχουν ανάγκη από μια ισχυρή κυβέρνηση για να μπορούν με άλλο μάτι να βλέπουν την έξοδο από την οικονομική κρίση, με τη διαφορά οτι στριμώχνουν, εκβιάζουν το λαό να την αναδείξει, αφού δεν φτάνουν μόνον αυτοί για να εκλέξουν κυβέρνηση. Θέλουν ισχυρή κυβέρνηση για να προχωρήσουν τα νέα αντιδραστικά μέτρα που επιβάλλουν οι συναποφάσεις με τον Αλμούνια, τις οποίες έχουν δεσμευτεί να τηρήσουν ως κυβέρνηση τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ.

Επομένως, το πραγματικό δίλημμα, στο οποίο σήμερα καλείται να απαντήσει κάθε εργατοϋπάλληλος, αυτοαπασχολούμενους ή φτωχός αγρότης, ακόμα και την ώρα που θα κρατάει στα χέρια του τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων μέσα στο παραβάν, είναι ένα: Ψήφος για τα δικά του συμφέροντα, ή για τα συμφέροντα εκείνων που κλέβουν τον ιδρώτα και τη ζωή του ίδιου και των παιδιών του; Ψήφος για μια ισχυρή κυβέρνηση στην υπηρεσία εκείνων που αυξάνουν τα όρια ηλικίας και μειώνουν τις συντάξεις, καθηλώνουν τους μισθούς και κάνουν την Υγεία και την Παιδεία εμπόρευμα που ολοένα και λιγότεροι μπορούν να αγοράσουν; `Η ψήφος αντίστασης και προοπτικής, για μια αδύναμη αντιλαϊκή κυβέρνηση και μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, που θα ορθώνει ισχυρά αναχώματα στην κυρίαρχη πολιτική, θα συγκρούεται με επιθετικά αιτήματα, θα κερδίζει έδαφος στην αναμέτρηση με την πλουτοκρατία και τους εκπροσώπους της και θα καταγράφει βήμα το βήμα μικρές νίκες, που αύριο μπορούν, κάτω από προϋποθέσεις, να ανοίξουν το δρόμο για βαθιές, ριζοσπαστικές αλλαγές και σημαντικές κατακτήσεις;

Κανένα άλλο αποτέλεσμα δε τους φοβίζει. Ξέρουν καλά πως αν το μεταξύ τους άθροισμα είναι ψηλό, αποκτούν αυτόματα το δικαίωμα να λένε πως ο λαός εγκρίνει την πολιτική τους. Πως συναινεί στα αντιλαϊκά τους σχέδια και έργα. Αν χάσουν δύναμη και οι ψήφοι σκορπίσουν στα κόμματα - δορυφόρους τους, τότε πάλι μικρό είναι το κακό. Θα καταλάβουν πως υπάρχει δυσαρέσκεια αλλά η αντίδραση είναι ακόμα πολιτικά ανώριμη. Πως έχουν χρόνο να ανασκουμπωθούν, να ελιχθούν και να φτιασιδωθούν, για να συνεχίσουν να κοροϊδεύουν το λαό. Εχουν εμπιστοσύνη στα άλλα κόμματα που δεν αμφισβητούν την κερδοφορία του κεφαλαίου, δεν ασκούν κριτική στη στρατηγική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν παλεύουν για ριζοσπαστικές φιλολαϊκές αλλαγές, αλλά για επιμέρους διαχειριστικά μερεμέτια σε ένα σύστημα βάρβαρο και σάπιο μέχρι το μεδούλι.

Είναι η συνεπής εκείνη δύναμη που ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι και αύριο στις πύλες των εργοστασίων, στα μικρομάγαζα και στα χωράφια, παλεύοντας για το μόνο δίκιο που αναγνωρίζει: Το δίκιο του εργάτη, των φτωχών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στο χέρι αυτών των ανθρώπων είναι σήμερα να δυναμώσουν τον πραγματικό πολιτικό τους εκφραστή και συμπαραστάτη, πρωτοπόρο οργανωτή και μαχητή σε κάθε ταξικό-πολιτικό αγώνα. Με τη βεβαιότητα ότι κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι και ένα σκαλοπάτι παραπάνω στο δικό τους μπόι, στη δική τους δύναμη. Θαρρετά, λοιπόν, περήφανα, χωρίς δισταγμούς και ταλαντεύσεις, ΚΚΕ στην κάλπη. Με τη σιγουριά ότι από αύριο κιόλας την εκλογική του δύναμη θα τη μεταγγίσει διπλή και τριπλή στο κίνημα. Στους καθημερινούς αγώνες και στην πάλη για να γίνει ο λαός αφέντης του πλούτου που με τα χέρια και το μυαλό παράγει.