Η επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που σαρώνουν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα αποτελεί τη στρατηγική εξόδου από την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, πάνω στην οποία με πιο εντατικούς ρυθμούς θα συνεχίσουν να βαδίζουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ το επόμενο διάστημα, μετακυλίοντας τα βάρη στους λαούς. Οι 27 ηγέτες της ΕΕ στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής επαναβεβαίωσαν και ισχυροποίησαν τις κατευθυντήριες γραμμές της συνόδου του περασμένου Ιούνη, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα και αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ένταση της επίθεσης κατά των λαών.

Στα χαρτιά, η έκτακτη σύνοδος είχε σαν στόχο τη διαμόρφωση μιας κοινής θέσης ενόψει της Συνόδου Κορυφής της «G20» για τον δήθεν «έλεγχο» του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ωστόσο, οι «27» δεν παρέλειψαν να εκφράσουν εκ νέου τη στοχοπροσήλωσή τους στη «στρατηγική εξόδου» από την κρίση, εστιάζοντας στις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στην επιστροφή στα «υγιή δημόσια οικονομικά», πράγμα που απλά σημαίνει άγρια λιτότητα και δραστικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες τα επόμενα χρόνια.

Το κείμενο της διακήρυξης που εγκρίθηκε από την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών: «Η δημιουργία της βάσης βιώσιμης ανάκαμψης και υγιών δημόσιων οικονομικών αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για την εξασφάλιση της ταχείας επανόδου στην απασχόληση», τονίζει και προσθέτει: «Η επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων είναι απαραίτητη στη διαδικασία αυτή». Βασική επιδίωξη των ηγετών της ΕΕ είναι η «πλήρης προσαρμογή των εργαζομένων στις απαιτήσεις της αγοράς», πράγμα που σε απλά λόγια σημαίνει γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ατομικές συμβάσεις, μειώσεις μισθών, ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα κ.ά.

Στο όνομα του «μόνιμου αποκλεισμού από την αγορά εργασίας» οι «27» υπογραμμίζουν ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα στις εξής κατευθύνσεις:

1. «Στη διατήρηση της απασχόλησης, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την προώθηση της κινητικότητας».

2. «Στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την προσαρμογή τους στις ανάγκες της αγοράς εργασίας».

3. «Στην αύξηση των δυνατοτήτων πρόσβασης στην απασχόληση. Επιβάλλεται επίσης να ενισχυθεί η ικανότητα των εργαζομένων να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της αγοράς και να προετοιμασθούν οι εργαζόμενοι να επωφεληθούν από τις νέες επενδύσεις στους τομείς της καθαρής ενέργειας, της υγείας και των υποδομών».

Στο σύνολό τους πρόκειται για προτάσεις και μέτρα που στόχο έχουν να τσακίσουν ολοκληρωτικά κάθε έννοια σταθερής και μόνιμης εργασίας, προκρίνουν την κατάρτιση σε βάρος της πραγματικής μόρφωσης και στρώνουν το έδαφος για την κατάργηση ακόμα και των υποτυπωδών μέτρων προστασίας των ανέργων που διατηρούνται σε κάποιες χώρες.

Την ίδια στιγμή οι «27» δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν τα πακέτα στήριξης των μονοπωλίων και εκτιμούν μάλιστα ότι «η συνολική στήριξη της οικονομίας της ΕΕ κατά το 2009 και το 2010 προβλέπεται να ανέλθει στο 5% του ΑΕΠ (σ.σ. της ΕΕ)». Ενώ αναθέτουν ενεργότερο ρόλο στο ΔΝΤ, στο όνομα του «παγκόσμιου μακροοικονομικού συντονισμού».