Δ. ΖΩΝΙΟΣ: Μέχρι τώρα ακούγαμε πέντε κόμματα - δύο πολιτικές. Εδώ και 5 - 6 μέρες, αυτό που αναδεικνύεται είναι ότι το πραγματικό δίλημμα της κάλπης είναι, από τη μια μεριά τα κόμματα της πλουτοκρατίας, όπως υποστηρίζετε ότι είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, και απ' την άλλη μεριά το ΚΚΕ. Τα υπόλοιπα κόμματα;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Αυτό το σύνθημα το έχουμε πει πολλές φορές, δεν είναι λάθος, αλλά δεν αντιπροσωπεύει πλήρως όλο το σκεπτικό του Κόμματος.

Αντικειμενικά, υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης και εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας. Ο κάθε δρόμος μπορεί στη μια φάση, ή την άλλη, να έχει και τις ιδιαιτερότητές του. Αλλά, ή θα έχεις ανάπτυξη, που την ασκούν τα μονοπώλια με τους πολιτικούς εκπροσώπους και με στόχο τη συγκέντρωση κεφαλαίου και τα υπερκέρδη, ή θα έχεις ανάπτυξη από το λαό για το λαό. Ανάπτυξη που θα την οργανώνει αυτό που λέμε η λαϊκή εξουσία, η εξουσία των εργατών, που ταυτόχρονα ασκείται και μαζί με άλλα λαϊκά στρώματα και εξυπηρετεί τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Αντικειμενικά, αυτούς τους δρόμους έχει, αυτούς γνωρίζει, η Ευρώπη. Ανεξάρτητα τώρα αν λέγεται τρίτος δρόμος στο σοσιαλισμό, πέμπτος δρόμος, ή, στο πολιτικό επίπεδο λέγεται φιλελευθερισμός, ή σοσιαλιστική διαχείριση.

Εχουμε γνωρίσει και τους δύο δρόμους. Και μάλιστα, εμείς σήμερα ως Κόμμα, είμαστε πάρα πολύ πιο πλούσιοι για τον άλλο δρόμο, που δεν τον γνωρίσαμε στην Ελλάδα, τον γνωρίσαμε στις σοσιαλιστικές χώρες. Και σήμερα ξέρουμε, και τα πλεονεκτήματα που ανέδειξε, αλλά και τα λάθη που έγιναν και που ανέκοψαν αυτήν τη δυναμική.

Αρα, λοιπόν, το κάθε κόμμα, αν θέλετε, επιστημονικά και ουσιαστικά να τοποθετηθεί με βάση το δρόμο ανάπτυξης. Αυτή είναι η ουσία. Βεβαίως, όταν πάμε στο πολιτικό επίπεδο, κάθε κόμμα έχει και τη φυσιογνωμία του. Με αυτήν την έννοια, όταν λέμε "τα κόμματα στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα", ή "στηρίζουν τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος", έχουν και διαφορές μεταξύ τους. Δεν πρόκειται, όμως, για διαφορές που αναιρούν αυτήν την επιλογή. Πέρα από προθέσεις, δεν πάμε στις υποκειμενικές προθέσεις. Και, ανεξαρτήτως συσχετισμού δύναμης, πρέπει να τοποθετείσαι, ή με τον έναν, ή με τον άλλο δρόμο. Ο συσχετισμός δύναμης σε εμποδίζει να έχεις αποτελέσματα. Είναι πιο δύσκολος, είναι πιο βαρύς να τον περπατήσεις, αλλά αντικειμενικά αυτό υπάρχει. Και, επειδή μιλάμε για την κρίση του καπιταλισμού, πάρτε την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Τι έλεγε; Ο καζινοκαπιταλισμός... Τι λέει ο ΛΑ.Ο.Σ.; Την ευθύνη την έχει το τραπεζικό κεφάλαιο. Τι είναι το τραπεζικό κεφάλαιο; Δεν είναι βιομηχανικό; Οι τραπεζίτες, τι είναι; Είναι έξω από το κεφάλαιο, το παραγωγικό στη βιομηχανία; Είναι και βιομήχανοι τραπεζίτες, είναι και εφοπλιστές. Τι είναι οι τράπεζες; Είναι έξω από το καπιταλιστικό σύστημα; Είναι η καρδιά του συστήματος.